ร่างกายใหญ่ แต่จิตเป็นเด็กน้อย

การถอดความ:

ไปนั่งอีกที่นึงอยู่วัดหลวงปู่ผางนั่นน่ะ
พอมันเป็นแอ่งน้ำอยู่บนจนบนก้อนหินด้วย
เราก็ได้ยินว่าพ่อแม่ครูบาอาจารย์ท่านไปนั่ง
เราก็ตามไปพอตามไปดูเราก็ไปนั่งอยู่
ริมหน้าผาพอนั่งจิตเคลิ้มๆ ไปก็มีเสียงนะ
ก็มีเสียงมาด่าเรา "เด็กน้อยถ้าไม่ไปนั่งริมน่ะเดี๋ยวมันจะตกนะ"
โอ้ขนาดเราเป็นพระ ยังมาว่าเราเป็นเด็กอยู่เนาะ
ไม่สนใจแต่ กายนี่มัน สับปหงก
ไม่นานเก็เรียกอีก "เด็กน้อยทำไมบอกยากนักอ่ะเข้ามาสิถอยเข้ามาหน่อยสิเดี๋ยว ก็ตกหน้าผาหรอก"
พอคิดไปอีกทีนึง โอ้ร่างกายเราใหญ่อยู่แต่จิตเราเพิ่งฝึกหัดใหม่ยังเป็นเด็กอยู่ ยังไม่รู้เท่าทันเออก็ถอย
ถอยหลังเข้าไปไม่นาน เขาบอกว่า "เออพูดง่ายๆ หน่อยถึงจะสอนให้แต่ถ้าพูดยากนี่บอก
กระเถิบเข้ามาไม่กระเถิบเข้ามานี่เดี๋ยว ร่างกายมันก็แหลกเหลวหรอกตกหน้าผา"
แท้ที่จริงนี่จิตเรายังเป็นเด็กอยู่เพิ่งฝึกหัดใหม่เพิ่งอบรมใหม่แต่ไม่ใช่ว่ากาย กายมันก็สอนยากหน่อยตัวเป็นกิเลส