เรารู้จักเพื่อนตอนเด็ก ก็โอเคพูดด่ากันเล่นๆได้ ไม่มีใครโกรธทั้งสองฝ่าย ขึ้นมาม.ต้น มีเพื่อนใหม่กันฝ่ายละคน มีเพื่อนเยอะเข้าไว้ จะได้ช่วยงานกัน เวลามีงานกลุ่มจะได้ไม่ต้องไปหา มีบางครั้งที่ทำอะไรไม่ถูกใจ(เพื่อนสนิท) เริ่มโมโห ไม่พอใจกัน บางครั้งเราก็ร้องไห้
เพื่อนใหม่(ฝ่ายเรา) เค้าเป็นคนเรียนดี รักกันมาก แต่เพื่อนก็ย้ายไปที่อื่น เราไม่ได้มีปห.กันนะ ยังคุยกันดีอยู่ ทีนี้ม.ปลาย เหลือสามคน ต้นเทอมเราคุยกันทั้งกลุ่ม แต่ทีนี้ปห.แรกคือเรากะเพื่อนสนิททะเลาะกันพักหนึ่ง อันนี้เรายอมรับว่าเราไม่ได้พูดดี เราก็เลยคุยกับเพื่อนใหม่ของเพื่อนสนิทว่าจะทำยังไงดี แล้วเราก็ไปคุยกับเพื่อนคนนั้นดีๆ เลยจบเรื่อง(เรากับเพื่อนสนิทไม่ได้คุยกันยาวเหมือนกันตอนนั้น) เพราะเราถือว่ายังไงซะเราก็ต้องร่วมงานกันอีก แต่เพื่อนใหม่คนนั้นมาแอบบอกเราว่าเพื่อนสนิทคนนั้นไปพูดลับหลังแบบแรงๆใส่เราให้เค้าฟัง ทีนี้ไม่กี่เดือน เพื่อนใหม่กับเพื่อนสนิทเริ่มทะเลาะกัน อันนี้เพื่อนเราไปพูดไม่ดีใส่เขา เขาน้อยใจเลยไม่คุยกับเพื่อนเราอีกเลย เพื่อนสนิทเราไม่ขอโทษเขาสักคำด้วย เพื่อนใหม่คนนั้นบอกว่าเพื่อนเราคิดว่าตัวเองถูก แล้วก็ย้ายกลุ่มออกไป งานกลุ่มเลยแตก ต้องหาคนมาใหม่ แต่เรากับเพื่อนคนนั้นคุยกันได้ปกติ พออยากจะไปอยู่ร่วมกลุ่มกับเพื่อนใหม่คนนั้น เพื่อนหลายๆคนก็มาหัวเราะ เล่าเรื่องให้เราฟัง เราเลย อ๋อ เข้าใจละ เพื่อนเรากับคนอื่นๆก็เคยมีปห.กันมาก่อนตั้งแต่ ม.ต้น ทีนี้เหลือสองคนเรา เรารู้สึกได้ว่าค.สัมพันธ์ระหว่างเพื่อนมันเริ่มแย่ลงแบบแปลกๆ เวลาเราพูดผิด ทำผิด หรือทำไม่ถูกใจเค้า เค้าชอบทำหน้าแปลกๆ แบบปากบึ้งคิ้วขมวด หลายครั้งหลายรอบมากๆจนเรารส.รำคาญในใจ อันนี้เป็นมาตั้งแต่ช่วงปลายๆ ม.ต้น แต่เราไม่ได้คิดมากในตอนนั้น คือเราก็รู้ตัวนะว่าเราไม่ได้ทำงานได้สมบูรณ์แบบ แต่ก็ไม่ต้องแสดงสีหน้าชัดเจนขนาดนั้นก็ได้ เวลาเราพูดผิดเพื่อนชอบเถียงเสียงดังๆเหมือนอยากให้คนอื่นรับรู้ แล้วก็เถียงแบบคำพูดแรงๆ พูดเร็วๆ เหมือนแร็ปเปอร์ เราก็งงว่าทำไมพูดใส่กันแบบนี้ เราก็เคยเถียงมันนะ แต่ไม่ได้ใส่อารมณ์เข้าไป ไม่งั้นงานไม่จบ แล้วพอเพื่อนพูดแรงๆใส่ มันก็เกิดแทบทุกสัปดาห์ ไม่ใช่แค่เรื่องงานรร. มันมีเรื่องไร้สาระรวมอยู่ด้วย เรื่องบางอย่างเราพูดแซวแบบที่ใครได้ยินก็แค่อมยิ้ม แต่เพื่อนคนนี้ ก็นั่นแหละ เราเลยเลือกที่จะเงียบ แทบไม่ค่อยพูดตอบกลับไป แต่บางครั้งเราก็รำคาญมากๆ เหมือนกันนะ เลยแกล้งๆหูทวนลมไปบ้าง อีกเรื่องคือ เวลาเราเลือกอะไรที่ชอบ เพื่อนชอบมามองๆแล้วทำหน้าเหมือนกับว่ามันไม่ดี พอเราจะหาเพื่อนคนใหม่ เพื่อนก็พูดกับเราว่าคนนั้นไม่ดีทำตัวแปลกๆ อย่าไปยุ่ง เราก็ ห๊ะ ได้ด้วยเหรอ เวลาเราแต่งหน้าแต่งตัว ทำอะไรที่เสริมความมั่นใจ เพื่อนก็ชอบพูดติว่าอันนี้ไม่ได้อันนั้นไม่ดี ไม่สวย แล้วก็ทำหน้าแปลกๆใส่ ความมั่นใจในตัวเองก็ค่อยๆลดลง ตอนนี้เราก็อยู่ห่างกันละ แต่ยังพอทำงานด้วยกันได้ เราก็อยากจะเลิกคบนะ เพื่อนคนนี้มีประโยชน์กับเราแค่เรื่องงานเพียงบางเรื่องเท่านั้น
แค่อยากระบายความรู้สึกบ้าง
เพื่อนใหม่(ฝ่ายเรา) เค้าเป็นคนเรียนดี รักกันมาก แต่เพื่อนก็ย้ายไปที่อื่น เราไม่ได้มีปห.กันนะ ยังคุยกันดีอยู่ ทีนี้ม.ปลาย เหลือสามคน ต้นเทอมเราคุยกันทั้งกลุ่ม แต่ทีนี้ปห.แรกคือเรากะเพื่อนสนิททะเลาะกันพักหนึ่ง อันนี้เรายอมรับว่าเราไม่ได้พูดดี เราก็เลยคุยกับเพื่อนใหม่ของเพื่อนสนิทว่าจะทำยังไงดี แล้วเราก็ไปคุยกับเพื่อนคนนั้นดีๆ เลยจบเรื่อง(เรากับเพื่อนสนิทไม่ได้คุยกันยาวเหมือนกันตอนนั้น) เพราะเราถือว่ายังไงซะเราก็ต้องร่วมงานกันอีก แต่เพื่อนใหม่คนนั้นมาแอบบอกเราว่าเพื่อนสนิทคนนั้นไปพูดลับหลังแบบแรงๆใส่เราให้เค้าฟัง ทีนี้ไม่กี่เดือน เพื่อนใหม่กับเพื่อนสนิทเริ่มทะเลาะกัน อันนี้เพื่อนเราไปพูดไม่ดีใส่เขา เขาน้อยใจเลยไม่คุยกับเพื่อนเราอีกเลย เพื่อนสนิทเราไม่ขอโทษเขาสักคำด้วย เพื่อนใหม่คนนั้นบอกว่าเพื่อนเราคิดว่าตัวเองถูก แล้วก็ย้ายกลุ่มออกไป งานกลุ่มเลยแตก ต้องหาคนมาใหม่ แต่เรากับเพื่อนคนนั้นคุยกันได้ปกติ พออยากจะไปอยู่ร่วมกลุ่มกับเพื่อนใหม่คนนั้น เพื่อนหลายๆคนก็มาหัวเราะ เล่าเรื่องให้เราฟัง เราเลย อ๋อ เข้าใจละ เพื่อนเรากับคนอื่นๆก็เคยมีปห.กันมาก่อนตั้งแต่ ม.ต้น ทีนี้เหลือสองคนเรา เรารู้สึกได้ว่าค.สัมพันธ์ระหว่างเพื่อนมันเริ่มแย่ลงแบบแปลกๆ เวลาเราพูดผิด ทำผิด หรือทำไม่ถูกใจเค้า เค้าชอบทำหน้าแปลกๆ แบบปากบึ้งคิ้วขมวด หลายครั้งหลายรอบมากๆจนเรารส.รำคาญในใจ อันนี้เป็นมาตั้งแต่ช่วงปลายๆ ม.ต้น แต่เราไม่ได้คิดมากในตอนนั้น คือเราก็รู้ตัวนะว่าเราไม่ได้ทำงานได้สมบูรณ์แบบ แต่ก็ไม่ต้องแสดงสีหน้าชัดเจนขนาดนั้นก็ได้ เวลาเราพูดผิดเพื่อนชอบเถียงเสียงดังๆเหมือนอยากให้คนอื่นรับรู้ แล้วก็เถียงแบบคำพูดแรงๆ พูดเร็วๆ เหมือนแร็ปเปอร์ เราก็งงว่าทำไมพูดใส่กันแบบนี้ เราก็เคยเถียงมันนะ แต่ไม่ได้ใส่อารมณ์เข้าไป ไม่งั้นงานไม่จบ แล้วพอเพื่อนพูดแรงๆใส่ มันก็เกิดแทบทุกสัปดาห์ ไม่ใช่แค่เรื่องงานรร. มันมีเรื่องไร้สาระรวมอยู่ด้วย เรื่องบางอย่างเราพูดแซวแบบที่ใครได้ยินก็แค่อมยิ้ม แต่เพื่อนคนนี้ ก็นั่นแหละ เราเลยเลือกที่จะเงียบ แทบไม่ค่อยพูดตอบกลับไป แต่บางครั้งเราก็รำคาญมากๆ เหมือนกันนะ เลยแกล้งๆหูทวนลมไปบ้าง อีกเรื่องคือ เวลาเราเลือกอะไรที่ชอบ เพื่อนชอบมามองๆแล้วทำหน้าเหมือนกับว่ามันไม่ดี พอเราจะหาเพื่อนคนใหม่ เพื่อนก็พูดกับเราว่าคนนั้นไม่ดีทำตัวแปลกๆ อย่าไปยุ่ง เราก็ ห๊ะ ได้ด้วยเหรอ เวลาเราแต่งหน้าแต่งตัว ทำอะไรที่เสริมความมั่นใจ เพื่อนก็ชอบพูดติว่าอันนี้ไม่ได้อันนั้นไม่ดี ไม่สวย แล้วก็ทำหน้าแปลกๆใส่ ความมั่นใจในตัวเองก็ค่อยๆลดลง ตอนนี้เราก็อยู่ห่างกันละ แต่ยังพอทำงานด้วยกันได้ เราก็อยากจะเลิกคบนะ เพื่อนคนนี้มีประโยชน์กับเราแค่เรื่องงานเพียงบางเรื่องเท่านั้น