ชีวิตของแกะดำในครอบครัว...

มาอีกช่วยรับฟังผมหน่อยได้ไหมครับ... ผมมีความคิดที่อยากจะจากโลกนี้ไปแล้วผมเป็นเพียงเด็กผู้ชายอายุ25ปีที่ต้องแบกรับทุกอย่าง ผมนั้งอ่านกระทู้หลายๆข้อเกี่ยวกับการ ฆตก หลายๆกระทู้ บางกระทู้บอกว่าตอนช่วงสติเรื้อนลอยมักจะเห็นภาพหน้าพ่อหน้าแม่ลอยขึ้นมาหน้าลูกครอบครัว แต่ถ้าผมพบเจอกับปันหาที่ผมเป็นเพียงแกะดำในครอบครัวที่แม่ก็คอยใส่ร้ายตลอด(แม่ผมทิ้งไปตั้งแต่เกิดพี่งเขาพึ่งกลับมาตอนผมอายุ14)ผมอยู่กับยายมาตั้งแต่เกิดครอบครัวผมเป็นเมียน้อยทางฝั่งพ่อผมตามที่ผมได้รู้คือยายผมต้องการให้เขามาขอแม่ผมแต่งแต่พ่อผมไม่สามารถมาได้ตอนที่แม่ผมออกผมเสร็จเขาทิ้งผมไว้ให้เพียงเพราะเขาไม่ชอบเด็กผู้ชายแต่ยายที่ต้องการให้พ่อผมมาขอเขาเลยไปพาผมกลับมาและพาผมหนี พ่อผมได้ออกตามหาทั้งที่กรุงเทพและสุพรรณบุรีแต่สุดท้ายแล้วเขาก็ไม่เจอผมเลยได้อยู่กับยายมาจนผมอายุ14แม่ผมก็กลับมา ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเขาเกียจเราหรือเขาไม่ได้ผผูกพันธ์กับเรา เขากลับมาพร้อมกับทุกคำตำหนิไม่ว่าเราจะผิดหรือไม่ผิด คอยนินทราคอยว่าร้ายเราก็ทนมาตลอด จนเราอายุ16เราได้เรียนต่อที่วิทยาลัยช่างแห่งหนึ่งทางครอบครัวเราก็บีบบังคับที่เราไปเรียนช่างโน้นช่างนี้ จนสุดท้ายเราก็ไปไม่รอดเราไม่เคยชอบไม่เคยศึกษาอะไรเกี่ยวกับที่เขาให้เราไปเลย เราเรียนได้แค่1เทอมเราก็ออก ตอนนั้นเราอายุ17สุดท้ายแล้วก็หันเข้าหาวงการยาเสพติด เราขายยาได้ประมาณ2ปีเด็กอายุ19ที่ไม่เคยจับเงิน สุดท้ายแล้วก็หมด เงินได้มาก็หมดไป จนสุดท้ายเหลือแต่หนี้สินเราอายุ19เป็นหนี้80,000เราก็เริ่มกลับมาทำงานปกติมีแฟนอยู่ด้วยกัน1คนใช้เวลา3ปีจนใช้หนี้หมดเรามีลูกด้วยกัน1คน ตอนแรกอะไรๆมันก็ดีขึ้นแต่ลึกๆเรารู้ตัวเองว่าครอบครัวเราเขาไม่ได้มองเราเป็นแบบพวกเขาแล้วจนมาปีนี้ปีที่เราอายุ25เราก็พบเจอกับเงินไม่พอใช้ ปกติเราทำงานห้างหลังจากกลับมา มาทำงานในเกมเลิกงาน1ทุ่มเล่นเกมตั้งแต่2ทุ่มถึงตี4ตื่ื่น9โมงเพื่อหาเงินทุกวันแต่เกมปิดตัวไปเราเลยเจอปันหาเรื่องเงิน เราจะขอจะยืมใครในครอบครัวก็ไม่มีใครอยากจะให้ สุดท้ายเราก็ต้องไปกู้มาอีกตอนนี้ลูกกับเมียไปอยู่กับแม่เขาเขาอยากกลับไปอยู่บ้านเพราะบ้านเราแม่เราก็คอยซ้ำเติมตลอดเหลือแต่เราที่อยู่ทางนี้โดนเขามองโดนเขาว่านินทราที่เราออกมาตั้งกระทู้วันนี้นี่เป็นเพียงเรื่องเล็กจากความรู้สึกทั้งหมด แต่ตอนนี้เราไม่คิดที่จะอยู่บนโลกอีกแล้ว บางทีการตายอาจเป็นบาปแต่ก็ไม่มีใครรู้ได้ว่าการที่เราต้องมาอยู่ในครอบครัวยังงี้เราอาจทรมานมากกว่าการตายซะอีกเราไม่ได้ชักชวนหรือบอกว่าการที่เราทำนั้นมันถูกแต่ที่เรามาบอกเพราะเราไม่สามารถบอกใครได้ ขอบคุณที่รับฟัง😄