เป็นลูกที่ต้องดูแลพ่อแม่เพียงคนเดียว

เราไม่มีอาชีพ ได้รายได้จากแฟน แต่แม่กับพ่อมีพี่ชายส่งเสียทุกเดือน เราไม่ได้อยู่บ้านเดียวกับแม่พ่อ แต่ต้องคอยขึ้นไปดูวันเว้นวัน ระยะทางสามสิบกว่ากิโล เพราะแม่เป็นอัมพฤกษ์ครึ่งซีกแต่ยังเดินได้ ส่วนพ่อทำอะไรไม่เป็นเลย ขี่รถก็ไม่ได้ แต่แม่และพ่อเป็นคนเอาแต่ใจ ชอบทะเลาะกันรุนแรง ขนาดอายุเยอะ เราได้ยิน จนเราประสาทจะเสียแล้ว แต่เขาก็ยังทำพฤติกรรมเดิมๆแบบนี้ตั้งแต่เราเป็นเด็ก จนเราอายุย่าง 35 แล้ว เราเหมือนเป็นคนบาปที่ถกเถียงกับพ่อแม่ เราไม่สามารถคุยกับใครได้ว่าเราเครียด เขาไม่รับฟังหรือไม่เคยคิดว่าเราจะรู้สึกยังไง มันทำให้เราเบื่อครอบครัวตัวเองแบบสุดๆ