ทำไมผู้หญิง (บางคน) ชอบเสพและจินตนาการถึงการ 'ข่มขืน'

เชื่อไหมว่าผู้หญิงมากกว่าครึ่งชอบจินตนาการถึงการถูกล่วงละเมิดทางเพศ เพื่อหลีกเลี่ยงความรู้สึกผิด อับอาย และการถูกประณามจากสังคมที่ต้องการ “ผู้หญิงดีๆ” ที่รักนวลสงวนตัว แต่การจินตนาการก็ไม่ได้หมายความว่า พวกเธออยากถูกล่วงละเมิดทางเพศจริงๆ

----------------------------------------

“ตีห้าไม่ถึงก็จวน คิดทบทวนเรื่องฝันชั้นดี
ผู้ชายอะไรน่าหยิก กระซี้ กระซิก น่ารัก น่าตี
เพียรมาออดออเซาะ คำเสนาะมากมี
ฝันว่า คิดอยู่หวำหวาม ถ้าถูกลวนลาม จะทำไงดี...”

ถ้าถูกลวนลาม จะทำไงดี..?

ท่อนหนึ่งในเนื้อเพลง 'ผู้ชายในฝัน' ของพุ่มพวงดวงจันทร์ บอกเล่าเรื่องราวความฝันของสาวน้อยกับผู้ชายที่อาจ 'ลวนลาม' ตัวเอง แต่เธอตื่นจากฝันขึ้นมาก่อน

เนื้อหาเพลงดังกล่าวชวนให้นึกถึงฉากตบจูบโยนลงเตียงในละครที่ผลิตเรื่อง 'ข่มขืน' ซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ก็ยังมีคนดูอยู่เรื่อยๆ

คำถามคือ จริงหรือที่ผู้หญิง (บางคน) ชอบเสพเรื่องราวและจินตนาการถึงการถูกกระทำ?

จากการศึกษาของมหาวิทยาลัย Noth Texas และ Notre Dame ที่สำรวจผู้หญิงวัยเรียน 355 คนในสหรัฐอเมริกาพบว่า ผู้หญิงมากกว่าครึ่งหนึ่งเคยจินตนาการถึงการถูกข่มขืน (Rape fantasy) อย่างน้อยหนึ่งครั้ง

52% จินตนาการว่า 'ถูกบังคับ' โดยผู้ชาย
32% จินตนาการว่า 'ถูกข่มขืน' โดยผู้ชาย
28% จินตนาการว่า 'ถูกบังคับให้ออรัลเซ็กซ์' โดยผู้ชาย
24% จินตนาการว่า 'ถูกกระทำหลังดื่มสุรา หรือเสพยาจนไม่มีสติ'
17% จินตนาการว่า 'ถูกบังคับ' โดยผู้หญิง
16% จินตนาการว่า 'ถูกล่วงละเมิดทางทวารหนัก'
9% จินตนาการว่า 'ถูกข่มขืน' โดยผู้หญิง
9% จินตนาการว่า 'ถูกล่วงละเมิดทางทวารหนัก' โดยผู้หญิง

ผลการศึกษาระบุว่า ผู้หญิงกว่าครึ่งมีจินตนาการถึงการถูกล่วงละเมิดทางเพศจริง แต่ไม่ได้เป็นจินตนาการที่เกิดขึ้นบ่อยนัก

33% ระบุว่าจินตนาการถึงการถูกล่วงละเมิดน้อยกว่า 1 ครั้งต่อปี
26% มีจินตนาการ 1-2 ครั้งต่อปี
20% เดือนละครั้ง
และ 11% สัปดาห์ละครั้ง

แต่ผู้หญิงจินตนาการเรื่องเหล่านี้ไปเพื่ออะไร?

คำอธิบายที่ได้รับการยอมรับมากที่สุด คือ การหลีกเลี่ยง 'ความรู้สึกผิด' และ 'ถูกประณาม' ของผู้หญิงเอง

เรื่องนี้อาจฟังดูเจ็บปวด แต่ในสังคมที่ผู้หญิงที่ดีต้องรักนวลสงวนตัว และไม่ควรจะฝักใฝ่การมีเพศสัมพันธ์ ความเชื่อเหล่านี้ฝังลึกจนสั่นสะเทือนผู้หญิงที่อยู่ในกรอบสังคมให้เอนจอยกับเซ็กซ์ด้วยความรู้สึกผิด กังวล อับอาย จนต้องสร้างเซ็กซ์แฟนตาซีที่ 'ไม่ได้เต็มใจ'

พูดง่ายๆ คือสังคมที่สอนให้ผู้หญิงไม่ชื่นชอบเรื่องเพศ จนแม้แต่จะ 'จิ้น' ก็ต้องนึกถึงภาพที่ตัวเองเป็นฝ่ายถูกกระทำ มากกว่าเป็นฝ่ายรุกผู้ช่ำชอง เพื่อให้ตัวเองไม่รู้สึกผิด

แต่ทั้งนี้ผู้หญิงที่มีจินตนาการว่าถูกข่มขืน “ไม่ได้อยากถูกข่มขืน” ในชีวิตจริง

ด้วยเงื่อนไขที่ว่า เราจึงจะเห็นเรื่องราวในภาพยนตร์ หนังสือ ละคร เกิดขึ้นในกลุ่มสังคมที่ผู้หญิงถูกกดจากสังคมรอบข้างให้เป็น 'ผู้หญิงที่ดี' ไม่มีเซ็กซ์ก่อนแต่งงาน และการชมชอบเพศสัมพันธ์ก็เป็นเรื่องน่าอับอาย

เช่นเดียวกับที่เรายังคงเห็นละครรีเมกที่นางเอกผู้อ่อนหวานถูกกระทำซ้ำแล้วซ้ำอีก และคนในสังคมก็ยังคง 'ฟิน' กันอยู่ เพราะแท้จริงแล้วสังคมไทยเองก็ยังไม่เคยหลุดพ้นจาก 'ผู้หญิงดีๆ' แบบเดียวกับเมื่อหลายสิบปีก่อน

อ้างอิง: Psychology today. Why Do Women Have Rape Fantasies?. https://bit.ly/32HP16q
Metro. Why do half of women have fantasies about being raped?. https://bit.ly/2WOhKm8

ที่มา https://www.facebook.com/brandthink.me