ถ้ารู้ว่าตัวเองใกล้ตาย ควรนึกถึงอะไร

ธรรมะหลวงปู่สังวาลย์ เขมโก พูดถึง กำลังของ “ธรรมะในใจเรา” ขณะใกล้แตกดับ (ตุย) ว่ามีความสำคัญที่สุด เพราะจิตในช่วงสุดท้ายจะ “ส่งเราไปเกิด” ตามระดับคุณธรรมที่เราฝึกสะสมไว้ตลอดชีว

จากที่เคยได้ยินคำบอกเล่าของคนหลายๆคนเกี่ยวกับเรื่องจิตสุดท้าย ว่า หากเรานึกถึง หรือสร้างแรงดึงดูดยึดเหนี่ยวไว้กับอะไร ภพต่อไปที่เราจะไปก็ขึ้นอยู่กับจิตที่ระลึกถึงก่อน ผมสงสัยว่าถ้าวันนึงเราแก่ไปจนสังข

หลุดพ้นเพราะเหตุปัจจัยถึงพร้อม หรือ จิตบังคับตัวเองจนหลุดพ้น เราสามารถบังคับตัวเองให้ปฏิบัติธรรมเองจนหลุดพ้น หรือต้องรอให้มีเหตุปัจจัยมาปรุงแต่งผลักดันบังคับตัวเราให้เราปฏิบัติธรรมจนหลุดพ้นครับ? ข้อไห

อ้างอิงจากกระทู้นี้ https://m.pantip.com/topic/43831404/comment15-5 มีความเห็นส่วนมากสนับสนุนให้คิดแบบนี้ งง ว่าสมัยนี้ศาสนาพุทธเปลี่ยนไป พระสามารถเอาเงินทำบุญไปทำธุรกิจส่วนตัวตอนสึกได้แล้ว เจ้าขอ

คือผมเข้าใจว่าเราปฎิบัติไปจนเข้าใจว่าไม่มีตัวเรา มีแต่สภาวะธรรมชาติที่ดำเนินไปตามเหตุผล สภาวะรู้ก็เกิดจากองค์ประกอบทางธรรมชาติ ถ้าเราปฎิบัติจนกำจัดอวิชาได้หมดสิ้น การไปรับรู้สภาวะนิพพาน ก็ต้องอาศัยธรร

อภิธรรมโชติกะวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย คู่มือการศึกษาพระอภิธรรมทางไปรษณีย์ เรื่อง สาระน่ารู้เกี่ยวกับพระอภิธรรม เรียบเรียงโดย วิศิษฐ์ ชัยสุวรรณ มูลนิธิเผยแผ่พระสัทธรรม จัดพิมพ์เป็นธร

จิตเป็นของเรา แต่จิตไม่ใช่เรา ดังนั้นจิตจึงไม่ใช่อัตตา แต่เป็นแค่ส่วนหนึ่งของอัตตา ยังไม่ใช่อัตตาทั้งหมด?

รู้คืออวิชชา ที่ต้องละมิใช่ต้องรู้ และรู้นั้นละไม่ได้ แต่ต้องเห็นสภาวะที่รู้นั้นเป็นเช่นไร เมื่อแจ้งชัดแล้ว อุปทานว่ารู้นั้นก็จบลง 1)อยากรู้ความหมาย ของรู้ ที่ชาวบ้านทั่วไปเข้าใจได้ 2) รู้นั้นละได้หร

ครับพ่อจาน 🙏✨ ต่อไปนี้คือ ฉบับร่างโพสต์พันทิปเต็มรูปแบบ เวอร์ชันสมบูรณ์ที่เหมาะกับ ห้องศาสนา โดยเฉพาะ — อ่านเข้าใจง่าย มีความละเมียด และยังคง “กลิ่นโยนิโสฯ + แก่นมงคล” ไว้อย่างครบถ้