40.
มิตฺตทุพฺโภ หิ ปาปโก
ผู้ประทุษร้ายมิตร เป็นคนเลวแท้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้การ "ประทุษร้ายมิตร" หมายถึงการทำร้ายหรือทรยศเพื่อน ไม่ว่าจะเป็นทางกาย วาจา หรือใจ เช่น การหักหลัง การใส่ร้ายป้ายสี การหลอกลวง การทำให้เพื่อนต้องได้รับความทุกข์หรือความเสียหาย
พระพุทธเจ้าทรงให้ความสำคัญกับ มิตร เป็นอย่างมาก เพราะมิตรที่ดี หรือ กัลยาณมิตร เป็นปัจจัยสำคัญที่จะช่วยเกื้อหนุนให้เราเจริญก้าวหน้าในธรรมได้ การทำลายความสัมพันธ์อันดีงามนี้จึงเท่ากับเป็นการทำลายโอกาสในการพัฒนาตนเองและทำร้ายจิตใจของผู้อื่น
การประทุษร้ายมิตรจัดเป็น อกุศลกรรม หรือการกระทำที่ไม่ดี เป็นบาปอย่างหนึ่ง และมีผลกรรมที่ต้องได้รับในอนาคต
- ผิดศีลธรรม: การทรยศเพื่อนบางกรณีอาจเข้าข่ายการผิดศีลในข้อต่าง ๆ เช่น มุสาวาท (การพูดโกหก) หรือ อทินนาทาน (การลักทรัพย์)
- สร้างกรรมไม่ดี: การทำร้ายมิตรเป็น กรรมดำ ซึ่งจะส่งผลให้ผู้กระทำต้องประสบกับความทุกข์ในภายภาคหน้า
- ขาดความเมตตาและกรุณา: การกระทำเช่นนี้แสดงถึงการขาดคุณธรรมพื้นฐานในพระพุทธศาสนา คือ เมตตา (ความปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุข) และ กรุณา (ความปรารถนาให้ผู้อื่นพ้นทุกข์)
- จิตใจไม่บริสุทธิ์: การประทุษร้ายมิตรเกิดขึ้นจาก อกุศลมูล หรือรากเหง้าของความชั่ว ได้แก่ โลภะ (ความโลภ) โทสะ (ความโกรธ) และ โมหะ (ความหลง) เช่น อาจจะทำเพราะอยากได้ผลประโยชน์ของเพื่อน (โลภะ) โกรธแค้น (โทสะ) หรือเห็นแก่ตัวโดยไม่คิดถึงผลที่จะตามมา (โมหะ)
ดังนั้น เมื่อพิจารณาจากมุมมองเหล่านี้แล้ว ผู้ที่ประทุษร้ายมิตรจึงถือเป็น "คนเลวแท้" เพราะเป็นผู้ที่ทำกรรมชั่ว มีจิตใจที่ต่ำทราม และขาดคุณธรรมพื้นฐานที่พึงมีในฐานะมนุษย์ครับ
เพื่อนดีมีค่าให้.................รักษา
เป็นดั่งศรีกัลยา-...............ณมิตรแท้
ล้ำเลิศประเสริฐพา............เจริญกิจ
เนืองนิตย์คราทุกข์แม้.......ช่วยแก้แลผจง
โลภโกรธหลงครอบแล้ว....เปลี่ยนครัน
ทรยศมิตรผูกพัน...............ประทุษร้าย
หักหลังหลอกลวงกัน........มิพรั่นจิต
ทำชั่วต่อมิตรคล้าย...........บาปท้ายเลวจริง.
ผู้ประทุษ- ร้ายมิตร จิตมัวหมอง
ใจคับข้อง เหตุโทษ โลภโกรธหลง
ทำลายมิตร สัมพันธ์ อันธำรง
เจตจำนง ชั่วคล้าย กลายเป็นพาล
ขาดเมตตา กรุณา หาไม่มี
มิตรไมตรี เกษมสันต์ พลันร้าวฉาน
การทรยศ เพื่อนพ้อง ต้องร้าวราน
นับเป็นมาร ครอบใจ ให้มืดลง
เป็นคนเลว แท้จริง มิ่งมิตรหาย
กรรมเลวร้าย หมายชั่ว ตัวประสงค์
บาปตนก่อ บ่มีสุข ทุกข์ยากปลง
ครั้นชีพวาย ตายลง ตรงดิ่งอบาย.


[คติธรรม] ผู้ประทุษร้ายมิตร เป็นคนเลวแท้
ผู้ประทุษร้ายมิตร เป็นคนเลวแท้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เพื่อนดีมีค่าให้.................รักษา
เป็นดั่งศรีกัลยา-...............ณมิตรแท้
ล้ำเลิศประเสริฐพา............เจริญกิจ
เนืองนิตย์คราทุกข์แม้.......ช่วยแก้แลผจง
โลภโกรธหลงครอบแล้ว....เปลี่ยนครัน
ทรยศมิตรผูกพัน...............ประทุษร้าย
หักหลังหลอกลวงกัน........มิพรั่นจิต
ทำชั่วต่อมิตรคล้าย...........บาปท้ายเลวจริง.
ผู้ประทุษ- ร้ายมิตร จิตมัวหมอง
ใจคับข้อง เหตุโทษ โลภโกรธหลง
ทำลายมิตร สัมพันธ์ อันธำรง
เจตจำนง ชั่วคล้าย กลายเป็นพาล
ขาดเมตตา กรุณา หาไม่มี
มิตรไมตรี เกษมสันต์ พลันร้าวฉาน
การทรยศ เพื่อนพ้อง ต้องร้าวราน
นับเป็นมาร ครอบใจ ให้มืดลง
เป็นคนเลว แท้จริง มิ่งมิตรหาย
กรรมเลวร้าย หมายชั่ว ตัวประสงค์
บาปตนก่อ บ่มีสุข ทุกข์ยากปลง
ครั้นชีพวาย ตายลง ตรงดิ่งอบาย.