มันเหมือนถ้ามีการเข้าใจผิดเรื่องผิดกฏหมายเกิดขึ้นกับผมหรือใครสักคน มันเหมือนคนๆนั้นจะต้องเสียหมดเลย ทั้งเวลา โอกาส หรือแม้แต่งาน
ผมเข้าใจนะว่าสุดท้ายแล้วเราสามารถไปเรียกร้องค่าเสียหายได้ แต่ถ้าคนๆนั้นมีภาระที่ต้องดูแล ค่าบ้าน ค่ากิน ค่าโรค ค่าครอบครัว คือมันจบเลยนะ
แบบนึกถึงถ้าเป็นคนคนหาเช้ากินค่ำที่กำลังจะตั้งตัวอ่ะ แล้วอยู่ๆโดนไล่ออก แล้วต้องเอาเงินเก็บมาใช้กินใช้จ่ายกับภาระในบ้าน แถมยังมีประวัติว่าเคยเป็น นช. คือมันจบเลยนะ จบง่ายๆเลย จะมาเบิกทีหลัง ไม่กลายเป็นคนไร้บ้านก่อนหรอ
ถ้านึกภาพไม่ออกนะ สมมุติผมทำงานบริษัทหนึ่งมา10ปี กำลังผ่อนบ้าน กำลังจะมีลูก เงินพอใช้ พอเก็บนิดหน่อย4-5พันทุกเดือน
แล้วนอนอยู่บ้านดีๆ ตู้ม!! ผมเข้าไปนอนในคุกฟรี ไม่มีเงินประกัน โดนไล่ออกจากงาน มีประวัติติดตัว ทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไรเลย ภาระไปตกที่ภรรยาที่กำลังท้อง ชีวิตพัง แล้วมาทำเรื่องขอรับเงินเยียวยา ที่จะได้เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แต่ชีวิตมันพังไปแล้ว ผมจะเอาเงินนั้นซื้องานคืนมาได้หรอ? ผมถ้าโดนแฟนทิ้งไปแล้วจะซื้อแฟนคืนมาได้หรอ? ลูกเอย บ้านเอย แล้วยิ่งถ้าใครมีคนแก่ในบ้านที่เขาไม่มีครอบครัวไม่มีพี่น้อง ถ้าคนๆนั้นเป็นอะไรไป อะไรจะชดใช้ได้? เวลาคนเรามันหิวแล้วมันหิวเดี๋ยวนั้นเลย มันไม่ใช่แบบรอ 3วัน 7วัน แล้วค่อยไปซื้อข้าวกิน เพราะที่ผมดูข่าวบ่อยๆ บางคนอย่าว่าแต่ค่าเดินทางเลย ค่าข้าวยังคิดแล้วคิดอีกว่าจะกินดีไหม
แล้วพวกที่ชอบรู้ดีเหลือเกินว่ากฏหมายสามารถทำอย่างงั้นอย่างงี้ได้ ถามหน่อย ตาสีตาสาใครเขาจะไปรู้ แล้วใครมันจะไปคิดว่าจะเจอกับตัวเอง ชีวิตคนปกติมันมีอะไรบ้าง ตื่นเช้า ทำงาน กลับบ้าน อาบน้ำนอน แค่นี้ก็เหนื่อยจะตายแล้ว ยังต้องมีเรียนกฏหมายเพื่อปกป้องตัวเองอีกหรอ ในยุคที่เงินหายากขนาดนี้ หลังเลิกงานมาก็ทำงานเสริม กลับบ้านก็หาความรู้เอาเงินไปลงทุนที่ไหนให้มันงอกเงย หมด1วันแล้ว ยังต้องมานั่งรู้กฏหมายอีก? แล้วเอาจริงๆเลยนะ จะมีสักกี่คนที่รู้เบอร์หน่วยงานที่สามารถช่วยเรื่องกฏหมายได้ จะให้ไปค้นเน็ตตลอด เชื่อผมเหอะ ผมจะพูดอ้อมๆนะ "บางเวลามือถือมันไม่สามารถอยู่ในมือเราได้ หรืออาจจะอยู่ได้ แต่หยิบขึ้นมาดูไม่ได้"
ผมดูโหนกระแสวันนี้แล้วทำไมรู้สึกชีวิตไม่ค่อยปลอดภัยเลย
ผมเข้าใจนะว่าสุดท้ายแล้วเราสามารถไปเรียกร้องค่าเสียหายได้ แต่ถ้าคนๆนั้นมีภาระที่ต้องดูแล ค่าบ้าน ค่ากิน ค่าโรค ค่าครอบครัว คือมันจบเลยนะ
แบบนึกถึงถ้าเป็นคนคนหาเช้ากินค่ำที่กำลังจะตั้งตัวอ่ะ แล้วอยู่ๆโดนไล่ออก แล้วต้องเอาเงินเก็บมาใช้กินใช้จ่ายกับภาระในบ้าน แถมยังมีประวัติว่าเคยเป็น นช. คือมันจบเลยนะ จบง่ายๆเลย จะมาเบิกทีหลัง ไม่กลายเป็นคนไร้บ้านก่อนหรอ
ถ้านึกภาพไม่ออกนะ สมมุติผมทำงานบริษัทหนึ่งมา10ปี กำลังผ่อนบ้าน กำลังจะมีลูก เงินพอใช้ พอเก็บนิดหน่อย4-5พันทุกเดือน
แล้วนอนอยู่บ้านดีๆ ตู้ม!! ผมเข้าไปนอนในคุกฟรี ไม่มีเงินประกัน โดนไล่ออกจากงาน มีประวัติติดตัว ทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไรเลย ภาระไปตกที่ภรรยาที่กำลังท้อง ชีวิตพัง แล้วมาทำเรื่องขอรับเงินเยียวยา ที่จะได้เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แต่ชีวิตมันพังไปแล้ว ผมจะเอาเงินนั้นซื้องานคืนมาได้หรอ? ผมถ้าโดนแฟนทิ้งไปแล้วจะซื้อแฟนคืนมาได้หรอ? ลูกเอย บ้านเอย แล้วยิ่งถ้าใครมีคนแก่ในบ้านที่เขาไม่มีครอบครัวไม่มีพี่น้อง ถ้าคนๆนั้นเป็นอะไรไป อะไรจะชดใช้ได้? เวลาคนเรามันหิวแล้วมันหิวเดี๋ยวนั้นเลย มันไม่ใช่แบบรอ 3วัน 7วัน แล้วค่อยไปซื้อข้าวกิน เพราะที่ผมดูข่าวบ่อยๆ บางคนอย่าว่าแต่ค่าเดินทางเลย ค่าข้าวยังคิดแล้วคิดอีกว่าจะกินดีไหม
แล้วพวกที่ชอบรู้ดีเหลือเกินว่ากฏหมายสามารถทำอย่างงั้นอย่างงี้ได้ ถามหน่อย ตาสีตาสาใครเขาจะไปรู้ แล้วใครมันจะไปคิดว่าจะเจอกับตัวเอง ชีวิตคนปกติมันมีอะไรบ้าง ตื่นเช้า ทำงาน กลับบ้าน อาบน้ำนอน แค่นี้ก็เหนื่อยจะตายแล้ว ยังต้องมีเรียนกฏหมายเพื่อปกป้องตัวเองอีกหรอ ในยุคที่เงินหายากขนาดนี้ หลังเลิกงานมาก็ทำงานเสริม กลับบ้านก็หาความรู้เอาเงินไปลงทุนที่ไหนให้มันงอกเงย หมด1วันแล้ว ยังต้องมานั่งรู้กฏหมายอีก? แล้วเอาจริงๆเลยนะ จะมีสักกี่คนที่รู้เบอร์หน่วยงานที่สามารถช่วยเรื่องกฏหมายได้ จะให้ไปค้นเน็ตตลอด เชื่อผมเหอะ ผมจะพูดอ้อมๆนะ "บางเวลามือถือมันไม่สามารถอยู่ในมือเราได้ หรืออาจจะอยู่ได้ แต่หยิบขึ้นมาดูไม่ได้"