ชีวิตเราลำบากมากๆ หาเงินตั้งแต่มา.4 ตอนนี้เรียนรามทำงานไปด้วย เวลาพ่อแม่โทรมาไม่ค่อยให้กำลังใจเราเลย จะเงียบๆ พอเราบ่นเ่ื่องเงินแม่ก็จะชอบบอกว่าดูคนที่จนกว่าเรา (เรามาสมัครรามเงินตัวเองหมด) เราชอบโทรหาคุณตาเพราะตอนเด็กๆคุณตารับเลี้ยงเราพอโตขึ้นมาหน่อยแม่ถึงรับไปเลี้ยงต่อ เราสัมผัสคำพูกขิงคุณตาได้เวลาเขาคุย เขาดูเป็นห่วงเรา ถามเรื่องเรียน ให้กำลังใจเเราตอนนีเราอรู้แล้วแหละใครรักเรา ใครที่เราควรจะดูแลเขา ใครที่เราควรจะให้เงินเขา🥹
พอโตขึ้นก็รว่าเราควรรักใคร