เข้าเรื่องเลยนะคะ สามีเราทำงานบริษัทแห่งนึง ล่าสุดกลางปีที่ผ่านมา  สามีได้โบนัสรวมกับเงินพิเศษที่ทำงานมา 10 ปี
โดยปกติเราก็จะซื้อของฝากคนที่ทำงาน แค่ก็จะซื้อให้เฉพาะบางคน (และแอบให้) เพราะเราไม่ได้จะหวังให้ใครมาชม ตอบแทนบางคนที่เลี้ยงข้าว เลี้ยงกาแฟ  ถือว่านานๆทีไม่เป็นไร

บางคนก็น่ารักบอกว่าไม่เป็นไร เพราะเขารู้ว่าเงินเดิอนเขาเยอะกว่าเรา
สามีเล่าให้ฟังว่าบางคนจะจ่ายค่าข้าวเขาก็ไม่ให้จ่าย จะซื้อกาแฟก็ชิงจ่ายให้ก่อนจนเกรงใจ

จนล่าสุดมีมนษย์ป้าที่ทำงาน(เป็นแม่บ้าน) เขาชอบมาคุยกับสามี  เหมือนจะเป็นคนดี แต่ตอนที่เขารู้ว่าสามีเราจะได้เงิน 10 ปี ป้าแกก็อยากบอกสามีว่า ให้ซื้อน้ำเลั้ยงแผนกบัญชีด้วยนะ ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกคะ

จนวันครบรอบแต่งงาน เราไปคาเฟ่  LOUIS VUITION สามีก็พูดขึ้นว่าซื้อคุ้กกี้ไปแทนดีกว่า ไม่ต้องซื้อน้ำแจก
เราก็เลือกกันกล่องนึง 900 บาท มี 5 ชิ้น ตกชิ้นละ 180 บาท คงดีกว่าน้ำข้างตึก คิดว่านานๆทีก็ให้ดีไปเลย
มีให้ทั้งหมด 4 คน
3 คน จะได้คนละชิ้น
ส่วนมนุษย์ป้าจะได้ 2 ชิ้น

พอวันสามีไปทำงาน ปกติเราจะแอบให้ แต่เห็นว่าให้เหมือนกัน เลยแอบให้มนุษย์ป้าไปแจกให้แทน ใส่ถุงห้างธรรมดาเพราะไม่อยากให้เป็นที่จับตาของใครว่าให้ใครดีกว่าใคร

พอยื่นให้สามีพูดว่า "พี่เอาไปแบ่งกัน"
มนุษย์ป้าพูดสวนมาว่า "ไม่แบ่งได้ไหม"
สามีเราก็อึ้งนะ แต่ตอบไปว่า "แล้วแต่พี่แล้วกัน"  สรุปอีก 3 คนที่เราจะให้แบ่งคือ อดค่ะ คิดว่าเรื่องจะจบ

ผ่านมาอาทิตย์ ป้าแกยังมาคุยเรื่องซื้อน้ำ ให้คนที่อดได้ไป (แต่เราต้องจ่ายเงินเองนะ)
สามีเลยบอกไป "ไม่ซื้อแล้ว คนที่อยากเลี้ยง ก็ให้ไปหมดแล้ว"

สิ่งที่เรางงคือ ป้าแกกล้ามาถามได้ไงว่ะ สามีมาปรึกษา ก็บอกไปแล้วตอนให้ว่าแบ่งกัน แล้วมาพูดเริ้องซื้อน้ำอีก

เราก็ไม่ค่อยสนิทกับแกหรอกนะ  เพิ่งมาคุยตอนที่แกมาคุยกับสามีเรา
เราเป็น introver ไม่ค่อยชอบสุงสิงกับใคร คุยเท่าที่จำเป็น แต่ป้าแกชอบมาคุยตีสนิทกับเรา คอยทักในเฟส แต่คำว่าตีสนิทก็ไม่ได้จำเป็นต้องยอมทุกอย่างจริงไหม

เราเลยทักป้าแกไปว่า เราไม่อนุมัติเงินเริ่องน้ำ (เพราะสามีจะซื้ออะไรก็ต้องมาขอเงินเราเพิ่ม) เพราะเราทำบัญชีรายรับรายจ่าย
ถ้าแฟนเก็บเงินไว้กับตัวจะเหมือนเมื่อก่อนที่หมดตั้งแต่อาทิตย์แรก สามีรู้ตัวเองก็เลยทำแบบนี้มาหลายปี

มาต่อ เราเลยบอกไปว่า เรา 2 คนตกลงซื้อคุ้กกี้ไปแล้ว ถ้าป้าไม่ให้ก็ไม่ต้องมาคุยเรื่องน้ำ มันไม่สมควร และมันควรจบไปแล้ว เพราะมันทำให้สามีเราอึดอัด

ป้าแกก็ถามว่า ทำไมถึงไม่สมควรพูด (แบบไม่รู้สึกสำนึกเลยว่าล้ำเส้นคนอื่นอยู่)
เราก็บอกไปว่า น้ำใจเราให้ไปแล้ว มันอยู่ในมือพี่
ป้าแกก็เหวี่ยงทำไมไม่ให้เอง ทำเป็นมาพูดดี
(ในใจเราคิด ก็ตอนแรกไม่คิดว่านิสัยแบบนี้ไง) ไม่น่าถาม

ไอ้คำว่า (น้ำใจอยู่ในมือ) คือคำที่เราพูดถนอมน้ำใจคุณป้านะ
จริงๆอยากจะพูดว่า "ป้าโลภ ป้าไม่ยอมแบ่งขนมคนอื่น อยากกินคนเดียวป้าไม่อยากให้คนอื่นกินขนม LOUIS VUITION ป้าจะให้คนอื่นกินแค่น้ำข้างตึก" แบบนี้มันได้หรอว่ะ ป้าแกควรละอายใจบ้างไหม

เราคิดแค่ว่าคนอื่นไม่สมควรได้ตรงไหน แล้วทำไมต้องซื้อน้ำให้แทนตามที่ป้าพูดด้วยล่ะ
แถมป้าแกยังมาบอกว่า เราไปต่อว่า ให้ลำบากใจ (อ่ะ..คนลำบากใจต้องเป็นเราไหม) ซื้อคุ้กกี้ให้แทนที่จะจบ ยังต้องมาซื้อน้ำจากที่มนุษย์ป้าโลภ

เป็นการให้ที่แย่ที่สุด เวลาสามีเราบอกว่า ป้าแกคนเกือบทั้งบริษัทไม่ชอบ ตอนแรกเราก็คิดนะ ทำไมคนไม่ชอบแกว่ะ แกไปวุ่นวายอะไร พอเจอกับตัวแล้วรู้เลย

เวลาผิดเตือนไม่ได้ แถมชอบทำตัวเป็นเหยื่อผู้ถูกกระทำ (คิดว่ามีแต่ในละคร) เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางของโลก

ถ้าเป็นพวกคุณจะแก้สถานการณ์ หรือจัดการมนุษย์ป้าที่ไร้มารยาทยังไง
เราอยากรู้ การที่ผู้ใหญ่ทำผิด หรือไม่เกรงใจใคร เราก็มีสิทธิ์เตือนได้นิ ไม่ใช่หรอ คือจะมาบอกว่าคนแก่ทำอะไรไม่ผิดก็คงไม่ใช่มั่ง มาตีสนิทเป็นหวังได้สิทธิ์กว่าคนอื่น ตัดโอกาสคนอื่นที่จะได้รับ แถมยังไม่อายมาคุยเรื่องน้ำ ให้คำตอบที่ว่า หวังดีอยากให้ได้ดี  หวังดีแล้วทำไมไม่ให้คุ้กกี้ที่เราตั้งใจซื้อให้ว่ะ ก็ให้เราซื้อน้ำอีกทำไม โครตประสาทแดรกกับมนุษย์ป้าจอมจัดการชีวิตคนอื่น