ในสภาพสังคมปัจจุบันที่ใครๆก็เป็น Creator ได้
มี Contents ต่างๆเกิดขึ้นมากมาย ทั้งจากนักสื่อสารมวลชนอาชีพ และสื่อสมัครเล่นตามช่องทางโซเชี่ยลมีเดียส่วนบุคคล
สิ่งนึงที่ผมเห็นได้ชัดเจนมากๆคือ การสะกดภาษาไทยที่ผิดเพี้ยน เริ่มกระจายแพร่หลายไปมาก
แม้แต่การพิมพ์หัวข้อข่าวของสื่อรายใหญ่ก็มักจะมีคำผิดหลุดออกมาให้เห็นอย่างต่อเนื่อง
ส่วนนึงอาจเป็นเพราะความรีบและสะเพร่า แต่ก็เชื่อว่ามีบางส่วนเกิดจากความผิดพลาดเพราะไม่รู้จริงๆว่าคำที่ถูกต้องเขียนอย่างไร
ทำให้อดนึกย้อนกลับไปเมื่อตอนที่ตัวเองยังเรียนอยู่ในการศึกษาภาคบังคับ (ซึ่งก็สิบกว่าปีมาแล้ว)
ในวิชาภาษาไทยจะมีการทดสอบให้ "เขียนตามคำบอก" โดยมักเป็นคำยากๆ คำที่มักสะกดผิด
เช่น โอกาส , อากาศ , สังเกต , พฤษภาคม , พฤศจิกายน , ขะมักเขม้น เป็นต้น
โดยที่ถ้าเราเขียนคำไหนผิด ก็จะถูกคุณครูสั่งให้ไปคัดคำเหล่านั้นมาเป็นการบ้าน
บางทีก็ต้องไปเปิด พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน เพื่อหาคำตอบว่าคำใดเขียนถูกคำใดเขียนผิด
ไม่รู้ว่าตอนนี้การสอนวิชาภาษาไทย ในระดับชั้นประถมศึกษา และระดับมัธยมศึกษา เปลี่ยนไปเป็นอย่างไรแล้ว
ในยุคที่นักเรียนสามารถใช้ smartphone ค้นหาคำศัพท์ภายในระยะเวลาเพียงไม่กี่วินาที
การเขียนตามคำบอก และ การตรวจสอบตัวสะกด เปลี่ยนไปในรูปแบบใด?
ตอนผมสอบเข้าชั้นม.1 จำได้ว่าต้องเรียนปรับพื้นฐานกับเด็กที่มาจาก โรงเรียนสารสาสน์ (ขออภัยที่ต้องเอ่ยชื่อ)
ซึ่ง สารสาสน์ในยุคนั้นนี่ก็ว่าเป็นโรงเรียนที่เด็กได้ภาษาอังกฤษในระดับดีเลย แต่ภาษาไทยคือเปลี้ยมาก
อยากทราบว่า เด็กนักเรียนในยุคปัจจุบันที่เรียนอินเตอร์ ทักษะภาษาไทยได้รับการอบรมอย่างไรครับ?
ในยุคปัจจุบัน วิชาภาษาไทยในโรงเรียนยังมีการ "เขียนตามคำบอก" , "คัดคำที่สะกดผิด" อยู่ไหมครับ?
มี Contents ต่างๆเกิดขึ้นมากมาย ทั้งจากนักสื่อสารมวลชนอาชีพ และสื่อสมัครเล่นตามช่องทางโซเชี่ยลมีเดียส่วนบุคคล
สิ่งนึงที่ผมเห็นได้ชัดเจนมากๆคือ การสะกดภาษาไทยที่ผิดเพี้ยน เริ่มกระจายแพร่หลายไปมาก
แม้แต่การพิมพ์หัวข้อข่าวของสื่อรายใหญ่ก็มักจะมีคำผิดหลุดออกมาให้เห็นอย่างต่อเนื่อง
ส่วนนึงอาจเป็นเพราะความรีบและสะเพร่า แต่ก็เชื่อว่ามีบางส่วนเกิดจากความผิดพลาดเพราะไม่รู้จริงๆว่าคำที่ถูกต้องเขียนอย่างไร
ทำให้อดนึกย้อนกลับไปเมื่อตอนที่ตัวเองยังเรียนอยู่ในการศึกษาภาคบังคับ (ซึ่งก็สิบกว่าปีมาแล้ว)
ในวิชาภาษาไทยจะมีการทดสอบให้ "เขียนตามคำบอก" โดยมักเป็นคำยากๆ คำที่มักสะกดผิด
เช่น โอกาส , อากาศ , สังเกต , พฤษภาคม , พฤศจิกายน , ขะมักเขม้น เป็นต้น
โดยที่ถ้าเราเขียนคำไหนผิด ก็จะถูกคุณครูสั่งให้ไปคัดคำเหล่านั้นมาเป็นการบ้าน
บางทีก็ต้องไปเปิด พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน เพื่อหาคำตอบว่าคำใดเขียนถูกคำใดเขียนผิด
ไม่รู้ว่าตอนนี้การสอนวิชาภาษาไทย ในระดับชั้นประถมศึกษา และระดับมัธยมศึกษา เปลี่ยนไปเป็นอย่างไรแล้ว
ในยุคที่นักเรียนสามารถใช้ smartphone ค้นหาคำศัพท์ภายในระยะเวลาเพียงไม่กี่วินาที
การเขียนตามคำบอก และ การตรวจสอบตัวสะกด เปลี่ยนไปในรูปแบบใด?
ตอนผมสอบเข้าชั้นม.1 จำได้ว่าต้องเรียนปรับพื้นฐานกับเด็กที่มาจาก โรงเรียนสารสาสน์ (ขออภัยที่ต้องเอ่ยชื่อ)
ซึ่ง สารสาสน์ในยุคนั้นนี่ก็ว่าเป็นโรงเรียนที่เด็กได้ภาษาอังกฤษในระดับดีเลย แต่ภาษาไทยคือเปลี้ยมาก
อยากทราบว่า เด็กนักเรียนในยุคปัจจุบันที่เรียนอินเตอร์ ทักษะภาษาไทยได้รับการอบรมอย่างไรครับ?