มีคำภาวนา เป็นเกาะ เป็นที่พึ่งของใจ

https://www.youtube.com/watch?v=3r-47Aj64K0

ดูอดีตไว้เป็นบทเรียน . เคยอ่านเจอว่าแม้พระโพธิสัตว์และพระอรหันต์ในชาติก่อนๆ ก็เคยพลาดท่าไปอบายมาแล้ว นับประสาอะไรกับมนุษย์เรา ผมเลยบังเกิดความคิดทำบุญ แล้วอธิษฐานเพื่อป้องกันเอาไว้ก่อน คิดว่าตราบใดที่

จิตของคนตามธรรมชาตินั้นไม่มีความดีใจ เสียใจ ที่มีความดีใจเสียใจนั้นไม่ใช่จิต แต่เป็น อารมณ์ที่มาหลอกลวง แต่เป็นสังขารที่ปรุงแต่ง จิตก็หลงไปตามอารมณ์ หลงสังขารไปโดยไม่ รู้ตัว แล้วก็เป็นสุขเป็นทุกข์ไปตา

ภาวนาไปแล้ว ก็ยังมีอาการแฉลบใน อเนญชา และการคำนึงในกุศลต่างๆ แม้การเเล่นไปวิจัยในธ ธ​รรม ​ใด ก็จะมีอาการเพิกทิ้ง และ วิ่งเข้าไปคว้าตัวคว้าตน ในอาการเสพสุขในกุศลต่างๆ การยึดติดสภาพไร้ตัวตน ทำให้แม้นควา

พระโพธิสัตว์ไม่ใช่อริยบุคคล? พระพุทธเจ้าไม่เคยเป็นโสดาบัน? แสดงว่า pathway ของการเป็นอรหันต์กับพุทธะต่างกัน? และการเป็นพุทธะไม่มีใครสอน? เรื่องในชาดกกับจริยาปิฎกซ้ำกันไหมหรือแค่บางชาดกถูกขยายความในจริ

🙏 ขอเชิญร่วม โครงการ “บวชพุทธสาวกสาวิกา” เจริญภาวนาตามหลัก“มหาสติปัฏฐานสูตร” ด้วยวิธี "ไตรสิกขา" ๒ คืน ๓ วัน(ศุกร์-เสาร์-อาทิตย์) ณ วัดชลประทานรังสฤษดิ์ ปากเกร็ด นนท

ดูคลิปนี้ ใครมีสมาธิ ฌาน หรือไม่มีสมาธิ ตัดสินกันได้ง่ายๆ เมื่อเห็นผิด จึงเห็นธรรมผิด ธรรมพาลงคลอง https://youtu.be/4LdTVLBMpTw?si=bN7TnTOrLQK6i2wO

ที่ผ่านมาดูกายใจเห็นนามรูป เกิดเข้าใจ เกิดดับ ไม่เที่ยงเป็นหลัก เป็นไปตามเหตุ ช่วงหลังมานี้ เห็นลักษณะไม่ใช่ตัวตน บังคับไม่ได้ (แต่ยังมีความเข้าใจ ในการเป็นไปตามเหตุอยู่)