อยากเลิกกับพ่อของลูกแต่สงสารลูกมาก

ลูกเรา2ขวบกว่าค่ะแต่พ่อของลูกชอบตะคอกใส่ ​ชอบใช้คำพูดแรงๆ ไม่คิดถึงความรู้สึกของเรา เราทำอะไรก็ผิดไปหมดเขาลืมของเราก็ยังบอกไปเเวะไปเอา ทีเราเขาบอกสะเพร่า  เวลาเขาปวดท้องเข้าห้องน้ำเรารอเขาได้ เวลาเราปวดเขาบอกว่าทำไมเข้านาน เวลาเข◌าอยากกินอะไรเขากินได้มีเร◌าเขาบอกกินอะไรเยอะเเยะ เวลาไปซื้อของมาทำกับข้าวเเล้วเขาลืมเราบอกเปลี่ยนเมนู เวลาเราลืมบ้างเขาว่าไม่ได้เรื่องเลย อารมณ์ร้อนใส่เราเหมือนเราไม่มีหัวใจ และมีอีกหลายเรื่องที่เขาทำได้เเต่เราทำไม่ได้เราผิด ​เราอยู่เเบบไม่มีความสุขเลย อยากเลิกมากแต่พอมองหน้าลูกเเล้วกลัวลูกขาดพ่อ และชีวิตเราเหมือนตัวคนเดียวฐานะก็ยากจนก็มีเเค่เขาที่เป็นเสาหลัก เราเองก็ไม่มีที่พึ่งพา พ่อแม่เราก็แก่เเล้ว ญาติพี่น้องมีก็เหมือน ไม่มีแต่หัวใจสู้ตอนนี้เพราะลูก อดทนเพื่อลูก ชีวิตมีความสุขเพราะลูก เราไม◌่รู้จะไปปรึกษาใคร หรือคุยกับใครเพราะคนรอบข้างไว้ใจใครไม่ได้เลย ชีวิตคู่ไม่มีความสุข ต้องทนอยู่ กับการใช้คำพูดที่เเรงๆจนหัวใจไม่เหลือชิ้นดี ต้องเก็บความรู้สึกเอาไว้ทั้งหมดพอพูดไปเขาเองก็ว่าเขาถูกและหาว่าเราอคติกับเขา หัวใจเราเเตกสลายไม่รู้ต่อกี่ครั้งแต่มันก็หลอมได้เพราะลูก อยากเลิกกับเขามาก แต่เรายังต้องพึ่งพาเขาอยู่ ไม่รู้จำทำไงดี