สวัสดีครับเพื่อนๆ ห้องหว้ากอ
ผมเป็นสมาชิกเก่าแก่ของพันทิป ตั้งแต่กว่า
28 ปีก่อน (เลขสมาชิกบอกอายุ 😅)
ครั้งแรกที่โพสต์ก็เป็นกระทู้ “ท่านเชื่อหรือไม่ว่าวัตถุและอนุภาคมีแรงดึงดูดอยู่ในตนเองโดยแท้จริง” ซึ่งตอนนั้นก็ติดอันดับ Topic แรกๆ ของห้องเลย
นานมากแล้วที่ห่างหายไป แต่วันนี้ผมอยากกลับมาแชร์สิ่งที่ใช้เวลาคิดและทำงานวิจัยอิสระอยู่นานหลายปี
🔭 แนวคิดหลัก
ปกติแล้ว เวลาพูดถึง
คลื่นความโน้มถ่วง (gravitational waves)
คนส่วนใหญ่มักนึกถึงเหตุการณ์ใหญ่ๆ เช่น การชนกันของหลุมดำ หรือดาวนิวตรอน
→ เหมือนเป็น “ระลอกหายาก” ที่เกิดขึ้นชั่วคราว
แต่ในงานของผม ผมเสนอว่า…
แท้จริงแล้ว คลื่นความโน้มถ่วงอยู่รอบตัวเราตลอดเวลา ในวงโคจรของดาวเคราะห์
เพียงแต่เราไม่เคยมองมันในมุมนี้
⚙️ กรอบ Ef–FSI Framework
ผมเรียกกรอบนี้ว่า
Ef–FSI Framework
สร้างขึ้นจาก 2 สมการพื้นฐาน:
Ef = vC →
Foundational Energy Factor (พลังงานต่อรอบต่อมวล)
ε = v²C →
Field Strength Index (ดัชนีความแรงสนาม, แกว่งแบบ Action–Reaction)
📌 ผลลัพธ์ที่เจอ:
ค่า Ef ของดาวเคราะห์แต่ละดวง
คงที่ ในทุกตำแหน่งโคจร (เบี่ยงเบนไม่เกิน ±5%) → แสดงถึง “พลังงานพื้นฐาน” ของระบบ
ค่า ε ของดาวเคราะห์ทั้งหมดที่รัศมีกลาง (ro)
บรรจบกัน ที่ ≈ 8.33×10²⁰ N·m/cycle/kg → เป็นเหมือน “ลายนิ้วมือ” ของระบบสุริยะ
จาก ε สามารถออกมาเป็นกฎข้อ 3 ของเคปเลอร์ (p² ∝ r³) ได้โดยตรง โดยไม่ต้องอ้างแรงดึงดูด
🌌 ความหมาย
วงโคจร = กระบวนการแบบคลื่น (ไม่ใช่วงรีตายตัว)
ระบบสุริยะ = ห้องทดลองธรรมชาติของคลื่นความโน้มถ่วง
และยัง
เชื่อมโยงไปถึงควอนตัม ได้ ผ่านสมการ Ec = mvC ↔ Ec = nh (Planck’s constant h เป็นเพียงกรณีย่อยของ “พลังงานต่อรอบ”)
📄 Preprint & Publication
ตอนนี้ผมเผยแพร่ preprint แล้วบน
Zenodo:
👉
https://doi.org/10.5281/zenodo.17112836
กำลังส่งเข้าสู่
Thai Journal of Physics (TJP) peer review
เป้าหมายต่อไปคือ
arXiv (แต่ยังขาด endorser)
🙏 ฝากถึงเพื่อนๆ
ผมเข้าใจดีว่างานแบบนี้อาจมีเสียงค้านมาก (อาจ 80–90% ตามสไตล์หว้ากอ 🤭)
แต่นั่นไม่เป็นไรครับ เพราะสิ่งที่ผมต้องการคือให้ไอเดียนี้
ผ่านตา และมีคนช่วยเชื่อมต่อไปยังวงวิชาการใหญ่ขึ้น
หากมีเพื่อนๆ คนไหนรู้จักนักฟิสิกส์ หรือผู้ทรงคุณวุฒิที่อาจสนใจ ช่วยบอกต่อหรือติดต่อได้ จะเป็นประโยชน์มาก
สรุปสั้นๆ:
วงโคจรดาวเคราะห์ = คลื่นความโน้มถ่วงต่อเนื่อง
ระบบสุริยะ = ห้องทดลองธรรมชาติ
Ef–FSI Framework = สะพานเชื่อมระหว่างกลศาสตร์วงโคจร ↔ ควอนตัม
ขอบคุณทุกความเห็นครับ 🙏
LIGO จับได้แค่ครั้งคราว แต่ดาวเคราะห์โคจรทุกวัน = คลื่นความโน้มถ่วงจริงหรือ?
ผมเป็นสมาชิกเก่าแก่ของพันทิป ตั้งแต่กว่า 28 ปีก่อน (เลขสมาชิกบอกอายุ 😅)
ครั้งแรกที่โพสต์ก็เป็นกระทู้ “ท่านเชื่อหรือไม่ว่าวัตถุและอนุภาคมีแรงดึงดูดอยู่ในตนเองโดยแท้จริง” ซึ่งตอนนั้นก็ติดอันดับ Topic แรกๆ ของห้องเลย
นานมากแล้วที่ห่างหายไป แต่วันนี้ผมอยากกลับมาแชร์สิ่งที่ใช้เวลาคิดและทำงานวิจัยอิสระอยู่นานหลายปี
🔭 แนวคิดหลัก
ปกติแล้ว เวลาพูดถึง คลื่นความโน้มถ่วง (gravitational waves)
คนส่วนใหญ่มักนึกถึงเหตุการณ์ใหญ่ๆ เช่น การชนกันของหลุมดำ หรือดาวนิวตรอน
→ เหมือนเป็น “ระลอกหายาก” ที่เกิดขึ้นชั่วคราว
แต่ในงานของผม ผมเสนอว่า…
แท้จริงแล้ว คลื่นความโน้มถ่วงอยู่รอบตัวเราตลอดเวลา ในวงโคจรของดาวเคราะห์
เพียงแต่เราไม่เคยมองมันในมุมนี้
⚙️ กรอบ Ef–FSI Framework
ผมเรียกกรอบนี้ว่า Ef–FSI Framework
สร้างขึ้นจาก 2 สมการพื้นฐาน:
Ef = vC → Foundational Energy Factor (พลังงานต่อรอบต่อมวล)
ε = v²C → Field Strength Index (ดัชนีความแรงสนาม, แกว่งแบบ Action–Reaction)
📌 ผลลัพธ์ที่เจอ:
ค่า Ef ของดาวเคราะห์แต่ละดวง คงที่ ในทุกตำแหน่งโคจร (เบี่ยงเบนไม่เกิน ±5%) → แสดงถึง “พลังงานพื้นฐาน” ของระบบ
ค่า ε ของดาวเคราะห์ทั้งหมดที่รัศมีกลาง (ro) บรรจบกัน ที่ ≈ 8.33×10²⁰ N·m/cycle/kg → เป็นเหมือน “ลายนิ้วมือ” ของระบบสุริยะ
จาก ε สามารถออกมาเป็นกฎข้อ 3 ของเคปเลอร์ (p² ∝ r³) ได้โดยตรง โดยไม่ต้องอ้างแรงดึงดูด
🌌 ความหมาย
วงโคจร = กระบวนการแบบคลื่น (ไม่ใช่วงรีตายตัว)
ระบบสุริยะ = ห้องทดลองธรรมชาติของคลื่นความโน้มถ่วง
และยัง เชื่อมโยงไปถึงควอนตัม ได้ ผ่านสมการ Ec = mvC ↔ Ec = nh (Planck’s constant h เป็นเพียงกรณีย่อยของ “พลังงานต่อรอบ”)
📄 Preprint & Publication
ตอนนี้ผมเผยแพร่ preprint แล้วบน Zenodo:
👉 https://doi.org/10.5281/zenodo.17112836
กำลังส่งเข้าสู่ Thai Journal of Physics (TJP) peer review
เป้าหมายต่อไปคือ arXiv (แต่ยังขาด endorser)
🙏 ฝากถึงเพื่อนๆ
ผมเข้าใจดีว่างานแบบนี้อาจมีเสียงค้านมาก (อาจ 80–90% ตามสไตล์หว้ากอ 🤭)
แต่นั่นไม่เป็นไรครับ เพราะสิ่งที่ผมต้องการคือให้ไอเดียนี้ ผ่านตา และมีคนช่วยเชื่อมต่อไปยังวงวิชาการใหญ่ขึ้น
หากมีเพื่อนๆ คนไหนรู้จักนักฟิสิกส์ หรือผู้ทรงคุณวุฒิที่อาจสนใจ ช่วยบอกต่อหรือติดต่อได้ จะเป็นประโยชน์มาก
สรุปสั้นๆ:
วงโคจรดาวเคราะห์ = คลื่นความโน้มถ่วงต่อเนื่อง
ระบบสุริยะ = ห้องทดลองธรรมชาติ
Ef–FSI Framework = สะพานเชื่อมระหว่างกลศาสตร์วงโคจร ↔ ควอนตัม
ขอบคุณทุกความเห็นครับ 🙏