อยากอุทิศส่วนกุศลให้ญาติที่ล่วงลับไปนานแล้ว แต่ไม่รู้จักชื่อ จำหน้าก็ไม่ได้ ทำยังไงคะ

สวัสดีคะ ช่วงหลังๆมานี่เราเริ่มสวดมนต์ไหว้พระบ่อย เห็นปาฏิหารย์จากพระโพธิสัตว์กวนอิมบ่อย แล้วชอบนึกถึงอาม่าเพราะท่านเป็นคนให้สร้อยพระโพธิสัตว์กวนอิมมาตอนเราสามขวบ สร้อยเส้นนี่สภาพปัจจุบันยับเยินมาก กรอบร้าวแล้ว แต่แปลกตรงที่ไม่ว่าเราจะทิ้งๆขว้างๆพระองค์นี้ยังไง พระองค์นี้สุดท้ายจะกลับมาหาเราตลอดคือ คุณแม่จะเอามาให้ตลอดทั้งๆที่บอกว่าไม่ชอบใส่สร้อยพระ มันคันคอ หนักคอ ตอนแต่งงานกับสามีเมกันคนแรกแม่บอกให้เอาพระองค์นี้ไปเมกาด้วย ไอ้เราก็ทึ้งๆขว้างๆท่านตลอด แต่สามีที่เป็นฝรั่งแท้ๆกลับเป็นคนเก็บดูแลรักษาให้ แล้วพอเลิกกัน ย้ายที่อยู่คนละรัฐกัน สามีก็ส่งพระองค์นี้กลับมาให้เราอีก อาม่าท่านเสียไปนานมากแล้ว เกือบ 20 ปีแล้วคะ เราเกิดนึกอยากขอบคุณท่านที่ท่านให้พระองค์นี้มา เรานึกอยากขอขมาท่านแทนแม่เราที่แม่มีทิถิมากไป เวลาสวดมนต์เราก็จะอุทิศส่วนกุศลให้ท่านโดยเอ่ยคำว่าอาม่า เพราะเอาจริงๆแล้วเราไม่รู้ว่าท่านชื่ออะไรด้วยซ้ำ หน้าเราก็จำไม่ได้ เพราะตอนท่านมีชีวิตอยู่เราไม่ได้โตมากับท่านเลย นานๆทีแม่จะพาไปเยี่ยมท่าน อาม่ากับแม่เราไม่ถูกกัน เพราะแม่เราเป็นคนไทย ท่านรับไม่ได้ที่ลูกชายคนโตของท่านไปมีภรรยาเป็นคนไทย แล้วท่านดูถูกเหยียดยามแม่เราจนแม่เราทนอยู่ไม่ได้เลยหอบลูกหนีออกมา สุดท้ายพ่อตามแม่มา เขาเลือกที่จะทิ้งครอบครัวเขาเพื่อมาอยู่กับลูก ตอนเราเล็กๆเราจำได้ว่าอาม่ารักเรามาก เขาชอบพาเราไปทำบุญ พาไปซื้อของกินของเล่นแพงๆ แม่เราก็บอกว่าอาม่ารักเรามาก ตอนวาระสุดท้ายของท่าน อาม่าแกป่วยเป็นอัมพาต แม่พาไปเยี่ยม ตอนนั้นแม่บอกให้จับมืออาม่าบอกอาม่าว่าเราหลานรักเขานะ อาม่ากระดิกนิ้วตอบด้วยแล้วจากนั้นไม่กี่สัปดาห์แกก็จากไป ตอนนั้นเราแค่ 16-17ได้มั๊ง แล้วด้วยความที่ไม่ได้โตมาท่าน ไม่ได้สนิทสนมคุ้นเคยกันเลยก็ไม่ได้เสียใจอะไรตอนแกจากไป แต่ไม่รู้นะตอนนี้คิดถึงแก มีความรู้สึกอยู่ตลอดว่าแกยังวนเวียนอยู่กับเราเลย

ถ้าแค่เอ่ยว่าข้าพเจ้าขออุทิศส่วนบุญกุศลนี้ให้แก่อาม่าของข้าพเจ้า แค่นี้บุญไปถึงไหมคะ