ตัณหา 6 เนื่องกับ ตัณหา 3 / พัวพัน กับ ความผูกจิตติดกับอารณ์ด้วยอำนาจความเพลิน (ด้วยอวิชชา)

ตัณหาที่แท้จริง คือ จิต...!!! (ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร)เล่ม 6/หน้า45/บรรทัด15 พระไตรปิฎก และอรรถกถาแปล ชุด91 เล่ม มหามกุฏราชวิทยาลัในพระบรมราชูปถัมภ์ ฉบับ พ.ศ.2525 //ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ข้อนี้แลเป็นทุกขส

เมื่อจิตได้อริยมรรคญาณแล้ว  จิตดวงเดิมคือฐิติภูตังเป็นฐิติญาณ เป็นเครื่องตัดขาดจากอวิชชา  เมื่ออวิชชาดับ  สังขารก็ดับ สังขารดับ  วิญญาณก็ดับ ฯลฯ  ตลอดจนถึงตัณหา&nb

จิตที่มีอวิชชาห่อหุ้ม ย่อมเกิด-ดับสืบต่อ มีรูปร่างปรากฏขึ้นมาภายในจิต เรียกว่าจิตสังขาร จิตสังขารนี้เองที่เกิด-ดับสืบต่อ เป็นภพเป็นชาติ จิตโดยตัวของมันเองเป็นธรรมชาติรู้ ทำหน้าที่รับรู้อารมณ์ รับรู้ได

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สังสารวัฏนี้ เป็นสิ่งที่มีเบื้องต้นและเบื้องปลาย อันบุคคลรู้ไม่ได้, (Aα & Ω ) เบื้องต้น เบื้องปลายไม่ปรากฏแก่สัตว์ทั้งหลายซึ่งมีอวิชชาเป็นเครื่องกั้น มีตัณหาเป็นเ

“สังขารไม่อาจนิพพานได้” มีที่มาและความเข้าใจอยู่ในหลายระดับ ๑. ความหมายของ “สังขาร” สังขาร (saṅkhāra) = สิ่งปรุงแต่งทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นกาย ใจ หรือปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นเพรา