อายุ 26 อยากออกจากบ้านมาใช้ชีวิตเอง

ตามหัวข้อเลยค่ะ ตอนนี้เราอาศัยอยู่ที่บ้านกับพ่อแม่ซึ่งเรารู้สึกอึดอัดใจมาก ๆ เรารู้สึกไม่มีอิสระในการใช้ชีวิตเลย เราทำงาน 5 วันต่อสัปดาห์อยู่แล้ว ทุกเสาร์ อาทิตย์เราจะถูกปลุกตั้งแต่ 6 โมง ถ้าวันไหนแม่ทำขนมแม่ก็จะปลุกตั้งแต่ ตี 5 เราเคยพูดแล้วว่าเราอยากพักผ่อนบ้างเขาก็จะพูดว่าทำงานเหนื่อยอะไรนักหนาให้มาช่วยกัน หรือเวลาเราไปเที่ยวกับพี่ที่ทำงานแม่เราโทรตามตั้งแต่ 10 โมงเช้า บ่ายก็โทรมาอีกแต่คราวนี้เป็นการบ่นว่าทำไมยังไม่กลับ สักพักบ่าย 3 ก็โทรมาบ่นอีกคราวนี้ขึ้นเสียงดังเลยจนเพื่อนที่ทำงานเรารู้สึกไม่ดี สิ่งที่ทำให้เรารู้สึกไม่ดีคือคนที่ไปกับเราก็อายุเท่ากันแต่ที่บ้านเขาไม่เห็นทำแบบนี้เลย ไม่พอตอนกลับที่บ้านเขายังอาสามารับอีกต่างกับเราที่เราขึ้นรถตู้กลับบ้านเองแต่เขาก็ยังบ่น ซึ่งจะเป็นแบบนี้ทุกครั้งโทรมาไม่เคยเป็นคำพูดที่ดีทุกครั้งจะพูดแค่ว่าไปไหนนักหนาเมื่อไหร่จะกลับ เรารู้สึกว่าเราไม่อยากคุยกับแม่เลยแม้แต่เจอหน้าที่บ้านถ้าเลี่ยงได้เราก็เลี่ยง

จนตอนนี้เรารู้สึกว่าเราอยากออกมาอยู่หอพักแล้ว แต่เรารู้ว่าถ้าพูดไปต้องมีปัญหาแน่ ๆ ตั้งแต่ทำงานเราใช้เงินตัวเองตลอด ให้เงินที่บ้านทุกเดือนช่วยค่าใช้จ่ายในบ้านบ้าง แต่รู้สึกว่ามันไม่ดีพอสำหรับเขาเลย  เราเลยรู้สึกว่าก็แค่ให้เงินเหมือนเดิมแต่ขอออกมาอยู่เองแบบสบายใจดีกว่า อาจจะกลับบ้านบ้างบางอาทิตย์
อยากถามว่าคนอื่นคิดยังไง ถ้าที่บ้านไม่เห็นด้วยเราจะไม่สนใจแล้วออกมาเลยดีมั้ย