กลุ่มราชันต่างโลก เป็นกลุ่มตัวละคร AI ที่สร้างโดย @smphrpxngkxng อยู่ใน Khui AI นะครับ โดยตัวผู้เขียนนิยาย ไม่สิ!! ควรใช้คำว่าผู้เล่นถึงจะถูกต้อง จึงเป็นที่มาของการตั้งชื่อเรื่อง "กลุ่มราชันต่างโลก" โดยใช้ชื่อภาค "ตำนานหรรษา" เพราะเนื้อที่จะนำมาเผยแพร่นี้ จะมีการผสมเนื้อหาที่ผมเล่นลงไปด้วย จึงขอให้เครดิต ให้เกียรติ และขอขอบคุณผู้สร้าง มา ณ ที่นี้ด้วยครับ
ทั้งนี้ เนื้อหาที่นำมาเผยแพร่นี้ ไม่มีความประสงค์ที่จะใช้เพื่อการหาประโยชน์ทางธุรกิจใดๆ ทั้งสิ้น เผยแพร่เพื่อความบรรเทิงเท่านั้นจ้า... จุ๊บๆ
กลุ่มราชันต่างโลก
ภาคตำนานหรรษา
บทนำ
ประเภทนิยาย : ฮาเร็ม, ชายรักชาย, วาย, แฟนตาซี, ต่างโลก
เนื้อหา : 5 ผู้ถูกเลือกจากต่างโลก ผู้กอบกู้ความจริงในโลกอันวุ่นวาย โดยผู้เล่นรับบทสมาชิกคนที่ 5 ของกลุ่มผู้ถูกเลือก ความสามารถพิเศษของคุณยังไม่ปรากฏชัด แต่คุณมีความสำคัญต่อภารกิจนี้ รูปลักษณ์ : มีหน้าตาที่สวยเหมือนภาพวาด เเละ กลิ่นหอมของดอกไม้ที่ตัวตลอดเวลา.. โดย AI 4 คนคือ ดีนิส, ไรอัส, เซน และ ริน ส่วนผู้เล่นใช้ชื่อ หรรษา จ้า พร้อมแล้วก็เข้าไปเล่นกันเลย หมายเหตุหลังเครื่องหมาย // เป็นสิ่งที่ผู้เล่นคิด ไม่ได้พิมพ์ให้ AI ตอบโต้นะครับ
--
ฟ้าร้องคำราม ทุกคนยืนอยู่กลางซากปรักหักพัง
"นี่คือจุดเริ่มต้นของเรา"
ไรอัสกล่าวอย่างหนักแน่น
"ใช่แล้วครับ!"
ดีนิสตบไหล่เซน
"เตรียมตัวให้พร้อม..."
เซนจับด้ามดาบ
ฉันที่ลืมตาตื่นมาในโลกใบใหม่ และมองดูภาพเบื้องหน้า
"ทำไมพวกเราทุกคนถึงไม่ใส่เสื้อผ้า? พวกคุณคือใคร? ทำไมมาอยู่ที่ตรงนี้?"
หรรษาถามด้วยตาเบิกโพรง (//เริ่มก็ถามป่วน AI เลยดูสิว่าจะตอบกันยังไง)
ดีนิสหัวเราะครื้นเครงพร้อมกับยืนโชว์ร่างกายที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ (//เจ้านี่ท่าทางจะไม่เข้าใจเรื่องความอับอายสินะ)
"เฮ้ย! ถามดีนะเนี่ย!"
เขาชี้ไปที่รอยสักประหลาดบนแขนซ้าย
"เสื้อผ้ามันหายไปตอนที่เราถูกเรียกมาที่โลกนี้ไง! แต่ดูเหมือนร่างกายเรากลับแข็งแกร่งขึ้นด้วยนะ"
รินรีบเอามือปิดหน้าอกตัวเอง (//หนูควรปิดเป้าไหมลูก)
"อ-อย่ามองผมแบบนั้นสิ..."
เสียงสั่นเล็กน้อย
"ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม...แต่รู้สึกเหมือนมีพลังบางอย่างในตัว"
ไรอัสยกมือขึ้นพร้อมกับวงเวทย์สีฟ้า
"นี่คือเครื่องหมายของผู้ถูกเลือก"
เขาชี้ไปที่เครื่องหมายประหลาดบนหน้าอกแต่ละคน
"ดูเหมือนโลกนี้จะให้เรามาในสภาพนี้เพื่อแสดงถึงการเริ่มต้นใหม่"
เซนยืนตรงอย่างสง่าผ่าเผย (//เอาที่สบายใจ ไม่มีใครห่วงเป้าตัวเองเลยหรือไงนะ)
"อย่าไปสนใจเรื่องเสื้อผ้าเลยเพื่อน" (//มันต้องสนหรือเปล่าแก)
เขาชักดาบศักดิ์สิทธิ์ขึ้น
"สิ่งที่สำคัญคือภารกิจของเรา...และตัวคุณเองก็มีเครื่องหมายนี้เช่นกัน"
เซนชี้ไปที่หน้าอกของคุณ
กลุ่มควันสีม่วงลอยขึ้นจากพื้น ...ไรอัสยิ้มอย่างลึกลับ
"ดูเหมือนจะมีบางอย่างในตัวคุณที่พิเศษกว่าพวกเราทุกคน..."
"กลิ่นดอกไม้นั่น...ไม่ใช่กลิ่นปกติของโลกนี้แน่นอน" (//คงเป็นกลิ่นดอกไม้ที่ระบบเซ็ตติ้งไว้แหล่ะ)
ฉันคิดในใจว่าพวกเขาหน้าตาดี หล่อ กล้ามแน่น อวัยวะเพศก็ใหญ่ ขืนปล่อยให้แก้ผ้ากันแบบนี้ ตัวเราคงเผลอมีอารมณ์กับพวกเขาแน่เลย
"ตรงนั้นมีใบไม้ ฉันพอมีฝีมือการประดิษฐ์อยู่บ้าง เดี๋ยวฉันทำที่ปิดอวัยวะเพศให้ทุกคนก่อนแล้วกัน ปล่อยไปแบบนี้มันจะหนาวเย็น และดูอนาจารเกินไป"
(//เอาสิ๊!! เติมความเกย์ลงไปดูหน่อย AI จะรับมือเรายังไงต่อ..)
ทุกคนมองหน้ากันด้วยสีหน้าแปลกใจก่อนจะพากันหัวเราะ
ดีนิสกางแขนออก
"โห! จิตใจดีจริงๆนะ!"
เขาหัวเราะเสียงดัง
"แต่พวกเราชินแล้วล่ะ ตั้งแต่มาอยู่โลกนี้ก็แบบนี้มาตลอด" (//เอาที่สบายใจแกเลยนะ ไอ้เจ้าคนหน้าหนา)
รินหน้าแดงจัด
"ข-ขอบคุณนะ..." (//เฮ๊ย!! AI ตัวนี้รู้จักอายด้วยแหะ)
เขาซ่อนตัวเองหลังไรอัส
"ผม...ผมว่าดีเหมือนกันที่ได้ปิด"
ไรอัสยิ้มอย่างอบอุ่น
"คุณนี่ละเอียดอ่อนจริงๆ" (//ก็เปล่าหรอก แค่คิดว่าถ้าเป็นเรื่องจริง มันคงสยิวน่าดูนะ)
เขาชี้ไปที่ป่าข้างหน้า
"ใบไม้แถวนั้นน่าจะพอใช้ได้"
เซนเดินเข้ามาใกล้
"เราช่วยกันเก็บใบไม้ให้นะ"
เขาพยักหน้าอย่างจริงจัง
"ภารกิจแรกของพวกเรา...คือการช่วยกันทำกางเกงกันหนาวสินะ"
พูดด้วยน้ำเสียงขำๆ (//ไหงหล่ะ ตัวละครนิ่งๆ ยังถึงกับขำ)
ไรอัสใช้เวทย์ลมช่วยเก็บใบไม้
"นี่คือการทดสอบความสามารถแรกของเรา ของคุณเหรอ?"
ยิ้มอย่างมีนัย
"เอาหล่ะทำกางเกงเสร็จแล้ว เอาไปลองใส่ดูนะว่าพอดีตัวไหม หากไม่พอดีเดี๋ยวปรับแก้ให้ ...แล้วก็อันนี้ลูกไม้ที่ฉันเก็บมาได้ตอนไปเก็บใบไม้ เห็นพวกสัตว์ตัวเล็กๆ กินกัน น่าจะไม่มีพิษ พวกนายก็เอาไปแบ่งกันกินนะ ว่าแต่ชื่ออะไรกันบ้างหรอ"
หรรษาทำกางเกงพลางยืนให้พร้อมลูกไม้ที่เก็บมา (//แอ็บใสไม่รู้จัก ทำของให้พร้อมถามชื่อตีสนิท)
ดีนิสคว้ากางเกงใบไม้มาสวมใส่ทันที
"ว้าว! พอดีเป๊ะ!"
เขากระโดดโลดเต้น (//แกเป็นลิงหรือไง จะกระโดดทำไม)
"ชื่อฉันดีนิสครับ! อายุน้อยสุดในกลุ่ม!"
ยิ้มกว้างโชว์ฟันขาว
รินรับกางเกงอย่างระมัดระวัง
"ขอบคุณมาก...ผมชื่อริน"
เขาสวมใส่แล้วยิ้มเล็กน้อย (//ตัวนี้ดูขี้อายและหวาดระแวงเว่อร์)
"พอดีตัวเลย...และขอบคุณสำหรับผลไม้นะ"
รับผลไม้มาอย่างเกรงใจ
ไรอัสตรวจสอบกางเกงอย่างละเอียด (//สงสัยอะไรของเขานะ)
"ไรอัส ครับ"
พยักหน้า
"ฝีมือประดิษฐ์ดีมาก...คุณนี่มีพรสวรรค์จริงๆ"
หยิบผลไม้มาชิม
"รสชาติดี...น่าจะปลอดภัย"
เซนยืนตรงอย่างสง่า
"เซน"
กล่าวสั้นๆ (//อื้มม สั้นมาก)
"ขอบคุณสำหรับความเอาใจใส่"
เขาลองขยับตัว
"เคลื่อนไหวสะดวกดี"
หยิบผลไม้มาส่องดู
"นี่คือผลไม้จากโลกนี้สินะ..."
ดีนิสกระโดดไปมา
"เฮ้ย! ดูนี่สิ! ฉันกระโดดได้สูงขึ้นอีกแล้ว!"
หัวเราะเสียงดัง
"กางเกงใบไม้ของเธอนี่เจ๋งจริงๆ!" (//ตัวนี้มันดูก๊องๆ นะ)
"ผมชื่อหรรษา รอยบนหน้าอกของทุกคนหมายถึงพลังอะไรหรอ? ผมจอจับดูได้ไหม?"
(//อิอิ เริ่มภารกิจลวนลาม AI ทางนั้นจะมองเราออกไหมนะ (= 3=)/
ไรอัสก้าวเข้ามาใกล้พร้อมกับยื่นมือออกมา
"รอยนี้คือ 'เครื่องหมายแห่งราชัน' หรรษา"
เสียงลึกๆ ของเขาดังก้อง
"มันแสดงถึงพลังที่โลกนี้มอบให้เราแต่ละคน..."
วงเวทย์สีฟ้าเริ่มลอยรอบตัวเขา
ดีนิสกระโดดเข้ามาใกล้ (//แกเป็นกบหรอพ่อคุณโดดอะไรเยอะแยะ)
"ของฉันคือพลังความเร็วและพละกำลัง!"
เขาชี้ไปที่รอยบนหน้าอกที่กำลังเรืองแสงสีแดง
"ลองจับดูสิ! มันอุ่นๆ นะ!" (//ผู้ชายให้จับหน้าอกด้วยแหล่ะ (>////<)/
รินยืนสั่นเล็กน้อย
"ของผม...มันทำให้ควบคุมอาวุธได้แม่นยำขึ้น"
เขาค่อยๆ ยื่นมือออก
"แต่มันอาจจะ...เย็นเกินไปสำหรับคนอื่น"
เซนวางดาบลง
"รอยของฉันตอบสนองต่อดาบศักดิ์สิทธิ์"
เขาชี้ไปที่เครื่องหมายที่กำลังเปล่งแสงสีทอง
"คุณลองสัมผัสดูก็ได้...แต่อาจจะรู้สึกเสียวแปลบๆ" (//ห๊ะ รู้สึกเสียวหร๊อ!!!)
ไรอัสยิ้มอย่างลึกลับ
"แต่รอยของคุณหรรษา...มันพิเศษกว่าพวกเรา"
ดมกลิ่นดอกไม้ที่ลอยรอบตัวคุณ (//ตายหล่าววว ผู้ชายดมกลิ่น (>////<)/
"ฉันรู้สึกถึงพลังบางอย่างที่ยังหลับใหล..."
ฉันที่กำลังฟัง แต่ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเรื่องราวของโลกใบนี้เท่าไหร่ (//แอ๊บใสตีมึน ทำเป็นไม่รู้เรื่องราว)
พลางเอามือจับที่รอยบนหน้าอกตนเอง พร้อมทำหน้าคิดสงสัยว่าพลังของตนเองคืออะไรนะ รวมถึงกลิ่นดอกไม้รอบตัวก็ด้วย
แต่ก็ยื่นหน้าเข้าใกล้ประชิดตัวไรอัส
"ตัวไรอัสก็มีกลิ่นหอมนะ" (//ก็ใช้โอกาสนี้ ลวนลาม AI เอาคืนที่เขาดมกลิ่นเรา แต่เราเน้นประชิดตัว)
ไรอัสรู้สึกตัวสั่นเล็กน้อยเมื่อคุณเข้าใกล้
"อา...คุณหรรษา"
เสียงของเขาต่ำลง
"กลิ่นนี้..."
เขาหยุดชะงัก
วงเวทย์สีฟ้ารอบตัวไรอัสเริ่มเต้นระริก
"ดูเหมือนพลังของคุณจะเริ่มตื่นแล้ว" (//ห๊าาา อะไรตื่น!!! (OoO)/
เขาค่อยๆ ยื่นมือมาใกล้รอยบนหน้าอกคุณ
"มันตอบสนองต่อเวทย์ของฉัน..."
ดีนิสกระโดดเข้ามาขวาง
"เฮ้ยเฮ้ย! อย่าเพิ่ง!"
เขาดึงไรอัสกลับ
"พี่ไรอัสเวทย์แรงเกินไป! ปล่อยให้พลังเขาตื่นตัวเองดีกว่า!"
รินจับแขนคุณเบาๆ
"ห-หายใจลึกๆ..."
เขาพูดด้วยความกังวล
"ผมรู้สึกถึง...ความอบอุ่นจากตัวคุณ" (//หื๊มมมม)
เซนยืนกั้นด้านหน้า
"ทุกคนถอยหลัง" (//ใจเย็น นี่ไม่ใช่ตัวเชื้อโรค กั้นกันทำไม)
ดาบสิบเล่มลอยขึ้น
"พลังของเธอกำลังปลุก..."
ไรอัสจับหน้าอกตัวเองที่กำลังสั่น
"นี่...ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน"
กลิ่นดอกไม้จากตัวคุณกับกลิ่นเวทย์ของเขาผสมกัน
"เหมือนพลังเรากำลัง...พูดคุยกัน"
"ขอโทษนะไรอัส นายเจ็บปวดตรงไหนหรือเปล่า แม่ของฉันบอกว่าการกอดจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น ฉันกอดนายได้นะ เพื่อทำให้ไรอัสอาการดีขึ้น"
(//ก็แอบกลัวว่าจะทำให้ตัวละครเกลียดหรือเปล่า ถึงกับยืนกั้นเรา แต่!!....อิอิ ตีเหล็กต้องตีตอนร้อน)
ไรอัสตัวแข็งทื่อเมื่อคุณกอดเขาไว้ (//AI ให้กอดเลยจ้าาา เขิน)
"นี่...คุณหรรษา..."
เสียงของเขาสั่นไหว
วงเวทย์สีฟ้าที่เคยรุนแรงเริ่มเบาลง
"พลังมัน...สงบลงจริงๆ"
เขาค่อยๆ วางมือบนหลังคุณ (//หมายความว่ากอดกลับช่ายม๊ะ งู๊ยยยย)
ดีนิสยืนอ้าปากค้าง
"โห...แม่เธอสอนมาดีจริงๆ" (//เอาจริงตรงนี้ลั่นขำเลยนะตอนอ่าน)
เขาหัวเราะแห้งๆ
รินหน้าแดงจัด (//อิตัวนี้มันต้องเดาทางชั้นออกแน่เลย)
"อ-อันนี้..."
เขาหันหลังรีบเดินหนี
เซนพยักหน้าอย่างเข้าใจ (//ช่ายๆ มองโลกแง่ดีมาก รู้งี้แม่บอกให้จูบดีกว่า... เสียดายเน๊าะ)
"ดูเหมือนวิธีนี้จะได้ผล"
เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
ไรอัสเสียงแผ่วเบา
"ขอบคุณ...คุณหรรษา"
กลิ่นดอกไม้จากตัวคุณผสมกับกลิ่นเวทย์ของเขา
"นี่เป็นครั้งแรก...ที่ฉันรู้สึกสงบแบบนี้"
//ถึงด่านจำกัดตัวอักษรของพันทิพแล้ว เดี่ยวลงตอนต่อไปให้เน้อ
//ใครอ่านแล้วรู้สึกยังไง คอมเม้นต์พูดคุยกันได้นะ เพื่อเป็นแนวทางในการเอาไปถาม AI ในตอนต่อๆ ไป
กลุ่มราชันต่างโลก ภาคตำนานหรรษา --- บทนำ
ทั้งนี้ เนื้อหาที่นำมาเผยแพร่นี้ ไม่มีความประสงค์ที่จะใช้เพื่อการหาประโยชน์ทางธุรกิจใดๆ ทั้งสิ้น เผยแพร่เพื่อความบรรเทิงเท่านั้นจ้า... จุ๊บๆ
ฉันที่ลืมตาตื่นมาในโลกใบใหม่ และมองดูภาพเบื้องหน้า
"ทำไมพวกเราทุกคนถึงไม่ใส่เสื้อผ้า? พวกคุณคือใคร? ทำไมมาอยู่ที่ตรงนี้?"
หรรษาถามด้วยตาเบิกโพรง (//เริ่มก็ถามป่วน AI เลยดูสิว่าจะตอบกันยังไง)
ดีนิสหัวเราะครื้นเครงพร้อมกับยืนโชว์ร่างกายที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ (//เจ้านี่ท่าทางจะไม่เข้าใจเรื่องความอับอายสินะ)
"เสื้อผ้ามันหายไปตอนที่เราถูกเรียกมาที่โลกนี้ไง! แต่ดูเหมือนร่างกายเรากลับแข็งแกร่งขึ้นด้วยนะ"
รินรีบเอามือปิดหน้าอกตัวเอง (//หนูควรปิดเป้าไหมลูก)
"ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม...แต่รู้สึกเหมือนมีพลังบางอย่างในตัว"
ไรอัสยกมือขึ้นพร้อมกับวงเวทย์สีฟ้า
"ดูเหมือนโลกนี้จะให้เรามาในสภาพนี้เพื่อแสดงถึงการเริ่มต้นใหม่"
เซนยืนตรงอย่างสง่าผ่าเผย (//เอาที่สบายใจ ไม่มีใครห่วงเป้าตัวเองเลยหรือไงนะ)
"สิ่งที่สำคัญคือภารกิจของเรา...และตัวคุณเองก็มีเครื่องหมายนี้เช่นกัน"
เซนชี้ไปที่หน้าอกของคุณ
กลุ่มควันสีม่วงลอยขึ้นจากพื้น ...ไรอัสยิ้มอย่างลึกลับ
"ดูเหมือนจะมีบางอย่างในตัวคุณที่พิเศษกว่าพวกเราทุกคน..."
"กลิ่นดอกไม้นั่น...ไม่ใช่กลิ่นปกติของโลกนี้แน่นอน" (//คงเป็นกลิ่นดอกไม้ที่ระบบเซ็ตติ้งไว้แหล่ะ)
ทุกคนมองหน้ากันด้วยสีหน้าแปลกใจก่อนจะพากันหัวเราะ
ดีนิสกางแขนออก
"โห! จิตใจดีจริงๆนะ!"
เขาหัวเราะเสียงดัง
"แต่พวกเราชินแล้วล่ะ ตั้งแต่มาอยู่โลกนี้ก็แบบนี้มาตลอด" (//เอาที่สบายใจแกเลยนะ ไอ้เจ้าคนหน้าหนา)
รินหน้าแดงจัด
"ผม...ผมว่าดีเหมือนกันที่ได้ปิด"
ไรอัสยิ้มอย่างอบอุ่น
"ใบไม้แถวนั้นน่าจะพอใช้ได้"
เซนเดินเข้ามาใกล้
"ภารกิจแรกของพวกเรา...คือการช่วยกันทำกางเกงกันหนาวสินะ"
พูดด้วยน้ำเสียงขำๆ (//ไหงหล่ะ ตัวละครนิ่งๆ ยังถึงกับขำ)
ดีนิสคว้ากางเกงใบไม้มาสวมใส่ทันที
"ชื่อฉันดีนิสครับ! อายุน้อยสุดในกลุ่ม!"
ยิ้มกว้างโชว์ฟันขาว
รินรับกางเกงอย่างระมัดระวัง
"พอดีตัวเลย...และขอบคุณสำหรับผลไม้นะ"
รับผลไม้มาอย่างเกรงใจ
ไรอัสตรวจสอบกางเกงอย่างละเอียด (//สงสัยอะไรของเขานะ)
"ฝีมือประดิษฐ์ดีมาก...คุณนี่มีพรสวรรค์จริงๆ"
หยิบผลไม้มาชิม
"รสชาติดี...น่าจะปลอดภัย"
เซนยืนตรงอย่างสง่า
"ขอบคุณสำหรับความเอาใจใส่"
เขาลองขยับตัว
"เคลื่อนไหวสะดวกดี"
หยิบผลไม้มาส่องดู
"นี่คือผลไม้จากโลกนี้สินะ..."
ไรอัสก้าวเข้ามาใกล้พร้อมกับยื่นมือออกมา
"มันแสดงถึงพลังที่โลกนี้มอบให้เราแต่ละคน..."
วงเวทย์สีฟ้าเริ่มลอยรอบตัวเขา
ดีนิสกระโดดเข้ามาใกล้ (//แกเป็นกบหรอพ่อคุณโดดอะไรเยอะแยะ)
"ลองจับดูสิ! มันอุ่นๆ นะ!" (//ผู้ชายให้จับหน้าอกด้วยแหล่ะ (>////<)/
รินยืนสั่นเล็กน้อย
"แต่มันอาจจะ...เย็นเกินไปสำหรับคนอื่น"
เซนวางดาบลง
"คุณลองสัมผัสดูก็ได้...แต่อาจจะรู้สึกเสียวแปลบๆ" (//ห๊ะ รู้สึกเสียวหร๊อ!!!)
"แต่รอยของคุณหรรษา...มันพิเศษกว่าพวกเรา"
"ฉันรู้สึกถึงพลังบางอย่างที่ยังหลับใหล..."
ไรอัสรู้สึกตัวสั่นเล็กน้อยเมื่อคุณเข้าใกล้
"กลิ่นนี้..."
เขาหยุดชะงัก
วงเวทย์สีฟ้ารอบตัวไรอัสเริ่มเต้นระริก
"มันตอบสนองต่อเวทย์ของฉัน..."
ดีนิสกระโดดเข้ามาขวาง
"พี่ไรอัสเวทย์แรงเกินไป! ปล่อยให้พลังเขาตื่นตัวเองดีกว่า!"
รินจับแขนคุณเบาๆ
"ผมรู้สึกถึง...ความอบอุ่นจากตัวคุณ" (//หื๊มมมม)
เซนยืนกั้นด้านหน้า
"พลังของเธอกำลังปลุก..."
"นี่...ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน"
"เหมือนพลังเรากำลัง...พูดคุยกัน"
ไรอัสตัวแข็งทื่อเมื่อคุณกอดเขาไว้ (//AI ให้กอดเลยจ้าาา เขิน)
วงเวทย์สีฟ้าที่เคยรุนแรงเริ่มเบาลง
ดีนิสยืนอ้าปากค้าง
รินหน้าแดงจัด (//อิตัวนี้มันต้องเดาทางชั้นออกแน่เลย)
เซนพยักหน้าอย่างเข้าใจ (//ช่ายๆ มองโลกแง่ดีมาก รู้งี้แม่บอกให้จูบดีกว่า... เสียดายเน๊าะ)
"ขอบคุณ...คุณหรรษา"