คำว่า “ผักชีโรยหน้า” มักใช้เปรียบเปรยการกระทำที่ทำเพียงผิวเผิน "ไม่ลงลึก" หรือ"ยั่งยืน" เป็นภาพลวงตาให้ดูดีในระยะสั้น.................
สังคมไทยปัจจุบัน โดยเฉพาะในวงการข้าราชการหรือภาครัฐ คำนี้ยังคงใช้ได้.......... หลายครั้งเราจะเห็นการลงพื้นที่ ..........
มีการถ่ายภาพทำกิจกรรม แจกของ ช่วยเหลือ เห็นอกเห็นใจ..ประชาชน..................
แล้วนำภาพเหล่านั้นไปเผยแพร่บนโซเชียลมีเดียเพื่อสร้างภาพลักษณ์ว่า...กำลังทำงาน กำลังทำหน้าที่อย่างเต็มเปี่ยม.....
แต่เมื่อแสงแฟลชดับลง ความเปลี่ยนแปลงที่แท้จริงในพื้นที่กลับน้อยนิด หรือบางครั้งไม่มีผลกระทบใดๆ เลย......
การกระทำแบบนี้สะท้อนถึงปัญหาของระบบราชการที่เน้น “การแสดงออก ภาพสวย” มากกว่าผลลัพธ์ที่ได้จริง.........
“ผักชีโรยหน้า” จึงไม่ได้เป็นแค่คำเปรียบเปรย แต่กลายเป็นการวิพากษ์วิจารณ์ต่อวัฒนธรรมการทำงานที่ขาดความจริงใจ ขาดความต่อเนื่อง และมุ่งหวังเพียงการสร้างคะแนนนิยมในโลกออนไลน์ มากกว่าการแก้ไขปัญหาอย่างแท้จริงในโลกแห่งความจริง...........
คุณเห็นด้วยหรือไม่ ?
หรือมีมุมไหน .. ที่ผมมองไม่เห็น ... หรือไม่ใช่แบบนี้ ?
เล่าให้ฟังหน่อยครับ...........................................................................
คำว่า "ผักชีโรยหน้า" ใช้กับ "ข้าราชการ" ปัจจุบันได้ไหม...แค่ได้ภาพเหมือนว่าทำงานลงโซเชียล (สวยๆ) ...แล้วก็จากไป ?
สังคมไทยปัจจุบัน โดยเฉพาะในวงการข้าราชการหรือภาครัฐ คำนี้ยังคงใช้ได้.......... หลายครั้งเราจะเห็นการลงพื้นที่ ..........
มีการถ่ายภาพทำกิจกรรม แจกของ ช่วยเหลือ เห็นอกเห็นใจ..ประชาชน..................
แล้วนำภาพเหล่านั้นไปเผยแพร่บนโซเชียลมีเดียเพื่อสร้างภาพลักษณ์ว่า...กำลังทำงาน กำลังทำหน้าที่อย่างเต็มเปี่ยม.....
แต่เมื่อแสงแฟลชดับลง ความเปลี่ยนแปลงที่แท้จริงในพื้นที่กลับน้อยนิด หรือบางครั้งไม่มีผลกระทบใดๆ เลย......
การกระทำแบบนี้สะท้อนถึงปัญหาของระบบราชการที่เน้น “การแสดงออก ภาพสวย” มากกว่าผลลัพธ์ที่ได้จริง.........
“ผักชีโรยหน้า” จึงไม่ได้เป็นแค่คำเปรียบเปรย แต่กลายเป็นการวิพากษ์วิจารณ์ต่อวัฒนธรรมการทำงานที่ขาดความจริงใจ ขาดความต่อเนื่อง และมุ่งหวังเพียงการสร้างคะแนนนิยมในโลกออนไลน์ มากกว่าการแก้ไขปัญหาอย่างแท้จริงในโลกแห่งความจริง...........
คุณเห็นด้วยหรือไม่ ?
หรือมีมุมไหน .. ที่ผมมองไม่เห็น ... หรือไม่ใช่แบบนี้ ?
เล่าให้ฟังหน่อยครับ...........................................................................