ธรรมชาติสมมุติ

กายนี้เป็นโลกธาตุ เป็นพื้นที่จุติของสัต
ที่หลงเข้ามายึดในความรู้สึกต่างๆ

สัต คือ ความรู้สึกหลงคิดไปยึดมั่น ว่ามีตัวตน เจ้าของความคิด หรือของที่ยึด

เมื่อกระทำสิ่งใด ในสภาวะนี้ จะมีทุกข์เกิดขึ้น

เรื่องเก่า กลับมาทุกข์ เพราะหลงมีตัวตน
คือการกลับชาติมาเกิดเพื่อรับกรรมต่อ
ของสัตที่หลงเข้ามายึดในตอนแรก จนมีขันธุ์ 5

เรื่องที่เกิดขึ้น เป็นเพียงสภาวะ
เป็นเพียงการปรุงแต่งจากการไม่รู้จริง

ไม่มีพ่อ มีแม่ มีเพียงการเกิดของกาย
กับการดับของกาย ที่เกิดจากเหตุและปัจจัย

คำสมมุติ ที่ใช้เรียก ใช้สมมุติ ความรู้สึก
เป็นคำพูด เพื่อให้เข้าใจ ในสภาวะหนึ่ง

เช่นพ่อแม่ คือ ชื่อของสภาวะ ความรู้สึกพึงพอใจในสิ่งนึงเท่านั้น ไม่ใช่กายที่เรายึดเป็นพ่อแม่
กายไม่ใช่พ่อแม่ เพราะพ่อแม่คือความรู้สึก
ที่กระทบกันของกายนี้ กับกายอันนั้น จนปรุงแต่ง
มาจนเกิดเป็นก้อน แล้วมารวมอยู่กับกาย
เพียงเพราะ จิตยึดมั่นไว้ว่า เห็นกายนี้แล้ว จะนึกถึงความรู้สึกในสภาวะนึง ที่มีความรู้สึกหลายอย่างมากระทบเรา รวมหลายครั้ง ว่านี่คือพ่อแม่

โดยใช้ความคิดยึดเป็นหลัก

ศีล 5 ถ้าเข้าใจในธรรมถึงขั้นสูงสุด จะเห็นความหมายจากพุทธะ

ข้อแรก ห้ามฆ่าสัตว์ เป็นข้อห้ามที่มีความหมายที่สุด ถ้ายังไม่เห็นว่าตัวตนไม่มี ให้ถือข้อนี้จะดีที่สุด เพราะข้อที่สองจะสรุปทั้งหมดตรงนี้เลย คือห้ามเอาของว่าง มายึดเป็นของตน แค่ข้อนี้ก็ตัดทั้งหมดลง เพราะถ้าห้ามเอาของว่างทั่งหมดมายึด ร่างกาย ตัวตน ก็ไม่ใช่ของเรา จบแต่ตรงนี้เลย อีก 3 ข้อก็ไม่จำเป็น

คำด่ากับคำชมมันก็เหมือนกันถ้าเรายึด
เพราะมันเป็นเพียงเสียงที่เข้ามากระทบ
แล้วเราก็พาไปสู่ความรู้สึก

ความกลัว จะปิดกั้นความจริง

โลกธาตุเป็นกาย
การเวียนว่ายเป็นความคิด