ผมเกือบพลาดไม่ได้ดูหนังเรื่องนี้แล้วเชียว ด้วยความที่ตัวเองไม่ชอบการต่อสู้ในแบบ MMA ด้วยคิดว่ามันโหดไป แลดูทรมานมากกว่าสนุก แถมรายได้ในอเมริกาของหนังก็ดูไม่ค่อยดี รวมทั้งอาทิตย์นี้ยังมีกิจกรรมเยอะมาก เวลาว่างไม่ค่อยมี แต่โชคดีที่ระหว่างวันมีเวลาว่างเล็ก ๆ ช่วงบ่าย และอยู่ใกล้โรงหนังพอดี เลยขอแวะไปดูหน่อยแล้วกัน จนพบว่าถ้าไม่ได้เข้าไปดูคงต้องเสียดายมากแน่ ๆ ครับ เพราะเป็นหนังอีกเรื่องนึงที่ผิดจากความคาดหมายไปพอสมควร
เนื้อเรื่องของหนังกล่าวถึงชีวิตช่วงหนึ่งของ Mark Kerr ตำนานนักต่อสู้ด้วยมือเปล่าจากเวที UFC ในช่วงปี 1997 - 2000 ต้น ๆ ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นอาชีพของเขา ที่จะต้องผ่านด่านอุปสรรคต่าง ๆ นานา ทั้งเรื่องอาการบาดเจ็บ เรื่องของจิตใจ การเสพติดชัยชนะ และการเสพติดยา การที่ต้องต่อสู้กับทั้งเพื่อนร่วมอาชีพ และทีมงานโปรโมชั่นที่ดูจะไม่ค่อยโปร่งใสทั้งเรื่องรายได้ กฎกติกา และผลการตัดสิน และที่สำคัญ คือ เรื่องหัวใจกับคู่ชีวิตที่ระหองระแหงทางความคิดกันมาโดยตลอด
ความรู้สึกหลังดูก็คือ ผมชอบการแสดงของทั้ง Emily Blunt ที่แสดงเป็น Dawn Staples คู่รักของ Mark Kerr ที่แสดงโดย "The Rock" Dwayne Johnson มาก ทั้งคู่ คือ สุดยอดมาก โดยเฉพาะ Emily ที่แบบสามารถทำให้ผมรู้สึกทั้งรัก ทั้งสงสาร และรวมทั้งอยากดีดหูนางเวลาที่นางงี่เง่าเอาแต่ใจ หรือกวนทรีนจริง ๆ ผมบอกได้เลยว่าอันนี้เป็นครั้งที่ 2 ที่ทำให้ผมเองที่เป็นคนดู รู้สึกว่าโดนการแสดงของเธอเข้าสิงจนเผลอมีอารมณ์ร่วมคิดว่าตัวเองเป็นหลัวเธอจริง ๆ (เรื่องก่อนหน้านั้น คือ Oppenheimer) Emily แสดงดีจริง ๆ ครับ แล้วอีกอย่าง คือ เรื่องนี้เธอสวยมาก หุ่นดีมากแบบ Perfect อ่ะ แบบ Sport Girl ที่ดูดีมาก ๆ
ส่วนของ The Rock นั้นก็เช่นกัน สิ่งแรกที่รู้สึกแปลกตา คือ The Rock เวอร์ชั่นมีผม 555 แต่จะมีผมไปจนจบหรือไม่ต้องไปพิสูจน์เอง ด้านการแสดง The Rock เวอร์ชั่นอบอุ่นนี่มันเจ๋งจริง ๆ คนอะไรตัวเบ้อเริ่มแต่แสดงออกมาได้ใจดี อ่อนโยน น่ารักเชียว แต่ในช่วงบทที่บีบคั้น ต้องแสดงอารมณ์ก็ทำได้ไม่ขาดตกบกพร่อง ซีนระเบิดอารมณ์ต่าง ๆ นานา ทำเอาเราที่เป็นคนดูก็แอบกลัวแทนเหมือนกัน เรียกว่าเอาบทอยู่เลยทีเดียว
แต่ที่ชอบมาก คือ ซีนการปะทะอารมณ์ของทั้งคู่ครับ เป็นอะไรที่เรียลมาก มีตั้งแต่ปะทะเบา ๆ แบบต่อปากต่อคำ จนถึงระดับหนัก ๆ ซึ่งผมที่เป็นคนดูรับรู้ได้ถึงความบีบคั้นกดดันครับ
ที่ว่าผิดคาด คือ ตอนแรกผมคิดไปเองว่าหนังชีวประวัติแบบนี้ การนำเสนอน่าจะเน้นการต่อสู้เป็นเส้นเรื่องหลัก แบบ Fighting สู่ Life Story แต่หนังเรื่องนี้กลับกันครับ เป็นการนำ Life Story สู่ Fighting เรื่องหลังเวที การจัดการความรู้สึกลึก ๆ ในจิตใจ เป้าหมายความสำเร็จที่มีอุปสรรค อันจะนำไปสู่ผลงาน และการก้าวเดินบนเวทีของคน ๆ นึง
ฉากการต่อสู้อะไรมีแน่นอนครับ การแข่งขัน Challenge Stage ที่ยิ่งใหญ่มีแน่นอน และทำได้ดีด้วย สนุกครับ แต่หนังไม่ให้เวลาอะไรมากมายขนาดนั้นครับ หนังจะเน้นในมุมดราม่ามากกว่า นอกจากนี้ หนังยังแบ่งเวลาแวะแตะไปในเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างคู่แข่งขันและเพื่อนร่วมอาชีพอีกด้วย ซึ่งพาร์ทนี้ก็ทำได้กินใจดีครับ
สรุป เป็นหนังอีกเรื่องที่ผมชอบ แม้บทอาจจะมีตกท้องช้างหรือย้วยในบางช่วงไปบ้าง แต่ก็เป็นหนังที่โดดเด่นด้านการแสดงครับ เป็นหนังที่เน้นซึมซับด้านอารมณ์ครับ ฉากการต่อสู้สำหรับผม คือ รับได้ครับ ไม่มาก ไม่น้อยไป แต่ถ้าใครอยากดูหนังที่ต่อสู้แบบฮาร์ด ๆ ทั้งเรื่อง อันนี้ไม่ใช่ครับ
ใครได้ไปดูมาแล้วบ้าง คิดเห็นอย่างไรมาแชร์กันได้นะครับ
The Smashing Machine ตำนานเครื่องจักร สังเวียนเดือด.. ใครไปดูมาแล้วบ้าง ชอบ ไม่ชอบ อย่างไรกันบ้างครับ
ผมเกือบพลาดไม่ได้ดูหนังเรื่องนี้แล้วเชียว ด้วยความที่ตัวเองไม่ชอบการต่อสู้ในแบบ MMA ด้วยคิดว่ามันโหดไป แลดูทรมานมากกว่าสนุก แถมรายได้ในอเมริกาของหนังก็ดูไม่ค่อยดี รวมทั้งอาทิตย์นี้ยังมีกิจกรรมเยอะมาก เวลาว่างไม่ค่อยมี แต่โชคดีที่ระหว่างวันมีเวลาว่างเล็ก ๆ ช่วงบ่าย และอยู่ใกล้โรงหนังพอดี เลยขอแวะไปดูหน่อยแล้วกัน จนพบว่าถ้าไม่ได้เข้าไปดูคงต้องเสียดายมากแน่ ๆ ครับ เพราะเป็นหนังอีกเรื่องนึงที่ผิดจากความคาดหมายไปพอสมควร
เนื้อเรื่องของหนังกล่าวถึงชีวิตช่วงหนึ่งของ Mark Kerr ตำนานนักต่อสู้ด้วยมือเปล่าจากเวที UFC ในช่วงปี 1997 - 2000 ต้น ๆ ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นอาชีพของเขา ที่จะต้องผ่านด่านอุปสรรคต่าง ๆ นานา ทั้งเรื่องอาการบาดเจ็บ เรื่องของจิตใจ การเสพติดชัยชนะ และการเสพติดยา การที่ต้องต่อสู้กับทั้งเพื่อนร่วมอาชีพ และทีมงานโปรโมชั่นที่ดูจะไม่ค่อยโปร่งใสทั้งเรื่องรายได้ กฎกติกา และผลการตัดสิน และที่สำคัญ คือ เรื่องหัวใจกับคู่ชีวิตที่ระหองระแหงทางความคิดกันมาโดยตลอด
ความรู้สึกหลังดูก็คือ ผมชอบการแสดงของทั้ง Emily Blunt ที่แสดงเป็น Dawn Staples คู่รักของ Mark Kerr ที่แสดงโดย "The Rock" Dwayne Johnson มาก ทั้งคู่ คือ สุดยอดมาก โดยเฉพาะ Emily ที่แบบสามารถทำให้ผมรู้สึกทั้งรัก ทั้งสงสาร และรวมทั้งอยากดีดหูนางเวลาที่นางงี่เง่าเอาแต่ใจ หรือกวนทรีนจริง ๆ ผมบอกได้เลยว่าอันนี้เป็นครั้งที่ 2 ที่ทำให้ผมเองที่เป็นคนดู รู้สึกว่าโดนการแสดงของเธอเข้าสิงจนเผลอมีอารมณ์ร่วมคิดว่าตัวเองเป็นหลัวเธอจริง ๆ (เรื่องก่อนหน้านั้น คือ Oppenheimer) Emily แสดงดีจริง ๆ ครับ แล้วอีกอย่าง คือ เรื่องนี้เธอสวยมาก หุ่นดีมากแบบ Perfect อ่ะ แบบ Sport Girl ที่ดูดีมาก ๆ
ส่วนของ The Rock นั้นก็เช่นกัน สิ่งแรกที่รู้สึกแปลกตา คือ The Rock เวอร์ชั่นมีผม 555 แต่จะมีผมไปจนจบหรือไม่ต้องไปพิสูจน์เอง ด้านการแสดง The Rock เวอร์ชั่นอบอุ่นนี่มันเจ๋งจริง ๆ คนอะไรตัวเบ้อเริ่มแต่แสดงออกมาได้ใจดี อ่อนโยน น่ารักเชียว แต่ในช่วงบทที่บีบคั้น ต้องแสดงอารมณ์ก็ทำได้ไม่ขาดตกบกพร่อง ซีนระเบิดอารมณ์ต่าง ๆ นานา ทำเอาเราที่เป็นคนดูก็แอบกลัวแทนเหมือนกัน เรียกว่าเอาบทอยู่เลยทีเดียว
แต่ที่ชอบมาก คือ ซีนการปะทะอารมณ์ของทั้งคู่ครับ เป็นอะไรที่เรียลมาก มีตั้งแต่ปะทะเบา ๆ แบบต่อปากต่อคำ จนถึงระดับหนัก ๆ ซึ่งผมที่เป็นคนดูรับรู้ได้ถึงความบีบคั้นกดดันครับ
ที่ว่าผิดคาด คือ ตอนแรกผมคิดไปเองว่าหนังชีวประวัติแบบนี้ การนำเสนอน่าจะเน้นการต่อสู้เป็นเส้นเรื่องหลัก แบบ Fighting สู่ Life Story แต่หนังเรื่องนี้กลับกันครับ เป็นการนำ Life Story สู่ Fighting เรื่องหลังเวที การจัดการความรู้สึกลึก ๆ ในจิตใจ เป้าหมายความสำเร็จที่มีอุปสรรค อันจะนำไปสู่ผลงาน และการก้าวเดินบนเวทีของคน ๆ นึง
ฉากการต่อสู้อะไรมีแน่นอนครับ การแข่งขัน Challenge Stage ที่ยิ่งใหญ่มีแน่นอน และทำได้ดีด้วย สนุกครับ แต่หนังไม่ให้เวลาอะไรมากมายขนาดนั้นครับ หนังจะเน้นในมุมดราม่ามากกว่า นอกจากนี้ หนังยังแบ่งเวลาแวะแตะไปในเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างคู่แข่งขันและเพื่อนร่วมอาชีพอีกด้วย ซึ่งพาร์ทนี้ก็ทำได้กินใจดีครับ
สรุป เป็นหนังอีกเรื่องที่ผมชอบ แม้บทอาจจะมีตกท้องช้างหรือย้วยในบางช่วงไปบ้าง แต่ก็เป็นหนังที่โดดเด่นด้านการแสดงครับ เป็นหนังที่เน้นซึมซับด้านอารมณ์ครับ ฉากการต่อสู้สำหรับผม คือ รับได้ครับ ไม่มาก ไม่น้อยไป แต่ถ้าใครอยากดูหนังที่ต่อสู้แบบฮาร์ด ๆ ทั้งเรื่อง อันนี้ไม่ใช่ครับ
ใครได้ไปดูมาแล้วบ้าง คิดเห็นอย่างไรมาแชร์กันได้นะครับ