นับเฉพาะพวกรถไฟสายใต้ที่เดินทางไกลๆอย่างขบวน 171 ที่ไปถึงสุไหงโกลกรวมถึงขบวน 169 ที่ไปยะลาก็มักจะมีนักท่องเที่ยวต่างชาติโดยเฉพาะพวกฝรั่งหัวทองโดยสารไปกับขบวนเหล่านี้กันในทุกๆวัน

แต่ส่วนมากก็มักจะไปลงแค่ที่ชะอำบ้าง หัวหินบ้าง หรือไกลสุดก็แค่สุราษฎร์ธานี แต่พอพ้นสุราษฎร์ธานีไปแล้วก็แทบจะไม่มีพวกฝรั่งหลงเหลืออยู่ในขบวนเลย

ทั้งๆที่เลยพ้นสุราษฎร์ไปแล้วก็ยังมีจุดท่องเที่ยวที่น่าสนใจอย่าง ชุมทางหาดใหญ่ในจังหวัดสงขลาซึ่งเป็นโซนเศรษฐกิจขนาดใหญ่ของภาคใต้ รวมไปถึงนครศรีธรรมราช และพัทลุงที่ตัวสถานีอยู่ไม่ไกลกับจุดท่องเที่ยวหลักอย่าง เขาอกทะลุ

นอกจากนี้ก็ยังมี 3 จังหวัดชายแดนใต้ซึ่งถ้าตัดเรื่องความไม่สงบในพื้นที่ออกไปก็ยังมีจุดที่น่าสนใจอย่าง สถานีตันหยงมัสในจังหวัดนราธิวาสที่สามารถเดินทางไปยังหาดนราทัศน์ได้

แต่เท่าที่เห็นมาแทบไม่ค่อยเจอฝรั่งมาท่องเที่ยวในจังหวัดเหล่านี้ โดยถ้าเจอก็จะเป็นพวกเดินทางมาจากมาเลเซียหรือจะเดินทางข้ามไปเที่ยวยังมาเลเซียซึ่งฝรั่งก็อาจจะแวะพักแค่คืนเดียวโดยไม่ไปเที่ยวที่ไหน

สาเหตุหลักๆเป็นเพราะอะไรกันแน่ที่ทำให้ฝรั่งนั่งรถไฟสายใต้และมักจะไปลงที่สุราษฎร์ธานีเป็นสถานีปลายทาง โดยที่ไม่นั่งไปต่อที่นครศรีธรรมราช พัทลุง หาดใหญ่ ปัตตานี ยะลารวมไปถึงนราธิวาส กรณีนี้คิดเห็นกันเป็นประการใด