1. นักวิทยาศาสตร์ที่ประสบความสำเร็จ ใช้เวลาทั้งชีวิตในการเรียน และทำวิจัย กว่าจะได้รางวัลโนเบล ถูกบันทึกชื่อ ก็บั้นปลายชีวิต พ่อแม่ เพื่อนฝูง คู่ชีวิต หลายคนก็อยู่ไม่ถึงทันร่วมยินดี ตัวเองก็ เหลือเวลาชื่นชมความสำเร็จไม่กี่ปีก็จากไปแล้ว ไม่รู้จะฉลองกับใคร จะมีซักกี่คนที่จะเข้าใจถึงความยอดเยี่ยมของคุณ คงได้แต่นั่งดื่มไวน์เหงาๆให้กับตัวเองในวันสำเร็จ แต่ผลงานอาจะถูกบันทึก และนำไปใช้อีกเป็นร้อยเป็นพันปี หรืออาจสร้างประโยชน์มหาศาลต่อมนุษย์นับล้านภายหน้า
2. นักกีฬาที่ประสบความสำเร็จ ใช้เวลาเพียงช่วงครึ่งแรกของชีวิต ในการบันทึกชื่อในประวัติศาสตร์ พ่อ แม่ พี่ น้องเพื่อนฝูงยังอยู่ครบ ได้ดื่มด่ำกับความสำเร็จอย่างสุดเหวี่ยง ลาภ ยศ เงิน ทอง สรรเสริญ ในโลก ได้เสพย์เต็มๆ และ มีเวลานั่งชื่นชมความสำเร็จตัวเองไปอีก 50 ปี และอาจกลายเป็นตำนาน แต่ก็เป็นเพียงประโยชน์ส่วนตน คนอื่นเอาไปใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้นอกจากให้แรงบัลดาลใจ
ถ้าพระเจ้าให้คุณเลือก 2 ตัวเลือกนี้ก่อนลงมาเกิด คุณจะเลิกวิถีไหนครับ ?
นักวิทยาศาสตร์ที่ประสบความสำเร็จ VS นักกีฬาที่ประสบความสำเร็จ ถ้าเลือกได้คุณชอบวิถีแบบไหนมากกว่ากันครับ ?
2. นักกีฬาที่ประสบความสำเร็จ ใช้เวลาเพียงช่วงครึ่งแรกของชีวิต ในการบันทึกชื่อในประวัติศาสตร์ พ่อ แม่ พี่ น้องเพื่อนฝูงยังอยู่ครบ ได้ดื่มด่ำกับความสำเร็จอย่างสุดเหวี่ยง ลาภ ยศ เงิน ทอง สรรเสริญ ในโลก ได้เสพย์เต็มๆ และ มีเวลานั่งชื่นชมความสำเร็จตัวเองไปอีก 50 ปี และอาจกลายเป็นตำนาน แต่ก็เป็นเพียงประโยชน์ส่วนตน คนอื่นเอาไปใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้นอกจากให้แรงบัลดาลใจ
ถ้าพระเจ้าให้คุณเลือก 2 ตัวเลือกนี้ก่อนลงมาเกิด คุณจะเลิกวิถีไหนครับ ?