สวัสดีครับ
ผมเป็นแรงงานไทยที่ยังทำงานอยู่ในฝั่งปอยเปต ประเทศกัมพูชา
ช่วงนี้หลายคนอาจเห็นข่าวเกี่ยวกับความตึงเครียดตามแนวชายแดน
รวมถึงแรงงานไทยหลายคนที่เริ่มทยอยกลับประเทศ
แต่สำหรับบางคน... กลับไม่ได้
ไม่ใช่เพราะไม่มีใจจะกลับ แต่เพราะ “หน้าที่ในที่ทำงานยังขาดคน”
และบางครั้ง... เรากลับไปแบบไม่ลา = กลายเป็นผู้ต้องหาในที่ทำงานทันที
ผมอยากมาเล่ามุมมองอีกแบบของแรงงานไทยในกัมพูชา
ไม่ใช่เพื่อเรียกร้องความเห็นใจ แต่เพื่อให้เข้าใจว่า
“คนไทยที่มาทำงานที่นี่” ต้องเผชิญกับอะไรมากกว่าที่คิด
ไม่ใช่แค่เรื่องสงคราม ไม่ใช่แค่ข่าวหน้าจอ
ในช่วง 2 ปีที่ผ่านมา ผมทำงานมาแล้วหลายบริษัท
เจอทั้งเรื่องดี เรื่องแย่ และเรื่องที่ไม่คิดว่าจะเจอ
ผมเริ่มเขียนบันทึกสิ่งเหล่านั้นไว้ในรูปแบบเรื่องสั้นบน ReadAWrite
ไม่ได้เขียนขายฝัน แต่เขียนเพื่อให้คนที่กำลังจะตัดสินใจมา
ได้เห็นภาพจริงแบบ “ไม่อ้อมค้อม”
ชื่อเรื่องว่า: เหนื่อยแต่ไม่ถอย: 730 วันในกัมพูชา
เปิดให้อ่านฟรีตอนแรกครับ
ใครสนใจก็ลองค้นใน ReadAWrite ดูได้เลยครับ
ขอบคุณทุกคนที่แวะมาอ่าน 🙏
#ชีวิตแรงงาน #กัมพูชา #เรื่องจริงไม่แต่ง #แรงงานไทยต่างแดน #รอดเป็นพอ #นามปากการอดเป็นพอ