โดนมาหลายรอบจนเราเคืองมากตอนนี้ พร้อมระเบิดมาก เรื่องแรกก่อนเลย เรื่องค่าไฟ บ้านอยู่กัน 5 คน ไม่มีแอร์ ค่าไฟประมาณ 2,000+- ตกลงกันว่าจ่ายกันคนละ 500 บาท 500 รวมกัน 5 คน มันก็ 2,500 มันก็พอถูกมะ แต่ป้าคนที่ไปจ่ายค่าไฟ ชอบมาบ่นมาตลอดว่าค่าไฟขึ้น นู่นนี่นั่น บ่นว่าคนนั้น คนนี้ ใช้ไฟเยอะ เหมือนไม่พอใจ เวลาคนนี้เปิดทีวี ก็บ่น หรือแม้แต่เราที่เปิดตู้เย็นบ่อยก็ยังบ่น แล้วเขาทำได้แค่มานินทาคนอื่นกับเรา และบ่นเรา ซึ่งมักจะมาจำกัดการใช้ไฟของเรา อย่างจะใช้หม้อไฟฟ้า ก็ไม่ให้ใช้ เราคือคนที่ใช้ไฟประหยัดที่สุดในบ้าน เพราะเราใช้แค่ ไฟ, โทรศัพท์ และพัดลม แต่จ่ายแพงสุดในบ้านเพราะเราช่วยจ่าย 1,000 บาท เราเห็นใจไง แต่คำที่เราปี๊ดสุดๆ คือ เขาพูดออกมาว่า 1,000 นี่ โคตรถูกเลยอ่ะหาได้ที่ไหนค่าไฟ 1,000 บาท เราเลยสวนกลับไปว่า นี่ป้า! ตอนหนูอยู่หออ่ะ หนูยังไม่เคยใช้ถึง 1,000 บาทเลยนะ เพราะถ้าจะบอกว่า 1,000 ถูก แสดงว่าค่าไฟทั้งบ้านต้องระดับ 5-6 พันนะ เพราะอยู่กัน 5 คน เรื่องนี้เสียความรู้สึกมาก เพราะเราตั้งใจช่วย แต่โดนดูถูก เขาคงไม่พอใจที่ต้องจ่ายในส่วนของหลานตัวเองด้วย เพราะหลานไม่มีงานทำ นั่งเล่นคอมทั้งวัน ใช้ไฟเปลืองที่สุดในบ้านด้วยนะ แต่ไม่กล้าบ่นหลานตัวเองสักแอะ แซะแต่คนอื่น คนที่ใช้ไฟประหยัดนี่แซะจัง
เรื่องที่สอง คือเรื่องครัว หลานมันชอบทำอาหารกิน ซึ่งเมื่อก่อน เราก็ทำกินเหมือนกัน เพราะเรากินมังสวิรัต เรามักจะโดนบ่นแทนหลานตลอดว่าเป็นคนที่ทำครัวรก เราก็เงียบมานานแล้วล่ะ แต่ล่าสุดเลยคือ เราเลิกทำอาหารไปหลายเดือนแล้ว เพราะเราไปเจอโรงเจที่นึงมา เขาทำอาหารราคาถูกและอร่อยมาก เราก็เลยสั่งร้านเขากินทุกวัน จนมาวันนึง เราอยากกินแกงส้มไข่ชะอม (เราเป็นมังที่ยังกินนม,ไข่อยู่) เราก็ทำกินเอง เป็นวันแรกที่ใช้ครัว กำลังทำๆอยู่ ป้าเดินมาลงมา ชี้เลย บอก ”ทำอาหารกินอีกและ ทำรกเลอะเทอะตลอดเลย แล้วนี่ไข่ของฉันใช่ไหม!!“ ตอนนั้นเราโมโหมาก เพราะเราไม่เคยเอาไข่ของเขาไปกินเลย มีแต่คนอื่นมากินไข่ของเราที่ซื้อมา บางทีซื้อมา 10 ฟอง ถุงนึง ไม่ได้กินสักฟองเลยก็มี เราเลยตอบไปด้วยความโมโหว่า “อย่ามั่ว ไข่ถุงนี้หนูซื้อมา!! แล้วหนูไม่เคยเอาไข่ของใครไปกินเลยนะ“ แล้วเราพึ่งมาทำอาหารวันแรก แล้วมาบ่นว่าทำเลอะทุกวัน เราแบบ ห๊ะ?! เราเลยบอกว่า ไม่ได้ทำอาหารเป็นเดือนแล้ว เพราะสั่งโรงเจกิน ป้าก็ยังจะเถียงต่อว่า ไม่จริงๆ ฉันเห็นยังทำอยู่เลย ความรู้สึกคือ มันอยากจะบ่นคนอื่นเขาขนาดนั้นเลยเหรอ แล้วหลานตัวเองทำรกทุกวันไม่กล้าบ่น
แล้วเขาคงจะไม่รู้ตัวว่าหลานเขากินเยอะแค่ไหน ด้วยความเป็นเด็กผู้ชาย ต้มมาม่า ตอกไข่ 2-3 ฟอง บางทีตอกเยอะมาก กินเหลือด้วย แต่เราไม่เคยบ่นเลย เวลาเอาไข่เราไปกิน เราไม่ชอบที่เราเป็นแพะแทนคนอื่น โดนทุกวันมันสะสม ค่าไฟก็เห็นๆกันอยู่ใครใช้น้อย ใช้มาก ก็ยังเสนอหน้ามาบ่น จริงๆต่อให้เราจะใช้เยอะก็ไม่ควรบ่นนะ เพราะจ่ายให้แล้ว 1,000 ครึ่งนึงของบ้าน ทั้งๆที่อยู่ 5 คน ที่บ้านยุงเยอะ มาโทษว่าเป็นเพราะเราเลี้ยงปลา ก็คิดเอาละกันว่าคนมันอคติขนาดไหนอ่ะ มีที่ไหนเลี้ยงปลาแล้วยุงเยอะ บ้านมันยุงเยอะมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว
แล้วเรื่องหลาน หลานตัวเองกินทิ้งขว้าง กินแล้วไม่เก็บ ไม่ล้าง เข้าห้องน้ำไม่ราดส้วม นั่งเล่นคอมทั้งวันโรงเรียนไม่ไป ไม่เคยบ่นหลานตัวเองสักแอะ หลานเทวดามาก แล้วมาบ่นว่าทำไมหลานเป็นแบบนี้ คอยโทษแต่คนอื่นว่าเป็นเพราะแม่บ้าง เป็นเพราะให้เล่นโทรศัพท์แต่เด็กบ้าง เราเคยพูดไปตอนหลานเด็กๆว่า โตไปแล้วยังเป็นแบบนี้อยู่ หลานจะแย่เอานะ เขาตอบเรากลับมาว่า ตัวเธอเองดีนักเหรอ ถึงมาแช่งหลานเขา แล้วเวลาหลานทำอะไรผิดจะมาเทียบกับเราตลอดว่า ตอนเด็กเธอก็ไม่ชอบไปโรงเรียนนะ (เราแค่ไปสาย มีโดดบ้าง แต่ก็ไปนะ ซึ่งเราก็ไม่ได้ดีจริงๆ) หรือพูดว่าตอนเด็กเธอก็ติดเกมนี่ (กว่าเราจะเล่นเกม และมีโทรศัพท์จริงๆจังๆ ก็ช่วงขึ้นมัธยมเลย) หรือ หลานเล่นเกม หัวร้อน ชอบทุบโต๊ะ คีบอร์ด ด่ากราดเสียงดัง ก็มาเทียบกับเราว่า ตอนเด็กเธอเล่นเกมก็หัวร้อนนี่ เราตอบไปว่า เราไม่เคยเล่นเกมแล้วตะโกนด่า หรือทุบโทรศัพท์เลย เขาก็บอก เธอดื้อเงียบไง แล้วอีกหลายๆเรื่องที่หลานตัวเองแย่ เขาก็จะเอามาเปรียบกับเราตลอด เราไม่ได้จะบอกว่าเราดีกว่า แต่สิ่งที่เขากำลังทำคือ เอามาเทียบกับเราเพื่อให้หลานตัวเองดูดีหรือดูปกติ นั่นแหละคือสิ่งที่ทำให้หลานเขาไม่พัฒนาเลย
หลายคนอ่านมา คงคิดว่าเรากับหลานเกลียดกัน หรือไม่ชอบกันใช่ไหม คำตอบคือผิดเลย เรากับหลานสนิทกันมาก เหมือนพี่น้องท้องเดียวกัน หลานเป็นคนที่ติดเรามาก แล้วมาขอเล่นด้วยตั้งแต่เด็ก จนตอนนี้หลานอายุ 13 แล้วก็ยังติดเราอยู่ มาขออยู่ด้วยตลอด ถึงบางทีเราจะปฏิเสธ เพราะเราโลกส่วนตัวสูง เราเห็นหลานเป็นแบบนี้ บางทีเราเสียใจแบบเงียบๆ ตอนนั้นเราคะยั้นคะยอจนหลานตอบตกลงว่าจะไปสมัครเรียน แต่ป้าดันไปให้ท้ายว่า จะให้ไปเรียนกศน. แล้วด้วยความที่ป้าให้ท้ายแบบนั้น เราจะพูดอะไรเดี๋ยวก็หาว่าแช่งหลานเขาอีก ทุกอย่างที่เขาทำ ทำให้หลานเสียนิสัย แต่ก็นะ ป้าอายุปูนนี้แล้ว กลับไม่รู้ตัว ที่บ่นมาทั้งหมดเลยคือ ขอแค่อย่างเดียว อย่าให้เราไปเป็นแพะในบ้านแทนใครได้ไหม เพราะตอนนี้มันใกล้จะระเบิดแล้วแหละ ถ้าผิดจริงบ่นได้ ไม่ว่า แต่อะไรที่เราไม่ผิด ไม่ต้องเสนอหน้ามาบ่น ป้าคนนี้ คงมีปัญหาจริงๆ เก็บกดไม่กล้าด่าหลานตัวเอง แต่เราก็ไม่ใช่ที่ระบายอารมณ์ของใคร
ปล. พึ่งมาเป็นช่วงหลังๆนะคะ เพราะว่าเมื่อก่อนเราไม่อยู่บ้าน ไปทำงานต่างจังหวัดตลอด พึ่งกลับมาอยู่บ้านได้ครึ่งปี
ขอระบายเรื่องที่ตัวเองต้องกลายเป็นแพะในบ้านตลอด (แค่อยากระบาย)
เรื่องที่สอง คือเรื่องครัว หลานมันชอบทำอาหารกิน ซึ่งเมื่อก่อน เราก็ทำกินเหมือนกัน เพราะเรากินมังสวิรัต เรามักจะโดนบ่นแทนหลานตลอดว่าเป็นคนที่ทำครัวรก เราก็เงียบมานานแล้วล่ะ แต่ล่าสุดเลยคือ เราเลิกทำอาหารไปหลายเดือนแล้ว เพราะเราไปเจอโรงเจที่นึงมา เขาทำอาหารราคาถูกและอร่อยมาก เราก็เลยสั่งร้านเขากินทุกวัน จนมาวันนึง เราอยากกินแกงส้มไข่ชะอม (เราเป็นมังที่ยังกินนม,ไข่อยู่) เราก็ทำกินเอง เป็นวันแรกที่ใช้ครัว กำลังทำๆอยู่ ป้าเดินมาลงมา ชี้เลย บอก ”ทำอาหารกินอีกและ ทำรกเลอะเทอะตลอดเลย แล้วนี่ไข่ของฉันใช่ไหม!!“ ตอนนั้นเราโมโหมาก เพราะเราไม่เคยเอาไข่ของเขาไปกินเลย มีแต่คนอื่นมากินไข่ของเราที่ซื้อมา บางทีซื้อมา 10 ฟอง ถุงนึง ไม่ได้กินสักฟองเลยก็มี เราเลยตอบไปด้วยความโมโหว่า “อย่ามั่ว ไข่ถุงนี้หนูซื้อมา!! แล้วหนูไม่เคยเอาไข่ของใครไปกินเลยนะ“ แล้วเราพึ่งมาทำอาหารวันแรก แล้วมาบ่นว่าทำเลอะทุกวัน เราแบบ ห๊ะ?! เราเลยบอกว่า ไม่ได้ทำอาหารเป็นเดือนแล้ว เพราะสั่งโรงเจกิน ป้าก็ยังจะเถียงต่อว่า ไม่จริงๆ ฉันเห็นยังทำอยู่เลย ความรู้สึกคือ มันอยากจะบ่นคนอื่นเขาขนาดนั้นเลยเหรอ แล้วหลานตัวเองทำรกทุกวันไม่กล้าบ่น
แล้วเขาคงจะไม่รู้ตัวว่าหลานเขากินเยอะแค่ไหน ด้วยความเป็นเด็กผู้ชาย ต้มมาม่า ตอกไข่ 2-3 ฟอง บางทีตอกเยอะมาก กินเหลือด้วย แต่เราไม่เคยบ่นเลย เวลาเอาไข่เราไปกิน เราไม่ชอบที่เราเป็นแพะแทนคนอื่น โดนทุกวันมันสะสม ค่าไฟก็เห็นๆกันอยู่ใครใช้น้อย ใช้มาก ก็ยังเสนอหน้ามาบ่น จริงๆต่อให้เราจะใช้เยอะก็ไม่ควรบ่นนะ เพราะจ่ายให้แล้ว 1,000 ครึ่งนึงของบ้าน ทั้งๆที่อยู่ 5 คน ที่บ้านยุงเยอะ มาโทษว่าเป็นเพราะเราเลี้ยงปลา ก็คิดเอาละกันว่าคนมันอคติขนาดไหนอ่ะ มีที่ไหนเลี้ยงปลาแล้วยุงเยอะ บ้านมันยุงเยอะมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว
แล้วเรื่องหลาน หลานตัวเองกินทิ้งขว้าง กินแล้วไม่เก็บ ไม่ล้าง เข้าห้องน้ำไม่ราดส้วม นั่งเล่นคอมทั้งวันโรงเรียนไม่ไป ไม่เคยบ่นหลานตัวเองสักแอะ หลานเทวดามาก แล้วมาบ่นว่าทำไมหลานเป็นแบบนี้ คอยโทษแต่คนอื่นว่าเป็นเพราะแม่บ้าง เป็นเพราะให้เล่นโทรศัพท์แต่เด็กบ้าง เราเคยพูดไปตอนหลานเด็กๆว่า โตไปแล้วยังเป็นแบบนี้อยู่ หลานจะแย่เอานะ เขาตอบเรากลับมาว่า ตัวเธอเองดีนักเหรอ ถึงมาแช่งหลานเขา แล้วเวลาหลานทำอะไรผิดจะมาเทียบกับเราตลอดว่า ตอนเด็กเธอก็ไม่ชอบไปโรงเรียนนะ (เราแค่ไปสาย มีโดดบ้าง แต่ก็ไปนะ ซึ่งเราก็ไม่ได้ดีจริงๆ) หรือพูดว่าตอนเด็กเธอก็ติดเกมนี่ (กว่าเราจะเล่นเกม และมีโทรศัพท์จริงๆจังๆ ก็ช่วงขึ้นมัธยมเลย) หรือ หลานเล่นเกม หัวร้อน ชอบทุบโต๊ะ คีบอร์ด ด่ากราดเสียงดัง ก็มาเทียบกับเราว่า ตอนเด็กเธอเล่นเกมก็หัวร้อนนี่ เราตอบไปว่า เราไม่เคยเล่นเกมแล้วตะโกนด่า หรือทุบโทรศัพท์เลย เขาก็บอก เธอดื้อเงียบไง แล้วอีกหลายๆเรื่องที่หลานตัวเองแย่ เขาก็จะเอามาเปรียบกับเราตลอด เราไม่ได้จะบอกว่าเราดีกว่า แต่สิ่งที่เขากำลังทำคือ เอามาเทียบกับเราเพื่อให้หลานตัวเองดูดีหรือดูปกติ นั่นแหละคือสิ่งที่ทำให้หลานเขาไม่พัฒนาเลย
หลายคนอ่านมา คงคิดว่าเรากับหลานเกลียดกัน หรือไม่ชอบกันใช่ไหม คำตอบคือผิดเลย เรากับหลานสนิทกันมาก เหมือนพี่น้องท้องเดียวกัน หลานเป็นคนที่ติดเรามาก แล้วมาขอเล่นด้วยตั้งแต่เด็ก จนตอนนี้หลานอายุ 13 แล้วก็ยังติดเราอยู่ มาขออยู่ด้วยตลอด ถึงบางทีเราจะปฏิเสธ เพราะเราโลกส่วนตัวสูง เราเห็นหลานเป็นแบบนี้ บางทีเราเสียใจแบบเงียบๆ ตอนนั้นเราคะยั้นคะยอจนหลานตอบตกลงว่าจะไปสมัครเรียน แต่ป้าดันไปให้ท้ายว่า จะให้ไปเรียนกศน. แล้วด้วยความที่ป้าให้ท้ายแบบนั้น เราจะพูดอะไรเดี๋ยวก็หาว่าแช่งหลานเขาอีก ทุกอย่างที่เขาทำ ทำให้หลานเสียนิสัย แต่ก็นะ ป้าอายุปูนนี้แล้ว กลับไม่รู้ตัว ที่บ่นมาทั้งหมดเลยคือ ขอแค่อย่างเดียว อย่าให้เราไปเป็นแพะในบ้านแทนใครได้ไหม เพราะตอนนี้มันใกล้จะระเบิดแล้วแหละ ถ้าผิดจริงบ่นได้ ไม่ว่า แต่อะไรที่เราไม่ผิด ไม่ต้องเสนอหน้ามาบ่น ป้าคนนี้ คงมีปัญหาจริงๆ เก็บกดไม่กล้าด่าหลานตัวเอง แต่เราก็ไม่ใช่ที่ระบายอารมณ์ของใคร
ปล. พึ่งมาเป็นช่วงหลังๆนะคะ เพราะว่าเมื่อก่อนเราไม่อยู่บ้าน ไปทำงานต่างจังหวัดตลอด พึ่งกลับมาอยู่บ้านได้ครึ่งปี