ช่วยปรับแก้โคลงสี่สุภาพให้หน่อยค่ะ

* กาลพร่างามความฝันอันสวยสด จางสลดเลือนหม่นบนกลีบหมอง ถวิลหอมพร้อมชื่นหวนคืนครอง อย่าหมายปองล้วนสิ่ง...เกินจริงเลย * แสงตะเกียงหรี่แล้วมิแคล้วดับ เคยวาววับสว่างเด่นชัดเจนเผย ค่อยหม่นมัวสลัวเลือนคลุมเ

๑ อดีตกาลเนิ่นนานหลายร้อยปี โลกสงบและเติบโตอย่างก้าวหน้า ผู้คนมากมายใช้ชีวิตอย่างปลอดภัยท่ามกลางวงล้อมของปีศาจ ปีศาจถือกำเนิดมาตั้งแต่ยุคดึกดำบรรพ์ ขยายเผ่าพันธุ์อย่างรวดเร็ว พวกมันโหดร้าย ป่าเถื่อ