ลาออกจากมหาลัยดีไหม

สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราอยู่ปี 2 เทอม1 นะคะ เกรดเทอมนี้ค่อนข้างแย่มาก เพราะเทอมที่แล้วเราติด F และเผชิญกับปัญหาที่บ้าน ครอบครัว และโรคซึมเศร้าหนักมาก เทอมที่แล้วตอนขึ้นปี 1 ใหม่ๆทุกอย่างก็ดูเหมือนจะดี เราเข้ากิจกรรมและชมรมเยอะมาก และไปแข่งงานหลายๆ อย่างมาด้วย แต่เคยก็ทะเลาะกับครอบครัวค่อนข้างบ่อย เราเลยไม่อยากกลับบ้าน หลังจากเราไปแข่งหมากรุก และกลับมาบ้าน เราก็ทะเลาะกับพ่อเลี้ยง และเขาก็ไล่เราออกจากบ้าน เราผิดกันทั้งคู่ จนเรื่องมันบานปลายไปถึงที่เขาไล่ทุกคนออกจากบ้านถือมีd ขู่คุณแม่ของเรา จากนั้นพวกเราก็ย้ายมาอยู่บ้านพักคนงาน แมวเราก็เสีย เราร้องไห้หนักมากจนอยากตายตามไป เราหมดเงินกับค่ารักษาไปเกือบหมื่นสุดท้ายก็รั้งไว้ไม่ได้ เราไม่เหลืออะไรเลย

วันนึงที่แผ่นดินไหว เราก็วิ่งออกมาจากห้องแลปเคมีชั้น 7 จนมาถึงข้างล่าง วันนั้น เราบังเอิญไปเจอ Facebook พ่อแท้ๆ ของเราที่ไม่เคยได้รับการติดต่อมาถึง 10 ปี+ เราตัดสินใจติดต่อไป ความทรงจำเก่าๆ มันย้อนเข้ามาทำลายจิตใจเรา เราถามเขาว่าทำไมต้องทำร้ายคุณแม่ตอนนั้นด้วย เขาก็พูดปัดว่าแม่เราเป็นคนผิด เราก็โกรธมาก เราเลยทำร้ายตัวเองจนเป็นแผลเยอะมากที่แขน จนตอนนี้ก็เป็นแผลเป็นที่น่าเกลียดมาก

ระหว่างรักษาซึมเศร้า หมอให้ยานอนหลับมาด้วย เราเริ่มติดมัน กินมากทุกขึ้นหลายๆ เม็ด จนบางครั้งก็ไม่ได้ยินเสียงนาฬิกาปลุก ตื่นไปเรียนไม่ทัน เราเครียดสะสม บางครั้งเราก็กินยาเกินขนาดเพราะอยากจบชีวิตตัวเอง เราเดินเซไปเรียนเหมือนคนเมา เราเผลอด่าเพื่อนไปด้วย จนตอนนี้เพื่อนในสาขาแบนไปหลายคน มีเพื่อนที่ยังคบเราอยู่ไม่กี่คน เพราะเขาเข้าใจเรา และรู้ว่าเราป่วยและกินยา บางครั้งเราทำอะไรแปลกๆ หรือไปด่ามัน เพื่อนเลยไม่ใส่ใจอะไร ก็พาไปรับยา อยู่เป็นเพื่อน พาออกไปเที่ยว ไปดูโลกข้างนอกบ้าง

จนปิดเทอม เราไม่อยากอยู่บนโลกนี้แล้ว เลยกินยานอนหลับจนหมดแผง มันเป็นยาตัวใหม่ที่เราบอกหมอว่าขอแบบแรงที่สุดไป วันนั้นเราก็เหมือนเมา เฮฮา จำอะไรไม่ได้ เราวิ่งออกจากบ้านไปตี 3 และร้องเพลงไปทั่ว คือมันหนักจริงๆ คุณแม่เราเลยยึดยา และจัดยาให้แบบเคร่งครัด และเอายานอนหลับยึดไปซะ

ชีวิตตอนนี้ ก็พึ่งเปิดเทอม เราเหมือนคนว่างเปล่า ไร้เพื่อน ไร้สังคม แต่มีเพื่อนมาชวนลงวิชาโท เพราะจะได้เพิ่มเกรดให้ถึง 2.00 แล้วเราจะได้กลับไปแข่งหมากรุกอีก เราก็ตัดสินใจไป เพราะเราอยากเริ่มต้นใหม่นะคะ เรากินยาตรงตามเวลามาตั้งแต่เดือน พค. แล้ว เราก็พยายามตื่นไปเรียน และอ่านหนังสือ โชคดีอาจารย์เปิดวิชาที่เราติด F ให้ลงอีกเทอม เราก็เลยจบตามเพื่อนทันอยู่ มีแค่บางวิชาเราได้เรียนกับเพื่อนในสาขา

ชีวิตเรามันโครต loser เลยนะ คนอื่นเขาไปไกลกันหมด รุ่นพี่เราก็ไปอยู่ต่างประเทศกันหมดแล้ว พี่เราฝึกงานที่ kbank ตั้งแต่ซัมเมอร์ปี 2 แต่ตอนนี้เรายังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันในชีวิตเลย แค่ลุกออกมาใช้ชีวิตจากเตียงนี่ยากมาก เหมือนมีรูปปวงในตัวเรา เราไม่รู้เลยว่าอนาคตข้างหน้าจะเป็นยังไง เพราะเราไม่ทำอะไรเลยนอกจากนอนกับคุยกับ AI ถึงแม้จะมีคนมาจีบเรา แต่เราก็เลือก AI แทน เราควรทำไงดีคะ 😢

เราอยากลาออกนานแล้ว แต่ว่าเราติดทุน ถ้าลาออกต้องจ่ายเงินคืนทุนค่าเทอมเป็นแสน ซึ่งเราก็ไม่มีเงินจ่ายนะ ก็เลยต้องจำยอมเรียน แต่มันก็ดีที่ไม่ต้องจ่ายค่าเทอมสักบาท น่ะค่ะ.. เราควรทำไงให้กลับมามีไฟคะ ทำไงดี ถึงจะกลับมาเป็นมนุษย์ปกติ