คืนแห่งศรัทธาและสายน้ำ

ยามเดือนเพ็ญเด่นฟ้าพาระยับ
คลื่นกระทบลับแสงดังเสียงฝัน
ทั่วแผ่นดินไทยงามในคืนวัน
ผู้คนนั้นต่างพร้อมน้อมศรัทธา

ลอยกระทงลงน้ำตามจารีต
เป็นวิถีแห่งไทยในศาสนา
เพื่อบูชาพระแม่คงคา
ผู้ประทานน้ำหล่อเลี้ยงชีวี

กระทงทำจากใบตองกาบกล้วย
กลิ่นหอมอวยแต่งดอกไม้งามสี
เทียนและธูปประดับแสงพอดี
แทนชีวีส่องใจให้ผ่องพรรณ

บางคนลอยเพื่อขอพรสู่ชีวิต
ให้สุขจิตสมหวังดังใจฝัน
บางคนลอยเพื่อขออโหสิกรรม
ให้ปลดพันธะทุกข์โศกในใจ

เสียงหัวเราะดังแว่วทั่วลานน้ำ
คนยิ้มพร่ำเพลงเพ็ญเดือนสิบสองใส
ดอกไม้ไฟลอยฟ้ากระจายไกล
สะท้อนใจคนไทยในแสงดาว

แต่ปีนี้โลกเปลี่ยนหมุนไวเหลือเกิน
ผู้คนเริ่มตระหนักในรอยร้าว
เราหันมาลอยด้วยรักในสิ่งยาว
ใช้ธรรมชาติสร้างทางแห่งยั่งยืน

เด็กน้อยเรียนรู้ความงามในวัฒน์
ผู้เฒ่าสอนศิลป์ชาติอย่าให้สูญ
รอยกระทงลอยไปในสายน้ำพูน
ฝากคำบุญให้ฟ้าและผืนนที

โอ้ประเพณีไทยในคืนเพ็ญ
งามเด่นเย็นใจในวิถี
ให้คนไทยผูกพันมั่นไมตรี
ลอยรักนี้ไว้คู่สายน้ำไทย