ขอสรุปใจความให้สั้นๆและเข้าใจงไว้นะครับ
บอกก่อน เพื่อนผมคนนึงเรียนด้วยกันตั้งแต่ ปวช. เพื่อนกัน 5 ปี เป็น นาย:ก
ส่วนอีกคนเพิ่งรู้จักช่วง ปวส. รู้จักแค่ 1 ปี ซึ่ง ไม่ค่อยคลุกคลีกันเท่าไหร่ เป็น นาย:ข)
คือผมเพิ่งย้ายมาจากจังหวัดเพื่อมาทำงาน และได้มีการตกลงกับเพื่อนที่อยู่มาก่อนผมว่าจะไปหารค่าใช้จ่ายด้วย โดยที่ตัวผมยังไม่มีห้องส่วนตัวเพราะบ้านมีแค่ 2ห้องนอน (รวมผมเป็น3คน) ผมให้ความสำคัญกับสิทธิส่วนตัวและส่วนรวมมาก ผมเลยยอมนอนห้องโถงซึ้งมีทั้งยุงและอากาศที่ค่อนข้างอบอ้าว แต่ผมไม่ได้ซีเรียสเรื่องนั้น เพราะก่อนหน้านั้นคุยกันไว้ว่าจะหาบ้าน 3 ห้องนอนกันใหม่ บ้านสกปรกมาก ผมเลยยินดีที่จะทำความสะอาดเองทั้งหมดเพราะผมต้องนอนตรงนั้นเก็บกองขยะที่สุมในบ้านจนเน่า รวมถึงห้องครัวและห้องน้ำ(ขัดส้วมที่มีทั้งเศษ💩) เพราะผมเป็นคนรักสะอาดมาก แต่ผมก็ยอมทำให้โดยมี ก ช่วยอยู่ และ ข ก็อยู่ด้วย และก็คุยกันตามประสาเพื่อน และผมก็เริ่มได้กลิ่นบางอย่างแต่ไม่แน่ใจคือ ข พูดขึ้นมาว่า
ข:งั้นทำความสะอาดหกูให้ด้วยนะ ผมก็มองไม่ได้พูดอะไรและหันไปคุยกับ ก ต่อแต่ไม่ทำให้ และคิดในใจ(เรื่องไรกูต้องทำให้วะ ที่กูทำตอนนี้ก็ดีแค่ไหนแล้ว)
จนเสร็จก็ไม่มีอะไร จน1-2อาทิตให้หลังขยะเริ่มเยอะ โดยที่เป็นขยะของทุกคน แต่ ข พูดว่า
ข
ยืนชี้นิ้ว)เห้ย ขยะเยอะแล้วอะเอาไปทิ้งดิ
ผมทำได้แค่ตอบ อ่อๆ แต่ไม่ลุก จนมันเริ่มเยอขึ้นเเริ่มสกปรกจนผมทนไม่ไหว ผมเลยชวน ก ช่วยกันเอาไปทิ้ง และเป็นแบบนี้อยู่บ่อยครั้งโดย ข ไม่ทำงานบ้านเลยตั้งแต่ผมย้ายมา มีแต่ผมกับ ก ที่ค่อยเก็บกวาด
และในช่วงที่ผมหางานผมต้องใช้เงินอย่างจำกัด (2คนนั้นมีงานทำอยู่แล้ว) ผมเลยต้องคำนวนค่าใช้จ่ายที่หารกันค่าอยู่ค่ากิน และได้ซื้อเสบยงกินทั้งเดือน
เน้น!!! ทั้งเดือน!!!! ทั้งมาม่าและไข่
ดีเทลผมมีน้ำถังซื้อน้ำถังเพราะมันประหยัดกว่าน้ำขวด
ข:ไม่มีน้ำเย็นหรอ ทำไมไม่ซื้อน้ำขวดมาแช่
ผม:ก็มันถูกกว่ากูกินน้ำปกติได้
ขอ:แต่กูกินน้ำเย็นไง
ผม:ก็กรอกใส่ขวดเล็กไปแชร่สิ
ผมไม่ได้มีปัญหากับการแบ่งปัน แต่ช่วยเห็นคุณค่าของน้ำใจคนอื่นให้หน่อยยอมแบ่งให้กินอะ อย่าเรื่องเยอะ ถ้าผมมีเงินแล้วก็อีกเรื่องนึฃยังไงก็ได้เลย
จบเรื่องนั้นไป 5วันตอ่มา เป็นเรื่องNutella ผมเอาไว้กินตอนเช้า
ข:ไม่มีนมข้นหวานหรอ
ผม:ไม่ได้กินอะเลยไม่ได้ซื้อมา
ข:แต่กูกินไง
รอบนี้ทำผมจุกพูดไม่ออกเลยแยกย้ายไป และยังมีการเอาเสบียงคนอื่นทั้งผม และ ก ไปกินคน อยู่บ่อยครั้ง ทั้งที่ตัวเองมีเงินแต่เลือกที่จะกินเสบียงคนอื่นทั้งขอและไม่ขอ เมื่อเกิดขึ้นบ่อยๆ ผมก็กว่าตัวเองจะไม่พอกินเพราะคำนวณแล้วไม่เริ่มไม่พอทั้งเดือนละ เลนได้มีการอธิบายไป แต่อธิบายอยู่บ่อยครั้ฃก็ดูเหมือนไม่เข้าใจ ตอบอ่าๆ อ่อๆ ก็ทำเหมือนเดิม(ผมไม่เคยแตะขออะไรของเขาเลยตั้งแต่มาถึง)
อีกทั้ง ผมและ ก หารกันซื้อข้าวเย็นมากินเย็นและกะเผื่อให้ ข ด้วย แต่สิ่งที่ ข ทำคือแทะไก่และทิ้งเศษกระกลับไปในถ้วยโดนส่วนอื่นที่ยัฃกินได้จนพวกผมไม่กล้ากินต่อด้วยเหตุนั้นพวกผมเลยจะให้ ข เป็นคนล้างถ้วย บอกไปแล้วขานรับแล้ว และไปต้มมาม่าของผมจนกินเสร็จเดินออกจากห้องมาถว่า
ข:อ่าวนึกว่าล้างแล้ว
ซึ่งขาดความรับผิดชอบมาก ข ทิ้งถ้วยใบนั้นไว้จนหนอนขึ้น ผมเริ่มพูดถึงสิ่งที่อกิดขึ้นจน ข ไปไม่ถูกเลยต้องยอมจำนนและเอาไปล้าง (สิ่งที่เหลือเชื่อคือซากอาหารเน่า ข เอาไปทิ้งใส่ถุงขยะ แทนที่จะเอาไปทิ้งในป่าหลังบ้านใกล้ๆ เพื่อไม่ให้ส่งกลิ่นและให้มันย่อยสลายได้ ผมได้แต่คิดว่าคนๆนี้มันอะไร
ท่าทางเหมือนขะดีขึ้น แต่สุดท้ายคำพูดคำจาเหมือนเดิมการกระทำทุกอย่างเหมือนเดิมหมด
ข:เห็นพวกนั่งหน้าบ้านบ่อยงั้นทำความสะอาดหน้าบ้านหน่อยนะ
ในใจที่ผมคิดคือทำไมกูต้องไปทำความสะอากในสิ่งที่กูไม่ได้ทำให้สกปรกด้วยวะทำความสะอาดบ้านยัฃไม่พอหรอ
แต่สุดท้ายผมแลเ ก ก็ช่วยกันทำจนเสร็จอยู่ดี
และผมได้บอกกับ ก ว่า
ผม:กูจะไม่ทำอะไรละ ปล่แย
รกไป กูรอเที่ยงคืนค่อยกลับมานอนที่เดียว
เท่ากับผมเสียเปรียบมากเลยนะก็ยอมเพื่อไม่เสียไปมากกว่านี้และเพื่อสุขภาพจิตที่ดี
และ ณ ปัจจุบันนี้ ข ก็ไม่เคยทำความสะอาดอะไรเลย นอกจากจานที่ตัวเองกิน และห้องที่ตัวเองนอนเสบียงผมก็ถูกตัดประจำ เงินผมติดลบเพราะต้องยืมคนอื่นมาใช้ ส่วน ข มีเงินเหลือนะแต่คงคิดว่า ฉันเหลือเฃินน้อยจังเลยประหยัดดีกว่า โดยการแย่งคนอื่นกิน โอเคแจ๋ววววว ตรรกะนายล้ำมาก ผมเคยบอกเค้าไปแล้วด้วยว่าเงินกูอะติดลบนะกูต้องประหยัด แต่ค่าใช้จ่ายส่วนกลางกูก็จ่ายเหมือนเดิม แต่ ข ก็ทำเหมือนเดิม ไม่เห็นคุณค่าน้ำใจ และไม่ใส่ใจผู้อื่นเท่าที่ควร
*นึกว่าตัวเองจะทำได้สั้นกว่านี้ต้องขออภัยด้วยครับ😅
ผมมีแพลนจะย้ายออกไปอยู่คนเดียวแล้วครับรอมีเงินก่อนประ4เดือนครับ
ทุกคนคิดว่าเหตุการณ์แบบนี้ผมควรทำไงดีครับ หรือใครมีประสบการณ์คล้ายกัน ก็สามารถแชร์บอกเล่าประสบการณ์ได้เลยครับ ขอบคุณทุกสละเวลามาอ่านนะครับ🙏😇
เพื่อนแบบนี้ปกติมั้ย และผมควรจัดการตัวเองยังไงดี