ลืมคนคุยไม่ได้สักทีทั้งๆที่เป็นคนขอออกมาก่อน

รับฟังทีนะคะตามชื่อเลยค่ะเราลืมเขาไม่ได้จริงๆไม่ได้อยากลืมค่ะแต่ไม่อยากคิดถึงเราทำอะไรก็คิดถึงแต่เค้าหลับเพื่อคิดว่าจะเลิกคิดถึงได้แต่ก็ดันฝันถึงเค้าแต่เค้าไม่ได้สนใจเราและไม่ได้ชอบเราแล้วเลยสักนิดนึงเค้าอยู่ได้โดยไม่มีเราค่ะแต่เราอยู่ไม่ได้อยากหลุดพ้นจากอาการแบบนี้จังค่ะถ้าเห็นเค้าไปมีคนใหม่เราคงใจสลายมากแน่ๆตอนเราคุยกับเค้าเค้าก็ดูชอบเรานะคะแต่ก็ทำให้เราเจ็บอยู่บ่อยๆเราเสียใจเรารู้สึกไร้ค่ามากๆเราพยายามทำทุกอย่างเรามีความสุขมากแต่ดีนทุ่มเกินไม่นึกถึงตอนที่จะเลิกคุยกันเลยเจ็บมสกๆค่ะอยากลืมอยาดเลิกรัก