เรื่องมีอยู่ว่า ตอนนี้ผมอายุ21 กำลังเรียนอยู่ ทำงานไปด้วย ส่วนมากไปทำงานว่างก็จะเข้าไปเรียนแบบดูคลิปย้อนหลังบ้าง แต่ประเด็นไม่ได้อยู่ตรง นี้ เวลาใช้ชีวิต ผมคือ14:00-23:00ทำงาน แต่กว่าจะถึงห้องก็ประมาณ เที่ยงคืนกลับมาอาบน้ำกิน ข้าวก็ตี1พอดี นอน ถ้านอนไม่หลับก็ชอบเอามือถือมาเล่นเพื่อให้ตัวเองนอนง่ายขึ้นเพราะเพลีย ปกตินอนไม่เกินตี1หรอก นอนประมาณ5-6ชม. 7โมงเช้าจะอาบน้ำอะไร ปกติรวมถ่ายด้วยนะ หมดไปอีก1ชม.8โมงซักผ้า เสร็จก็ประมาณ 9-10โมงพอดี ต้องซักทุกวันเพราะเป็นชุดทำงานด้วย(ชุดน้อย)11โมง-เที่ยง บางทีก็นอนพักเพราะรู้สึกเหมือนร่างกายพักไม่พอ บ่ายอาบน้ำเตรียมตัวไปทำงาน ถึงที่ทำงานก็เวลาพอดีไม่สาย แต่คนในครอบครัวผมกลับบ้านว่า เวลาก็ละเมอ อะผมไม่ขัดเพราะผมละเมอจริง แต่เขาก็ละเมอบางทีก็เอาเหล้าเอาอะไรมากินเล่นเกม จากที่ผมนอนตี1ก็อาจจะกลายเป็นตี2 น้อยนอนเขาไปอีก เพราะทั้งเสียงทั้งกลิ่นทำให้นอนไม่ได้ คนในบ้านจะตื่นประมาณตี5 ตื่นเฉยๆผมก็ไม่ว่าไรหรอก นี้ตื่นมา ต่อบลูทูธลำโพงเปิดเพลงดัง คิดว่าผมจะสะดุ้งตื่นไหม ใช่ครับผมสะดุ้งตื่น ผมก็บอกตัวเองว่าโอเคความสุขเขาผมจะไม่ว่าละกัน คนในบ้านทำงานเช้าโอเคเข้าใจ เอาละทีนี้ ยุ่งเขามาอีก บอกผมไปทำงานบ่ายนิ 6โมงขับรถไปส่งน้องที่รร.หน่อยสิ ผมก็คิดนะ เวลาผมมันน้อยลงๆจังวะ ก็พอทนไหวนะ แต่น้ำหมดตู้เย็น เช้าๆบางวันเรียกเลย ตี5-6โมง ลุก ไปกรอกน้ำมาใส่ตู้ไว้สิ พอน้ำหมดตู้แต่ข้างนอกดูเย็นมีนะแค่ยังไม่ได้แช่ ผมกว่าจะกลับจากงานมาก็เที่ยงคืนอยากกินน้ำเย็นๆน้ำหมด เอ้าหมดก็โอเคไม่ว่า ค่อยกรอกให้ใหม่ แต่กลับว่าผมทำไมน้ำหมดไม่กรอก ไม่เอาแช่ ในหัวคือ what? แล้วตอนกลับมาน้ำที่ยังเหลืออยู่แค่ไม่แช่ทำไมไม่ใส่ตู้เย็นไว้บ้างง พอไม่มีกินบ่นเราว่าเรา ก็โอเคไม่ว่าก็หยิบใส่สักแป๊บก็ไม่เป็นไร พอผมสักผ้าของตัวเอง เอาหาเรื่องมาอีก เอาผ้าคนในบ้านไปซักด้วยสิ คนในบ้านทำงานเช้าไม่ค่อยมีเวลาก็โอเคเข้าใจ ก็เอาไปซักให้ บางทีบางวันฝนตกผมตากผ้าไว้แล้วออกไปทำงาน โทรมาหาที่บ้านบอกวานเก็บผ้าให้หน่อยสิ ผมจะตกแล้วคำตอบที่ได้คือ ยังไม่ตกเลิกงานมาค่อยมาเก็บสิ ผมก็ตอบกลับเลยโอเค งั้นปล่อยไว้งั้นแหละเดี๋ยวกลับไปเก็บเอง เปียกก็ช่างมันค่อยซักใหม่ แต่ผมดูจากกล้องคือ นั่งดูtvฉ่ำ เอาจริงๆน้อยใจมาก เรียงตารางแต่ละวันใหม่นะ 24:00 ถึงประมาณตี5ช่วงนอน(ส่วนมากตี1-2ได้นอนจริงๅ) ตี5-6โมงอาจจะมีกิจกรรมอะไรสักอย่างเข้ามาแทรกต้องเตรียมรับมือ 7โมงอาบน้ำเข้าห้องน้ำ 8โมงซักผ้า 9ก็กินข้าว 10โมงผ้าปั่นเสร็จตาก 11-12อาจจะนอน ไม่งั้นก็ดูเนื้อหาเรียน 13อาบน้ำเตรียมตัวไปทำงาน 14เริ่มงานลากยาวถึง23ขับรถกลับถึงย้านประมาณ23:40-เที่ยวคืน อาบน้ำกินข้าวเกือบตี1เสร็จ วนอย่างงี้ในวันทำงาน แล้วหลายคนจะบอกว่า แล้ววันหยุด ละ วันหยุดก็ได้ซักผ้า ตื่นเช้าเหมือนเดิมเพราะคนในบ้านหยุดไม่ตรงกับผม เพิ่มเข้ามาคือซักผ้าห่ม เอาขยะไปทิ้ง กรอกน้ำ ทำความสะอาดห้อง พอเสร็จอาจจะนอนสัก1-2ชม.คนในบ้านก็กลับจากงานมาพอดีแหละ ก็ต้องหาอะไรมากินกัน ผมกินเสร็จละกลับมาจะนอนแต่คนในบ้านไม่ใช่ เขาออกจากบ้านไปเที่ยวกลางคืนบ้าง กินเหล้ากลับมาบางทีก็เล่นโทรศัพท์เสียงดังเปิดผมก็สะดุ้งตื่น เป็นไงต่อ นอนไม่ได้ครับ แล้วผมทำไงก็เล่นโทรศัพท์เหมือนกันรอคนในบ้านนอนผมค่อยนอน เพราะผมไม่อยากพูดไรละ เคยบอกแต่พวกเขาก็รุมว่าผมให้ผมผิดให้ได้ อาจจะบอกว่าน้ำก็ไม่กรอก ผ้าก็ไม่ซัก บ้านก็ไม่กวาดไม่ถู ใช่ครับทั้งหมดผมทำแล้ว แต่เขาแค่ไม่เห็นเขาก็จะว่าผมเลย(นั่นคือสิ่งที่ผมมองว่าไม่มีเหตุผลเลย)ก็อาจจะหมดไปอีกวันในวันหยุดผม แล้ววันหยุดคนในบ้างที่ไม่ตรงกันละเขาทำไรละ ตามที่ผมเห็นนะ ซักผ้าของใครของมัน แต่ของผมเขาปล่อยทิ้งไว้ ไม่กวาดไม่ถู ซื้อเหล้าเข้ามากินซื้ออะไรเข้ามากิน กินไหนวางตรงนั้น แล้วใครเก็บผมเลิกงานมาก็ไม่พ้นผมอยู่ดี ตอนนี้ก็มีนะตั้งอยู่ผมยังไม่เก็บ ผมเหนื่อยใจมากๆเลยมาเขียนกระทู้นี้ เงินผมก็ไม่ได้ใช้ของพวกเขานะผมก็หาเอง แค่ผมอาศัยอยู่กับพวกเขาตอนนี้ ผมคิดว่าจะย้ายหนีออกไปเลยอยู่คนเดียวสิ้นเดือนนี้ ตอนแรกว่าจะย้ายตอนสิ้นปี แต่ร่างกายผมมันบอกว่า เหนื่อยเกินไปแล้วนะ เหนื่อยกายไม่พอต้องมาฟังต้องมาทำอะไร ต้องมาเจออะไรที่มันไม่ใช่กำลังใจ แต่รู้สึกว่าเป็นการบั่นทอนจิตใจเข้าไปอีก แต่ละคนเขาเหนื่อยกว่าผมอีก เขาทนได้ไงผมอยากพูดคุยกัยคนเหล่านั้นจังเลยว่าแบบผมอะ ต้องทำยังไงดี ลืมบอกว่าที่ผมบอกว่าเป็นบ้านอะคือห้องเช่าขนาดเล็กนะครับที่มี1ห้องนอนห้องเดียว1ห้องน้ำ 1ห้องครัว 1ห้องรับแขก หรือห้องโถงนั้นแหละครับแต่จัดไปก็กลายเป็นที่นั่งกินข้าวไปละ ผมอ่อนแอ หรือผมอ่อนต่อโลกเองครับหรือว่าผมยังเหนื่อยไม่พอต้องพยายามมากกว่านี้ต้องเข้าใจให้มากกว่านี้ผมไม่เข้าใจเลย อาจจะมีอีกเยอะที่ผมไม่ได้เขียนผมเล่าทั้งหมดไม่ได้เหมือนกัน บางทีมันรู้สึกนะแต่ไม่รู้จะอธิบายหรือเล่าออกมายังไงดีแค่นั้นเอง ช่วยแนะนำผมหน่อยครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ จะด่าหรือให้คำแนะนำผมก็ตามสบายเลยนะครับ ผมเลิกงานแล้วผมจะอ่านแล้วพยายามทำความเข้าใจกับคำตอบของแต่ละคนนะครับ ขอบคุณครับ
เหนื่อยกายแล้วยังเหนื่อยใจ อายุในวัย21