ชีวประวัติหลวงปู่ชอบ ฐานสโม
ตอนที่ ๑๒๖ เปรตแม่ตุ๊หลวง
วันที่ ๑๖ เดือนพฤษภาคม ๒๕๓๕ พระคุณเจ้าหลวงปู่ชอบ ฐานสโม พักที่วัดแห่งหนึ่งในจังหวัดเลย เวลาประมาณสามทุ่ม ท่านชี้มือไปที่หน้าห้องพัก ผู้บันทึกถามพ่อแม่ครูอาจารย์จะออกไปนอกห้องไหม ท่านบอกว่าไม่
หลวงปู่ชอบท่านถามผู้บันทึกกับ พระบิ่ง ฐานธัมโม (ทํานอง ไชยแสง) ว่าพวกท่านเห็นเปรตนั่งอยู่หน้าประตูห้องพักของเรามั้ย
ผู้บันทึกกับท่านบิ่งตอบองค์ท่านเหมือนกันว่า ไม่เห็นขอรับ ถูกองค์ท่านหลวงปู่ชอบว่าให้ “พวกตาหมากขามขี้ เปรตมันมาปรากฏโตกะยังบ่เห็นมันอีก”
หลวงปู่ชอบท่านบอก เปรตตนนี้เป็นเปรตผู้หญิง
มาขอให้องค์ท่านอุทิศบุญกุศลให้กับเขา
ท่านบอกเราไม่สามารถอุทิศบุญให้กับเปรตผู้หญิงตนนี้ได้
เพราะกรรมของเขายังหนักอยู่ องค์ท่านกับเปรตผู้หญิงตนนี้ไม่มีวาสนาที่จะสงเคราะห์ธรรมกันได้
ท่านบอกเปรตตนนี้เป็นผู้หญิงใส่เสื้อขาวนุ่งผ้าถุงสีดําเหมือนคนจําศีลอุโบสถ มือข้างหนึ่งถือข้าวสารมืออีกข้างหนึ่งถือหน่อไม้ดิบ
ท่านบอกเปรตผู้หญิงตนนี้มาขอข้าวกินกับท่าน
เปรตผู้หญิงตนนี้บอกท่านว่า
ตั้งแต่ตายไปข้าน้อยยังไม่ได้กินข้าวเลย มีแต่ข้าวสารในมือ ถือไปถือมากินก็ไม่ได้
หน่อไม้ดิบกินก็ไม่ได้ ได้แต่เดินแบกของเหล่านี้ไปมารอบวัด
องค์ท่านบอก เราเห็นเปรตตนนี้เดินแบกหน่อไม้ดิบกับถุงข้าวสารเดินร้องไห้อยู่ในวัดนี้หลายครั้งแล้วจนเราสังเวชใจ
หลวงปู่ชอบท่านบอกถึง
บุพกรรมของเปรตผู้หญิงตนนี้ให้ฟังว่า
เปรตผู้หญิงตนนี้เป็นแม่ของหลวงตุ๊เจ้าอาวาสวัดนี้
อาศัยว่าลูกตนเองเป็นสมภารเจ้าวัด พออยากได้อยากกินอะไรในวัดก็หยิบฉวยเอาไปโดยพละการ
ใครห้ามใครบอกก็ไม่ฟัง บางคนห้ามก็ถูกผู้หญิงคนนี้ต่อว่าด่าทอด้วยคําหยาบคาย นานเข้าเลยไม่มีใครสนใจที่จะห้ามปราม ลูกชายเป็นสมภารก็ไม่เคยห้ามปรามตักเตือนการกระทําของแม่ตนเอง ปล่อยเฉยเลยไปจนทําให้แม่ตนเองได้ใจ
ทํากรรมไปเรื่อย ๆ พอผู้หญิงคนนี้ตายไป จิตติดข้องในกรรมที่ตนเองเคยเอาของวัดไปกินไปใช้โดยวิสาสะ บาปกรรมนี้จึงส่งผลให้เขาได้มาเกิดเป็นเปรตอยู่ในอารามวัดแห่งนี้เพื่อใช้กรรม
ฟังองค์ท่านหลวงปู่ชอบพูดแล้วตนเองรู้สึกสลดใจใน
กรรมที่ผู้หญิงคนนี้ต้องมาเป็นเปรต เพราะความเห็นแก่ปากท้องของตนเองโดยขาดการยับยั้งช่างใจ
ส่วนตัวตนเองไม่เคยรู้จักกับผู้หญิงคนนี้มาก่อน เคยเห็นแต่ภาพถ่ายสมัยที่ผู้หญิงคนนี้ยังมีชีวิตอยู่ ที่องค์ท่านหลวงปู่ชอบชี้ให้ดู
องค์ท่านหลวงปู่ชอบบอกผู้หญิงคนนี้ตายเมื่อปี ๒๕๓๑ งานทําบุญอุทิศให้ผู้หญิงคนนี้
พระลูกชายของเขามานิมนต์องค์ท่านไปเป็นประธาน แต่ท่านไม่สามารถสงเคราะห์ธรรมเขาได้ เนื่องจากไม่มีวาสนาสงเคราะห์ธรรมกันมาก่อน
องค์ท่านหลวงปู่ชอบบอกตุ๊หลวงเจ้าวัดองค์นี้ให้ทราบถึงภูมิที่อยู่แม่ของท่าน ตุ๊หลวงท่านนี้เมื่อทราบถึงความลําบากในภพภูมิที่แม่ตนเองเป็นอยู่
ท่านขอองค์ท่านหลวงปู่ชอบจะทําบุญอุทิศให้กับโยมแม่ของตนเอง
องค์ท่านหลวงปู่ชอบบอกสมภารท่านนี้ว่า ถึงท่านจะทําบุญให้โยมแม่ของท่าน
แม่ท่านก็รับไม่ได้ เพราะโยมแม่ของท่านถือทิฐิว่า ตนเองเป็นแม่ จึงไม่มีใจเคารพยําเกรงในตัวของท่าน โยมแม่ท่านตอนเป็นคนเขาไม่เคารพใน พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
ความไม่เคารพในธรรมของเขาจึงเป็นกําแพงบาป ปิดกั้นทางบุญ กรรมของโยมแม่ท่านเราหรือใครก็ช่วยไม่ได้
อาจารย์สมภารท่านนี้ถามองค์ท่านหลวงปู่ชอบว่า
อีกนานไหมที่โยมแม่ของกระผมจะพ้นจากวิสัยภูมิเปรต องค์ท่านหลวงปู่ชอบบอกสมภารท่านนี้ว่า “
จากนี้อีก ๗,๐๐๐ ปี โยมแม่ท่านถึงจะพ้นจากภูมินี้
ออกจากนี่โยมแม่ท่านจะตกนรกเพราะกรรมปาณาติบาตของเขา
โยมแม่ของท่านจะตกนรกอีก ๔๐,๐๐๐ ปี ถึงจะได้ขึ้นมาเกิดเป็นเดรัจฉาน เกิดเป็นเดรัจให้เขาฆ่าอีกหลายชาติจนนับไม่ถ้วน จากนี้อีกสองพุทธันดรโยมแม่ท่านถึงจะได้มาเกิดเป็นมนุษย์กับเขาอีก”
พอองค์ท่านหลวงปู่ชอบเล่าให้ฟัง อาจารย์สมภารเจ้าอาวาสวัดท่านนี้ถึงกับร้องไห้ต่อหน้าองค์ท่านหลวงปู่ชอบเพราะสงสารโยมแม่ตนเอง ตนเองนั่งดูเห็นสมภารท่านนี้ร้องไห้เราก็ได้แต่คิดเห็นใจท่าน กราบเรียนท่านสมภารเจ้าวัดเรื่องนี้กระผมขอบันทึกไว้เพื่อเป็นเรื่องเตือนใจในธรรมได้ไหม จิตใจของกระผมไม่ได้คิดลบหลู่ในบุพการีของใคร พระอาจารย์ท่านนี้ขอให้ตนเองบันทึกเรื่องนี้ไว้ในอัตตะชีวประวัติหลวงปู่ชอบ เพื่อเป็นเรื่องเตือนใจญาติพี่น้องของนักบวช หรือคนรับใช้ใกล้ชิดครูบาอาจารย์ให้เห็นถึงดาบสองคมระหว่างบุญกับบาป
เรื่องบุญบาปนี้ หลวงพ่อสีทน สีลธโน วัดถ้ำผาปู่ ท่านบอกเราเสมอ คมดาบถ้าไม่รู้จักก็จะเชือดคอตนเอง
องค์ท่านหลวงปู่ชอบเอ่ยชื่อเสียงเรียงนามผู้หญิงคนนี้ให้ฟัง ตนเองไม่เอ่ยชื่อเสียงเรียงนามมาเปิดเผยด้วยเกรงโทษหมิ่น ที่นําบันทึกเรื่องนี้มาเขียนให้ได้รู้ก็เพื่อเป็นคติสอนใจเท่านั้น ทีแรกคิดว่าจะไม่นําเรื่องนี้มาเขียนในหนังสือชีวประวัติ พระคุณเจ้าหลวงปู่ชอบ ฐานสโม ฉบับคณะอุปัฏฐากเรียบเรียง
ปรึกษากับหมู่คณะครูบาอาจารย์ที่เคยได้ฟังเรื่องนี้มาด้วยกัน หมู่คณะครูบาอาจารย์ที่ร่วมเรียบเรียงเห็นพ้องกันควรนําเรื่องนี้มาเขียนเปิดเผยเพื่อเป็นคติสอนใจแก่สาธุชนผู้ใฝ่ดี อย่างน้อยคนที่เขากําลังมีพฤติกรรมแบบนี้อยู่ เมื่อได้อ่านเขาจะมีสติฉุกคิดขึ้นมาได้บ้าง เผื่อปัญญาทางดีจะได้เกิดขึ้นกับเขา..
***จากหนังสือ.. หลวงปู่ชอบ ฐานสโม พระอรหันต์ผู้ทรงฤทธิ์แห่งยุค
**ลิขสิทธิ์.. วัดท่าแขก อ.เชียงคาน จ.เลย
**เรียบเรียงโดย.. พระวีระศักดิ์ ธีรภัทโท
#หลวงปู่ชอบ #ประวัติหลวงปู่ชอบ
คัดลอกจากเวป
https://www.facebook.com/share/p/1FzQ2G74ZN/ 
บาปหนัก! ขโมยของวัดเป็นเปรต7พันปี ลงนรกอีก4หมื่นปี รับบุญไม่ได้
ตอนที่ ๑๒๖ เปรตแม่ตุ๊หลวง
วันที่ ๑๖ เดือนพฤษภาคม ๒๕๓๕ พระคุณเจ้าหลวงปู่ชอบ ฐานสโม พักที่วัดแห่งหนึ่งในจังหวัดเลย เวลาประมาณสามทุ่ม ท่านชี้มือไปที่หน้าห้องพัก ผู้บันทึกถามพ่อแม่ครูอาจารย์จะออกไปนอกห้องไหม ท่านบอกว่าไม่
หลวงปู่ชอบท่านถามผู้บันทึกกับ พระบิ่ง ฐานธัมโม (ทํานอง ไชยแสง) ว่าพวกท่านเห็นเปรตนั่งอยู่หน้าประตูห้องพักของเรามั้ย
ผู้บันทึกกับท่านบิ่งตอบองค์ท่านเหมือนกันว่า ไม่เห็นขอรับ ถูกองค์ท่านหลวงปู่ชอบว่าให้ “พวกตาหมากขามขี้ เปรตมันมาปรากฏโตกะยังบ่เห็นมันอีก”
หลวงปู่ชอบท่านบอก เปรตตนนี้เป็นเปรตผู้หญิง
มาขอให้องค์ท่านอุทิศบุญกุศลให้กับเขา
ท่านบอกเราไม่สามารถอุทิศบุญให้กับเปรตผู้หญิงตนนี้ได้
เพราะกรรมของเขายังหนักอยู่ องค์ท่านกับเปรตผู้หญิงตนนี้ไม่มีวาสนาที่จะสงเคราะห์ธรรมกันได้
ท่านบอกเปรตตนนี้เป็นผู้หญิงใส่เสื้อขาวนุ่งผ้าถุงสีดําเหมือนคนจําศีลอุโบสถ มือข้างหนึ่งถือข้าวสารมืออีกข้างหนึ่งถือหน่อไม้ดิบ
ท่านบอกเปรตผู้หญิงตนนี้มาขอข้าวกินกับท่าน
เปรตผู้หญิงตนนี้บอกท่านว่า
ตั้งแต่ตายไปข้าน้อยยังไม่ได้กินข้าวเลย มีแต่ข้าวสารในมือ ถือไปถือมากินก็ไม่ได้
หน่อไม้ดิบกินก็ไม่ได้ ได้แต่เดินแบกของเหล่านี้ไปมารอบวัด
องค์ท่านบอก เราเห็นเปรตตนนี้เดินแบกหน่อไม้ดิบกับถุงข้าวสารเดินร้องไห้อยู่ในวัดนี้หลายครั้งแล้วจนเราสังเวชใจ
หลวงปู่ชอบท่านบอกถึง
บุพกรรมของเปรตผู้หญิงตนนี้ให้ฟังว่า
เปรตผู้หญิงตนนี้เป็นแม่ของหลวงตุ๊เจ้าอาวาสวัดนี้
อาศัยว่าลูกตนเองเป็นสมภารเจ้าวัด พออยากได้อยากกินอะไรในวัดก็หยิบฉวยเอาไปโดยพละการ
ใครห้ามใครบอกก็ไม่ฟัง บางคนห้ามก็ถูกผู้หญิงคนนี้ต่อว่าด่าทอด้วยคําหยาบคาย นานเข้าเลยไม่มีใครสนใจที่จะห้ามปราม ลูกชายเป็นสมภารก็ไม่เคยห้ามปรามตักเตือนการกระทําของแม่ตนเอง ปล่อยเฉยเลยไปจนทําให้แม่ตนเองได้ใจ
ทํากรรมไปเรื่อย ๆ พอผู้หญิงคนนี้ตายไป จิตติดข้องในกรรมที่ตนเองเคยเอาของวัดไปกินไปใช้โดยวิสาสะ บาปกรรมนี้จึงส่งผลให้เขาได้มาเกิดเป็นเปรตอยู่ในอารามวัดแห่งนี้เพื่อใช้กรรม
ฟังองค์ท่านหลวงปู่ชอบพูดแล้วตนเองรู้สึกสลดใจใน
กรรมที่ผู้หญิงคนนี้ต้องมาเป็นเปรต เพราะความเห็นแก่ปากท้องของตนเองโดยขาดการยับยั้งช่างใจ
ส่วนตัวตนเองไม่เคยรู้จักกับผู้หญิงคนนี้มาก่อน เคยเห็นแต่ภาพถ่ายสมัยที่ผู้หญิงคนนี้ยังมีชีวิตอยู่ ที่องค์ท่านหลวงปู่ชอบชี้ให้ดู
องค์ท่านหลวงปู่ชอบบอกผู้หญิงคนนี้ตายเมื่อปี ๒๕๓๑ งานทําบุญอุทิศให้ผู้หญิงคนนี้
พระลูกชายของเขามานิมนต์องค์ท่านไปเป็นประธาน แต่ท่านไม่สามารถสงเคราะห์ธรรมเขาได้ เนื่องจากไม่มีวาสนาสงเคราะห์ธรรมกันมาก่อน
องค์ท่านหลวงปู่ชอบบอกตุ๊หลวงเจ้าวัดองค์นี้ให้ทราบถึงภูมิที่อยู่แม่ของท่าน ตุ๊หลวงท่านนี้เมื่อทราบถึงความลําบากในภพภูมิที่แม่ตนเองเป็นอยู่
ท่านขอองค์ท่านหลวงปู่ชอบจะทําบุญอุทิศให้กับโยมแม่ของตนเอง
องค์ท่านหลวงปู่ชอบบอกสมภารท่านนี้ว่า ถึงท่านจะทําบุญให้โยมแม่ของท่าน
แม่ท่านก็รับไม่ได้ เพราะโยมแม่ของท่านถือทิฐิว่า ตนเองเป็นแม่ จึงไม่มีใจเคารพยําเกรงในตัวของท่าน โยมแม่ท่านตอนเป็นคนเขาไม่เคารพใน พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
ความไม่เคารพในธรรมของเขาจึงเป็นกําแพงบาป ปิดกั้นทางบุญ กรรมของโยมแม่ท่านเราหรือใครก็ช่วยไม่ได้
อาจารย์สมภารท่านนี้ถามองค์ท่านหลวงปู่ชอบว่า
อีกนานไหมที่โยมแม่ของกระผมจะพ้นจากวิสัยภูมิเปรต องค์ท่านหลวงปู่ชอบบอกสมภารท่านนี้ว่า “
จากนี้อีก ๗,๐๐๐ ปี โยมแม่ท่านถึงจะพ้นจากภูมินี้
ออกจากนี่โยมแม่ท่านจะตกนรกเพราะกรรมปาณาติบาตของเขา
โยมแม่ของท่านจะตกนรกอีก ๔๐,๐๐๐ ปี ถึงจะได้ขึ้นมาเกิดเป็นเดรัจฉาน เกิดเป็นเดรัจให้เขาฆ่าอีกหลายชาติจนนับไม่ถ้วน จากนี้อีกสองพุทธันดรโยมแม่ท่านถึงจะได้มาเกิดเป็นมนุษย์กับเขาอีก”
พอองค์ท่านหลวงปู่ชอบเล่าให้ฟัง อาจารย์สมภารเจ้าอาวาสวัดท่านนี้ถึงกับร้องไห้ต่อหน้าองค์ท่านหลวงปู่ชอบเพราะสงสารโยมแม่ตนเอง ตนเองนั่งดูเห็นสมภารท่านนี้ร้องไห้เราก็ได้แต่คิดเห็นใจท่าน กราบเรียนท่านสมภารเจ้าวัดเรื่องนี้กระผมขอบันทึกไว้เพื่อเป็นเรื่องเตือนใจในธรรมได้ไหม จิตใจของกระผมไม่ได้คิดลบหลู่ในบุพการีของใคร พระอาจารย์ท่านนี้ขอให้ตนเองบันทึกเรื่องนี้ไว้ในอัตตะชีวประวัติหลวงปู่ชอบ เพื่อเป็นเรื่องเตือนใจญาติพี่น้องของนักบวช หรือคนรับใช้ใกล้ชิดครูบาอาจารย์ให้เห็นถึงดาบสองคมระหว่างบุญกับบาป
เรื่องบุญบาปนี้ หลวงพ่อสีทน สีลธโน วัดถ้ำผาปู่ ท่านบอกเราเสมอ คมดาบถ้าไม่รู้จักก็จะเชือดคอตนเอง
องค์ท่านหลวงปู่ชอบเอ่ยชื่อเสียงเรียงนามผู้หญิงคนนี้ให้ฟัง ตนเองไม่เอ่ยชื่อเสียงเรียงนามมาเปิดเผยด้วยเกรงโทษหมิ่น ที่นําบันทึกเรื่องนี้มาเขียนให้ได้รู้ก็เพื่อเป็นคติสอนใจเท่านั้น ทีแรกคิดว่าจะไม่นําเรื่องนี้มาเขียนในหนังสือชีวประวัติ พระคุณเจ้าหลวงปู่ชอบ ฐานสโม ฉบับคณะอุปัฏฐากเรียบเรียง
ปรึกษากับหมู่คณะครูบาอาจารย์ที่เคยได้ฟังเรื่องนี้มาด้วยกัน หมู่คณะครูบาอาจารย์ที่ร่วมเรียบเรียงเห็นพ้องกันควรนําเรื่องนี้มาเขียนเปิดเผยเพื่อเป็นคติสอนใจแก่สาธุชนผู้ใฝ่ดี อย่างน้อยคนที่เขากําลังมีพฤติกรรมแบบนี้อยู่ เมื่อได้อ่านเขาจะมีสติฉุกคิดขึ้นมาได้บ้าง เผื่อปัญญาทางดีจะได้เกิดขึ้นกับเขา..
***จากหนังสือ.. หลวงปู่ชอบ ฐานสโม พระอรหันต์ผู้ทรงฤทธิ์แห่งยุค
**ลิขสิทธิ์.. วัดท่าแขก อ.เชียงคาน จ.เลย
**เรียบเรียงโดย.. พระวีระศักดิ์ ธีรภัทโท
#หลวงปู่ชอบ #ประวัติหลวงปู่ชอบ
คัดลอกจากเวป
https://www.facebook.com/share/p/1FzQ2G74ZN/