พระพุทธศาสนาเนี่ยนะ บอกเลย ดีงามพระรามแปด ดีจนต้องกราบด้วยหัวใจสามจังหวะ! จะทุกข์ จะเศร้า จะอกหักรักคุด หนี้ท่วม ไม่มีข้าวกิน หรือนอนไม่หลับ แค่ "เข้าใจทุกข์" ปุ๊บ! ทุกอย่างจบปึ้ง! แค่รู้ทุกข์แบบอริยสัจสี่เท่านั้นแหละ—โอ๊ย เหมือนมีหลวงพ่อกดรีโมตปิด Netflix แห่งความทุกข์ให้ในใจเลย!
อยากรู้เรื่องจักรวาลมั้ย? ไม่ต้องไปนาซ่า ไม่ต้องส่งยานอวกาศ พระพุทธเจ้ารู้หมด! วัฏสงสารทั้งจักรวาลนี้อธิบายได้หมดใน 12 ขั้นของ “ปฏิจจสมุปบาท”! จะเกิด จะตาย จะเป็นทุกข์ จะเวียนว่ายตายเกิด—อยู่ในนั้นหมด เดี๋ยว "อวิชชา" ก็จูงมือ "สังขาร" ไปเป็น "วิญญาณ" จนสุดท้ายกลายเป็น "ชรา มรณะ" ง่ายๆ เหมือนทอดไข่เจียว
แล้วเดี๋ยวนี้เขาไม่ใช่แค่เชื่อกันเล่นๆ นะ แฟนคลับพุทธสายลึกสายลับเนี่ย บอกเลยว่า พุทธศาสนา = วิทยาศาสตร์ล้ำยุค! นั่งสมาธิแล้วคลื่นสมองเปลี่ยน วัด EEG ได้ ใจนิ่งเหมือน CPU ที่ไม่มี process รันเลย อู้ววว... หรือแม้แต่แค่หายใจเข้าออกยังอ้างได้ว่า “เห็นไตรลักษณ์ในลมหายใจ” โอโห้! โค้ดธรรมชาติอยู่ในลมหายใจ พระเจ้าจำต้องหลบให้พระพุทธเจ้า!
ใครมีปัญหาชีวิตนะ ไปวัดเลย ไปนั่งหลับตา ฟังหลวงพ่อบรรยายสี่อริยสัจวนไป แล้วทุกข์จะเหือดหายไปแบบเมฆหมอกใต้แสงอาทิตย์ (แสงธรรม) บรรลุโสดาบันกันเล่นๆ ข้างบ่อน้ำหรือบนรถเมล์ยังได้เลย เพราะธรรมมันอยู่ทุกที่ เห็นลุงด่าลูกสะใภ้ก็เห็น "อนิจจัง!" เห็นแมวตายก็เห็น "ทุกขัง!" เห็นเพื่อนทิ้งก็ "อนัตตา!" โอ๊ยยย หยิบอะไรก็เป็นธรรมหมด กิ้งกือยังสอนธรรมะได้เลย
แล้วเรื่อง "อทัปปัจจยตา" โอ้โห ขนาดเหตุยังไม่ต้องมีเลย ผลก็เกิดได้ เพราะธรรมนั้น “เป็นไปเองตามธรรมชาติ” แบบไม่ต้องพึ่งใคร ไม่ต้องมีใครสร้าง ไม่มีพระเจ้า ไม่มีระบบจักรกลเบื้องบนใดๆ มาเกี่ยว ธรรมะมาเอง เหมือนแกงจืดที่ต้มแล้วอร่อยโดยไม่ใส่ผงชูรส—เพราะมันบริสุทธิ์โดยธรรม!
แต่นี่มันยังไม่สุดนะ… ถ้าจะสุด ต้องเข้ามรรค 8 แบบ full course! เริ่มด้วยสัมมาทิฐิ กินเข้าไปให้เยอะๆ แล้วตามด้วยสัมมาสังกัปปะ เสิร์ฟพร้อมสัมมาวาจา แถมสัมมากัมมันตะเป็นกับข้าว สัมมาอาชีวะเป็นน้ำเปล่า สัมมาวายามะเป็นลมหายใจ และปิดท้ายด้วยของหวานคือ "สัมมาสมาธิ" โอ้ย จัดชุดนี้แล้วไม่บรรลุนี่ถือว่าปากไม่ถึงธรรม!
แต่ถามจริง… ทำไมคนที่พูดว่า “เห็นไตรลักษณ์” “ละอาสวะได้แล้ว” “เข้าใจอริยสัจจริง” เนี่ย เวลารถติดทำไมยังหัวร้อน? เวลานั่งสมาธิแล้วใจสงบ… ทำไมยังต้องไปบ่นในเฟซบุ๊กว่าโลกนี้ไม่มีธรรม? หรือเวลาบรรลุแล้ว… ทำไมยังโกรธคนเถียงเรื่องความเห็นต่าง? อ้าว หรือธรรมที่เห็น มันเห็นเฉพาะตอนเข้ากรรมฐาน?
แถมเดี๋ยวนี้ใครๆ ก็บรรลุกันทั้งนั้น มีป้ายชื่อธรรมะตั้งแต่ “พระอริยะ” ยัน “จิตบริสุทธิ์” ใครถามก็อ้าง “ไม่ใช่ความเห็น เป็นสิ่งที่รู้จริง รู้ตรง รู้แจ้ง”… เอ้า ถ้าอย่างงั้น ทำไมยังต้องเปิดเพจรับบริจาค? ยังต้องมี QR code กลางธรรมะทำไมเหรอ? หรือ QR code ก็เป็นหนึ่งในวิถี “สัมมาอาชีวะ”?
คือไม่ใช่ว่าธรรมะไม่ดีนะ—ธรรมะดี ดีมาก ดีจนเกินจะวัดได้ด้วยมาตรวัดมนุษย์
พระพุทธศาสนาดีงามพระราม8 ดีที่สุดในจักรวาล
อยากรู้เรื่องจักรวาลมั้ย? ไม่ต้องไปนาซ่า ไม่ต้องส่งยานอวกาศ พระพุทธเจ้ารู้หมด! วัฏสงสารทั้งจักรวาลนี้อธิบายได้หมดใน 12 ขั้นของ “ปฏิจจสมุปบาท”! จะเกิด จะตาย จะเป็นทุกข์ จะเวียนว่ายตายเกิด—อยู่ในนั้นหมด เดี๋ยว "อวิชชา" ก็จูงมือ "สังขาร" ไปเป็น "วิญญาณ" จนสุดท้ายกลายเป็น "ชรา มรณะ" ง่ายๆ เหมือนทอดไข่เจียว
แล้วเดี๋ยวนี้เขาไม่ใช่แค่เชื่อกันเล่นๆ นะ แฟนคลับพุทธสายลึกสายลับเนี่ย บอกเลยว่า พุทธศาสนา = วิทยาศาสตร์ล้ำยุค! นั่งสมาธิแล้วคลื่นสมองเปลี่ยน วัด EEG ได้ ใจนิ่งเหมือน CPU ที่ไม่มี process รันเลย อู้ววว... หรือแม้แต่แค่หายใจเข้าออกยังอ้างได้ว่า “เห็นไตรลักษณ์ในลมหายใจ” โอโห้! โค้ดธรรมชาติอยู่ในลมหายใจ พระเจ้าจำต้องหลบให้พระพุทธเจ้า!
ใครมีปัญหาชีวิตนะ ไปวัดเลย ไปนั่งหลับตา ฟังหลวงพ่อบรรยายสี่อริยสัจวนไป แล้วทุกข์จะเหือดหายไปแบบเมฆหมอกใต้แสงอาทิตย์ (แสงธรรม) บรรลุโสดาบันกันเล่นๆ ข้างบ่อน้ำหรือบนรถเมล์ยังได้เลย เพราะธรรมมันอยู่ทุกที่ เห็นลุงด่าลูกสะใภ้ก็เห็น "อนิจจัง!" เห็นแมวตายก็เห็น "ทุกขัง!" เห็นเพื่อนทิ้งก็ "อนัตตา!" โอ๊ยยย หยิบอะไรก็เป็นธรรมหมด กิ้งกือยังสอนธรรมะได้เลย
แล้วเรื่อง "อทัปปัจจยตา" โอ้โห ขนาดเหตุยังไม่ต้องมีเลย ผลก็เกิดได้ เพราะธรรมนั้น “เป็นไปเองตามธรรมชาติ” แบบไม่ต้องพึ่งใคร ไม่ต้องมีใครสร้าง ไม่มีพระเจ้า ไม่มีระบบจักรกลเบื้องบนใดๆ มาเกี่ยว ธรรมะมาเอง เหมือนแกงจืดที่ต้มแล้วอร่อยโดยไม่ใส่ผงชูรส—เพราะมันบริสุทธิ์โดยธรรม!
แต่นี่มันยังไม่สุดนะ… ถ้าจะสุด ต้องเข้ามรรค 8 แบบ full course! เริ่มด้วยสัมมาทิฐิ กินเข้าไปให้เยอะๆ แล้วตามด้วยสัมมาสังกัปปะ เสิร์ฟพร้อมสัมมาวาจา แถมสัมมากัมมันตะเป็นกับข้าว สัมมาอาชีวะเป็นน้ำเปล่า สัมมาวายามะเป็นลมหายใจ และปิดท้ายด้วยของหวานคือ "สัมมาสมาธิ" โอ้ย จัดชุดนี้แล้วไม่บรรลุนี่ถือว่าปากไม่ถึงธรรม!
แต่ถามจริง… ทำไมคนที่พูดว่า “เห็นไตรลักษณ์” “ละอาสวะได้แล้ว” “เข้าใจอริยสัจจริง” เนี่ย เวลารถติดทำไมยังหัวร้อน? เวลานั่งสมาธิแล้วใจสงบ… ทำไมยังต้องไปบ่นในเฟซบุ๊กว่าโลกนี้ไม่มีธรรม? หรือเวลาบรรลุแล้ว… ทำไมยังโกรธคนเถียงเรื่องความเห็นต่าง? อ้าว หรือธรรมที่เห็น มันเห็นเฉพาะตอนเข้ากรรมฐาน?
แถมเดี๋ยวนี้ใครๆ ก็บรรลุกันทั้งนั้น มีป้ายชื่อธรรมะตั้งแต่ “พระอริยะ” ยัน “จิตบริสุทธิ์” ใครถามก็อ้าง “ไม่ใช่ความเห็น เป็นสิ่งที่รู้จริง รู้ตรง รู้แจ้ง”… เอ้า ถ้าอย่างงั้น ทำไมยังต้องเปิดเพจรับบริจาค? ยังต้องมี QR code กลางธรรมะทำไมเหรอ? หรือ QR code ก็เป็นหนึ่งในวิถี “สัมมาอาชีวะ”?
คือไม่ใช่ว่าธรรมะไม่ดีนะ—ธรรมะดี ดีมาก ดีจนเกินจะวัดได้ด้วยมาตรวัดมนุษย์