นี่ไม่รู้ว่ายังไงกับชีวิต มันเคว้งๆเบื่อๆ รู้สึกว่าถ้าจากไปเฉยๆตัดปัญหาทุกอย่างน่าจะดี
ไม่ได้เศร้าจนอยากทำร้ายตัวเอง มีความสุขบ้างปกติเวลาทำนู่นนี่ แต่มันก็ไม่ได้มากพอที่อยากจะหยุดคิดเรื่องไม่อยากอยู่บนโลกแล้ว
มันแค่เบื่อ แค่สงสัยทำไมต้องดิ้นรนให้เหนื่อย แบบเราต้องอยู่เลี้ยงตัวเองต่ออีกตั้ง30ปีโดยที่ก็ไม่รู้ว่าชีวิตมันจะดีขึ้นหรือเปล่า เลี้ยงคนอื่นอีกด้วย
ถ้าถามเรื่องคนข้างหลังก็คิดว่าไม่เกี่ยว อยากจากไปเองต้องคิดถึงเรื่องคนอื่นด้วยเหรอ
เหมือนในหัวก็ตีกันว่าเออช่างแม่-ทุกๆอย่างไปเหอะ น่าเบื่อจังที่ต้องมาคอยรับผิดชอบกับหลายๆเรื่อง
ถ้าขิตในห้องตัวเองอาจจะไม่ลำบากคนอื่นมาก เสียค่างานอยู่แหละแต่ถ้าไปแล้วก็ถือว่าจบละ เหมือนตัดปัญหาโยนให้คนอื่นจัดการไป
อะไรที่มันแย่แล้วลงกับคนอื่นไม่ได้ ลงกับตัวเองนี่จบง่ายสุดไหมคะ
ไม่รู้ว่าจะเอายังไงต่อดีกับชีวิต
ไม่ได้เศร้าจนอยากทำร้ายตัวเอง มีความสุขบ้างปกติเวลาทำนู่นนี่ แต่มันก็ไม่ได้มากพอที่อยากจะหยุดคิดเรื่องไม่อยากอยู่บนโลกแล้ว
มันแค่เบื่อ แค่สงสัยทำไมต้องดิ้นรนให้เหนื่อย แบบเราต้องอยู่เลี้ยงตัวเองต่ออีกตั้ง30ปีโดยที่ก็ไม่รู้ว่าชีวิตมันจะดีขึ้นหรือเปล่า เลี้ยงคนอื่นอีกด้วย
ถ้าถามเรื่องคนข้างหลังก็คิดว่าไม่เกี่ยว อยากจากไปเองต้องคิดถึงเรื่องคนอื่นด้วยเหรอ
เหมือนในหัวก็ตีกันว่าเออช่างแม่-ทุกๆอย่างไปเหอะ น่าเบื่อจังที่ต้องมาคอยรับผิดชอบกับหลายๆเรื่อง
ถ้าขิตในห้องตัวเองอาจจะไม่ลำบากคนอื่นมาก เสียค่างานอยู่แหละแต่ถ้าไปแล้วก็ถือว่าจบละ เหมือนตัดปัญหาโยนให้คนอื่นจัดการไป
อะไรที่มันแย่แล้วลงกับคนอื่นไม่ได้ ลงกับตัวเองนี่จบง่ายสุดไหมคะ