ผมเป็นเด็กม.4ธรรมดาคนนึง ที่ติดเพื่อนมากๆ อยากไปโรงเรียนเพราะเพื่อน ได้คุยสนุก เล่นกันเฮฮา แต่เมื่อประมาณตอนม.4แรกๆ ผมก็รู้สึกเบื่อคนรอบตัว เพราะเพื่อนๆ ผมชอบให้ความสนใจและทำตามแต่คนๆนั้นตลอด จะทำอะไรก็ต้องรอเขาคนเดียว ที่จริงเป็นแบบนี้ตั้งแต่มี.3 ผมก็รู้สึกอึดอัดใจนิดๆ แต่ก็ไม่ได้อะไร พอม.4มาผมลองสังเกตุแล่วรู้สึกว่ามันหนักขึ้นเรื่อยๆ ทั้งที่โดนแยกห้องกันแล้ว ก็ยังตาม ผมเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนประมาณ2-3คนฟัง เขาก็รู้สึกแบบเดียวกัน ผมก็พยายามไม่ทำตัวติดเพื่อนคนนั้น ทั้งๆ ที่เป็นคนที่ผมสนิทมาก เพื่อนคนแรกของรั้วมัธยม ทำงานคู่ กลุ่ม ด้วยกันตลอด จนเกิดเป็นจุดเริ่มต้นสิ่งนี้
ผมรู้สึกว่าไม่ค่อยมีความสุขกับสิ่งที่เคย รู้สึกไม่ค่อยอยากตามใคร รู้สึกว่าคนเดียวก็ดี แรกๆ ก็ไม่เท่าไหร่ยังรู้สึกแบบนี้แค่ 20% แต่พอเทอม2มา มันหนักกว่าเดิม ไม่รู้ว่าเป็นเพราะผมคิดมากเรื่องอนาคต เรื่องงานรึป่าว เพราะผมเรียนวิทย์-คณิต งาน สอบบ่อยและเยอะมาก ครั้งนี้ผมรู้สึกว่าขี้เกียจพูดคุย พูดก็ได้ ไม่พูดก็ได้ อารมณ์จอยกับเพื่อนก็น้อยลง จนครูที่ปรึกษาเก่าเขาต้องมาถามผม เพราะเขาคุ้นเคยกับผมตอนม.3 ที่เฮฮามาตลอด ตอนแรกจาก20% ตอนนี้รู้สึกเหมือน40-50%แต่ผมก็มีอารมณ์จอยอยู่บ้างนะครับ555 แต่ก็รู้สึกว่าเงียบๆ คนเดียวก็ดี ไม่รู้ว่ามันเกิดจากความน้อยใจของผมรึป่าว ที่ถูกเลือกปฏิบัติ
อยากรู้ว่ามีใครเคยประสบปัญหานี้ไหมครับ แล้วมีวิธีที่จะผ่านจุดนั้นมาได้ ขอบคุณมากครับ
อยู่ๆ ก็รู้สึกอยากอยู่คนเดียว ใครเคยเป็นบ้าง
ผมรู้สึกว่าไม่ค่อยมีความสุขกับสิ่งที่เคย รู้สึกไม่ค่อยอยากตามใคร รู้สึกว่าคนเดียวก็ดี แรกๆ ก็ไม่เท่าไหร่ยังรู้สึกแบบนี้แค่ 20% แต่พอเทอม2มา มันหนักกว่าเดิม ไม่รู้ว่าเป็นเพราะผมคิดมากเรื่องอนาคต เรื่องงานรึป่าว เพราะผมเรียนวิทย์-คณิต งาน สอบบ่อยและเยอะมาก ครั้งนี้ผมรู้สึกว่าขี้เกียจพูดคุย พูดก็ได้ ไม่พูดก็ได้ อารมณ์จอยกับเพื่อนก็น้อยลง จนครูที่ปรึกษาเก่าเขาต้องมาถามผม เพราะเขาคุ้นเคยกับผมตอนม.3 ที่เฮฮามาตลอด ตอนแรกจาก20% ตอนนี้รู้สึกเหมือน40-50%แต่ผมก็มีอารมณ์จอยอยู่บ้างนะครับ555 แต่ก็รู้สึกว่าเงียบๆ คนเดียวก็ดี ไม่รู้ว่ามันเกิดจากความน้อยใจของผมรึป่าว ที่ถูกเลือกปฏิบัติ
อยากรู้ว่ามีใครเคยประสบปัญหานี้ไหมครับ แล้วมีวิธีที่จะผ่านจุดนั้นมาได้ ขอบคุณมากครับ