ร่วมแสดงความคิดเห็น​กับแม่ที่เพิ่งมาทำดีกับลูกตอนอายุ 70

แม่เรามีลูกสองคน คือเราและพี่ชาย​ แม่แสดงความลำเอียงรักพี่ชายมากกว่าตั้งแต่เรา​5​ขวบ​ เท่าที่จำความได้​ มีคำถามจากเด็กญ.ตัวน้อยๆคนนึงคือเราที่ไร้เดียงสาในตอนนั้น​  ถามว่า​ แม่รักใครมากกว่า???  ได้คำตอบว่ารักเท่ากัน.. พอโตขึ้น​ ประมาน​10ขวบ​ เราเริ่ม​ช่วยที่บ้านทำอาหาร​ เก็บกวาดบ้าน เรายอมรับว่าเป็นลูกสาวที่ทำประโยชน์ให้กับที่บ้านดีระดับวัยเดียวกัน​ หรือเมื่อเทียบกับบ้านอื่น​ แต่ก็ไม่ได้ทำให้แม่รู้ซึ้งถึงความน่ารักของเด็กคนนี้​ เนื่องจากเราเป็นคนชอบเถียงแม่

ต่อมา​ เมื่อเราขึ้นมหาลัย
และจำเป็นต้องอยู่หอ​ด้วยความที่พ่อซื้อบ้านใหม่​ ห่างไกลเมือง​ พ่อเรารักห่วงลูกสาวมาก​ จึงตกลงให้​แม่มาอยู่กับเรา​ที่หอ​ ช่วงปสด.​ เพราะแม่​ แสดงอาการ​ อารมณ์เสีย​ พูดจาไม่ดี​ แม่​บ่นเราในทุกๆๆวัน!!! ​ (แต่ไม่ได้มีความผิดอะไร​ คือบ่นเพราะอารเสีย​ (เห็นเราเป็นขยะทางอารมหรือเปล่า​ไม่แน่ใจ
ซึ่งเราก็คิดว่า​  เรายังเป็นลูกที่ดีตามปกติ​  ซื้อกับข้าว​ ทำกับข้าว​  งานบ้านส่วนร่วมในบ้าน​ พอโตขึ้นมีเงินเดือนเราก็ซื้อของเข้าบ้าน​  ปรับปรุงซ่อมแซม​ ทำให้ที่บ้านหน้าอยู่​ ติดเรื่องเดียวที่เราชอบเถียงแม่...

(ช่วงระหว่างนี้  พี่ชายเราใช้ชีวิตอยู่หอกับแฟน​ พอเรียนจบ​ ก็ได้ทำงานบริษัท​ตจว.ก็หลุดพ้น​ วงจรที่บ้าน)​

ต่อมา​ เรามีแฟนอยู่หอทำงาน​ และกลับบ้านวันเสาอาทิต
ระหว่างที่​ แม่เรายังไม่เกษียณ​ แม่อยู่หอกับเราบ้าง


จนท้ายที่สุด​ แม่ออกจากงานเออรี่ก่อนอายุ จึงมาอยู่ที่บ้าน​กับพ่อ

ซึ่งขณะนั้น​ พบว่าพ่อป่วยเป็นมะเร็งระยะลุกลามแล้วเราเป็นคนหลักในการพาไปรพ.ทุกครั้ง​ ทุกนัด​ เราหาอาหารสุขภาพ​ให้พ่อทุกอย่าง​ รวมถึงการทำกับข้าว​ ดูแลบ้าน​(เรามีการขอหยุดงานสองเดือนเพื่อดูแลพ่อ)​

เมื่อเรากลับมาทำงาน​ และไปหาพ่อแม่เสาอาทิต​  ที่บ้าน
เรามักจะมีปากเสียงกับแม่   เพราะแม่เป็นคนไม่ทำอะไร​ เราซื้ออาหารผักสดไว้ให้ทำกับข้าว​ แต่พบว่า​ ไม่นำมาจัดการ​ ไม่รู้คุนค่าของ​ เนื่องจากเป็นคนไม่ขยัน


ตัดมาตรงที่พ่อจากโลกนี้ไปแล้ว


เมื่อพี่ชายเราที่อยู่ตจว.​มีลูก​ ทุกคนตกลงให้แม่ไปอยู่กับพี่ชายที่ตจว.ไปช่วยเลี้ยงหลาน​ อยู่จนประมาณ 5 ปีมี6ปี​  หลานอายุ 6​ ขวบ

เกิดมีปัญหา​ กับพี่สะใภ้​ หาสาเหตุไม่ได้​ แต่คิดว่า​ พี่สะใภ้คงไม่อยากให่แม่อยู่เป็นภาระ


ก่อนหน้านี้เราอยู่บ้าน และอยู่หอสลับกันตัวคนเดียวมาตลอด
พอแม่กลับมาอยู่กับเรา ปัญหาภายในใจของเรามันสุกงอมจนทนไม่ไหว( ช่วง 10 ปีก่อนหน้านี้เราเคยตัดสินใจไม่ได้ยกมือไหว้แม่เพราะหว้ไม่ลง)​


, พอกลับมาอยู่กับเราในครั้งนี้นิสัยเดิมๆของเขา ไม่เคยจางหายไปไหน พูดจาไม่ดี เห็นแก่ตัว น้ำเสียงไม่ดี ไม่เอาอะไรไม่เอางานบ้านความเป็นระเบียบสะอาดเรียบร้อยก็ไม่เอา


รอคนอื่นหากับข้าวทำกับข้าวให้กินไม่มีความคิดวางแผนอะไรเพื่อบ้านหลังนี้ เราพูดแล้วบอกให้เขาทำกับข้าวหาอะไรกินเอง กว่าจะลงตัว ก็ตอนที่เขาอายุ 70 แล้ว มาอยู่กับเราตอน 69 (มีรายละเอียดอีกเยอะ)​ อยากถามว่าเพื่อนๆว่า​  คิดยังไงกับ​ เรื่องนี้กันบ้าง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่