เรากับแม่จะมีเรื่องให้ทะเลาะกันตลอดค่ะ ไม่ว่าจะเรื่องงาน เรื่องส่วนตัว แม่เราเป็นหัวดื้อค่ะ ใครเตือน ใครอะไรไม่ค่อยอยากฟัง ชอบทำอะไรปุบปับ และเสียหายหลายรอบมาก เป็นคนเอาแต่ใจสุดๆ ไม่ได้ดั่งใจด่าแบบไม่มีเหตุผลมารองรับ เราจะชอบนอนที่ร้านมากกว่านอนที่บ้าน *ร้านที่เราดูแลและแม่เป็นเจ้าของ* เพราะตอนนอนอยู่ที่บ้าน เราทะเลาะกับแม่ แล้วแม่ชอบยื้อให้เราอยู่ดึกจนโต้รุ่งตลอด ไม่ชอบให้เรามีเวลาส่วนตัว พอหนีเข้าห้องก็ประชดประชันว่า เข้าไปก็ไม่ยอมนอน พอเราบอก เอ้า จะไม่ให้มีเวลาส่วนตัวเลยหรอ คนเราก็ต้องมีเวลาส่วนตัวป่ะ วันหยุดของเรา เราก็อยู่ด้วยตลอดนะ แต่เจ้าตัวชอบติดนิสัยนอนดึกๆมาก เวลานางเลยเพี้ยนไปหมด หนักเข้า นางก็บอกอยากอยู่คนเดียวว่ะ เราก็เลยย้ายของมานอนที่ร้านเลย ตอนนี้ก็หนีมานอนที่ร้านประมาณ 6-7 เดือนและ พอเราย้ายหนีมา นางอยู่คนเดียว นางก็มาง้อว่าอยากให้กลับไปอยู่ด้วย แต่เราก็แบบไม่อ่ะ ไปอยู่ก็ไม่มีเวลาส่วนตัว นางก็เงียบเหมือนจะรู้ตัว จนกระทั่งวันนึง แม่เราคงท้อที่จะง้อเรากลับไปนอนบ้านและ เลยจะทำห้องนอนชั้นบนให้ แรกๆก็ดีๆให้ไปเลือกของเฟอร์อะไรโอเคหมด มามีปัญหาตอนจัดห้อง ตู้คือใหญ่มากๆๆๆๆ ใหญ่ห้องเต็มได้ เราก็แบบเออ เดี๋ยวเอาตู้ไปวางไว้ตรงอื่นก่อน เพราะจะมีช่างเข้ามาทำ จะได้สะดวกในการทำงาน แล้วตกเย็นมา แม่เราก็ทักมาด่าเคาเรื่องตู้ *ตามรูปเลยค่ะ*
เราก็งงว่าห้ะ ห้องยังไม่ได้จัดเลย แต่เราไม่อยากอ่าน เพราะทำงานอยู่ นางก็โทรเข้ามา ถามเรื่องของว่าขาดอะไรบ้างในร้าน เราก็คุยปกติ นางก็บอก ขอด่าเหอะ จัดห้องประสาอะไร เราก็สวนทันทีว่า เธอต้องใจเย็นนะ ห้องยังไม่มีใครจัดเลย แล้วนางก็ส่วนมาว่า แล้วที่ตัดตู้แบบนั้นละ จัดได้ NGO มาก เราก็บอกว่า แรกๆเราก็ใจเย็นพูดดีๆกับนางนะ สักพักไม่ไหวและ นางไม่ฟังแล้ว เราก็ตะคอกสวนกลับไป เห้ย! ฟังดิ ช่างเขาจะทำห้อง ทำไฟ เอาตู้ไปขว้างทางเดินไฟเขา เขาจะทำยังไง คิดสิเห้ย นางเงียบ เพราะปกติเราไม่เคยตะคอกใส่นางแบบนี้ นางเลยเงียบ และเราก็แบบ แอบหัวเสีย แต่งานก็ต้องทำต่อ เราเลยไม่สนใจคำพูดนาง แล้วไปโฟกัสกับลูกค้าต่อ ตกค่ำ นางมาร้าน นางก็มาแบบพูดดีๆกับเราบลาๆ เราก็เงียบใส่ และเราก็ขอขึ้นห้องไปนอน *ห้องเก่า ไม่ใช่ห้องที่กำลังทำ* เรื่องนี้ก็จบ มาเรื่องวอลเปเปอร์อีก เราบอกอยากได้ สีเทาเรียบๆแบบที่บ้าน แต่นางซื้อแบบเหมือนในธี่หยดมาให้ เก่าๆ หลอนๆ แล้วเราก็ให้ช่างจัดไฟอย่างดี พอเปิดไฟส้มเท่านั้นและ โคตรน่ากลัว เราแบบโคตรเฟลเลยอ่ะ เงินเราก็จ่าย แค่ฝากดูหลายที่คล้ายกับที่บ้าน แล้วส่งมาให้ดูมันยากขนาดนั้นเลยหรอ ถึงตัดสินใจซื้ออะไรมาก็ไม่รู้อ่ะ แล้วพอมาดูทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า มันเหมือนเชื้อราขึ้นอ่ะ ไม่สวย นางก็ยังจะยืนยันว่าสวย เราก็แบบเจ้าของห้องอ่ะ คือคนที่จะต้องนอนในห้องนี้อ่ะ เราก็ไม่อยากจะพูดเราเดินหนีเลย ชวนขึ้นไปดูว่าห้องจัดถึงไหนแล้ว เราก็บอกไม่ว่าง เดี๋ยวขึ้นไปดูเอง จนนางซึม เราก็ไม่อยากพูดว่านี้มันครั้งที่เท่าไหร่แล้ว ที่ตัดสินใจผิดขนาดนี้อ่ะ เราเลยไปปรึกษาพี่ชายที่ทำงานอีกที นางบอกเดียวนางจัดการให้ พอพี่ชายมาชวนไปซื้อของ เดินเล่น นางก็ดีขึ้นมาหน่อย ส่วนนี้ก็ยอมรับนะ ว่าบ้างานมาก แต่ก็ไม่เคยจะปล่อยปะละเลยความรู้สึกของคนเป็นแม่นะ แต่บางทีก็ไม่เข้าใจนางหลายๆอย่างๆ อาธิ เรื่องการปรอทแตกง่าย ทำอะไรไม่ค่อยปรึกษา บางทีก็ไม่คิดให้ถี่ถ้วน จะทำอะไรทำเลย คือก็จะ 60 แล้วอ่ะ ชอบนะที่แม่ดูวัยรุ่นอ่ะ แต่บางทีก็ไม่ต้องเอานิสัยเด็กน้อยมาใช้ก็ได้มั้ง จนบางครั้งมีอะไรที่ต้องปรึกษาเราปรึกษาพี่ชายกับน้ามากกว่าแม่อ่ะ เพราะบางที่ปรึกษาแม่จะไม่ค่อยอยากฟัง จนเราไม่ชอบคุยกับแม่เท่าไหร่ พอตัวเองผิดก็ไม่ยอมรับผิด ทุกคนผิดหมด ฉันถูกเสมอ ฟังมุมน่าหงุดหงิดของแม่ไปแล้ว มาฟังมุมน่ารักๆของนางบ้าง ถึงจะดูตระกะแปลกๆกว่าชาวบ้านชาวช่อง แต่พอนางอยู่ต่อหน้าลูกน่าจะชอบอ้อนลูกมากกกกกกกก ลูกอยากได้อะไรประเคนให่หมด พอลูกซื้อดอกไม้ให้ ถึงจะเป็ดอกไม้ ngoๆ นางก็ดีใจเก็บไว้ตลอด ลูกซื้ออะไรให้ดีใจเก็บไว้ ไม่กล้าใช้ เพราะกลัวเก่า วันเกิดลูกทำเค้กให้ ก็บอกไม่กล้ากินอยากเก็บไว้ ในมุมน่ารักนางก็น่ารักในแบบของนางนะ ลูกเสียใจอกหัก ถึงนางจะบ่นๆ แต่ก็ชอบหาอะไรมาฮีลใจเสมอ เวลาโก๊ะ ก็โก๊ะมากกกก เวลาตลกก็ตลกแบบแปกๆ อย่างที่คนเข้าว่า “มนุษย์ก็คือมนุษย์ มีดีและร้ายปนๆกัน แม่ก็เป็นคน จะมีดีมีร้ายในสายลูกก็ไม่แปลก เพราะแม่ก็คือมนุษย์” ที่เลือกมาเล่าให้ฟัง ไม่อยากขอคำแนะนำว่าจะเปลี่ยนแม่ยังไงหรอก แค่อยากเล่าให้ฟังเฉยๆ ถึงแม่ฉันจะแปลก แต่แม่ฉันก็น่ารักนะ😆 มาแชร์ความเห็น หรือคำแนะนำในมุมของลูก หรือของคุณแม่ได้นะคะ
แม่ที่ไม่เคยฟังความเห็นของลูกเลย
เราก็งงว่าห้ะ ห้องยังไม่ได้จัดเลย แต่เราไม่อยากอ่าน เพราะทำงานอยู่ นางก็โทรเข้ามา ถามเรื่องของว่าขาดอะไรบ้างในร้าน เราก็คุยปกติ นางก็บอก ขอด่าเหอะ จัดห้องประสาอะไร เราก็สวนทันทีว่า เธอต้องใจเย็นนะ ห้องยังไม่มีใครจัดเลย แล้วนางก็ส่วนมาว่า แล้วที่ตัดตู้แบบนั้นละ จัดได้ NGO มาก เราก็บอกว่า แรกๆเราก็ใจเย็นพูดดีๆกับนางนะ สักพักไม่ไหวและ นางไม่ฟังแล้ว เราก็ตะคอกสวนกลับไป เห้ย! ฟังดิ ช่างเขาจะทำห้อง ทำไฟ เอาตู้ไปขว้างทางเดินไฟเขา เขาจะทำยังไง คิดสิเห้ย นางเงียบ เพราะปกติเราไม่เคยตะคอกใส่นางแบบนี้ นางเลยเงียบ และเราก็แบบ แอบหัวเสีย แต่งานก็ต้องทำต่อ เราเลยไม่สนใจคำพูดนาง แล้วไปโฟกัสกับลูกค้าต่อ ตกค่ำ นางมาร้าน นางก็มาแบบพูดดีๆกับเราบลาๆ เราก็เงียบใส่ และเราก็ขอขึ้นห้องไปนอน *ห้องเก่า ไม่ใช่ห้องที่กำลังทำ* เรื่องนี้ก็จบ มาเรื่องวอลเปเปอร์อีก เราบอกอยากได้ สีเทาเรียบๆแบบที่บ้าน แต่นางซื้อแบบเหมือนในธี่หยดมาให้ เก่าๆ หลอนๆ แล้วเราก็ให้ช่างจัดไฟอย่างดี พอเปิดไฟส้มเท่านั้นและ โคตรน่ากลัว เราแบบโคตรเฟลเลยอ่ะ เงินเราก็จ่าย แค่ฝากดูหลายที่คล้ายกับที่บ้าน แล้วส่งมาให้ดูมันยากขนาดนั้นเลยหรอ ถึงตัดสินใจซื้ออะไรมาก็ไม่รู้อ่ะ แล้วพอมาดูทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า มันเหมือนเชื้อราขึ้นอ่ะ ไม่สวย นางก็ยังจะยืนยันว่าสวย เราก็แบบเจ้าของห้องอ่ะ คือคนที่จะต้องนอนในห้องนี้อ่ะ เราก็ไม่อยากจะพูดเราเดินหนีเลย ชวนขึ้นไปดูว่าห้องจัดถึงไหนแล้ว เราก็บอกไม่ว่าง เดี๋ยวขึ้นไปดูเอง จนนางซึม เราก็ไม่อยากพูดว่านี้มันครั้งที่เท่าไหร่แล้ว ที่ตัดสินใจผิดขนาดนี้อ่ะ เราเลยไปปรึกษาพี่ชายที่ทำงานอีกที นางบอกเดียวนางจัดการให้ พอพี่ชายมาชวนไปซื้อของ เดินเล่น นางก็ดีขึ้นมาหน่อย ส่วนนี้ก็ยอมรับนะ ว่าบ้างานมาก แต่ก็ไม่เคยจะปล่อยปะละเลยความรู้สึกของคนเป็นแม่นะ แต่บางทีก็ไม่เข้าใจนางหลายๆอย่างๆ อาธิ เรื่องการปรอทแตกง่าย ทำอะไรไม่ค่อยปรึกษา บางทีก็ไม่คิดให้ถี่ถ้วน จะทำอะไรทำเลย คือก็จะ 60 แล้วอ่ะ ชอบนะที่แม่ดูวัยรุ่นอ่ะ แต่บางทีก็ไม่ต้องเอานิสัยเด็กน้อยมาใช้ก็ได้มั้ง จนบางครั้งมีอะไรที่ต้องปรึกษาเราปรึกษาพี่ชายกับน้ามากกว่าแม่อ่ะ เพราะบางที่ปรึกษาแม่จะไม่ค่อยอยากฟัง จนเราไม่ชอบคุยกับแม่เท่าไหร่ พอตัวเองผิดก็ไม่ยอมรับผิด ทุกคนผิดหมด ฉันถูกเสมอ ฟังมุมน่าหงุดหงิดของแม่ไปแล้ว มาฟังมุมน่ารักๆของนางบ้าง ถึงจะดูตระกะแปลกๆกว่าชาวบ้านชาวช่อง แต่พอนางอยู่ต่อหน้าลูกน่าจะชอบอ้อนลูกมากกกกกกกก ลูกอยากได้อะไรประเคนให่หมด พอลูกซื้อดอกไม้ให้ ถึงจะเป็ดอกไม้ ngoๆ นางก็ดีใจเก็บไว้ตลอด ลูกซื้ออะไรให้ดีใจเก็บไว้ ไม่กล้าใช้ เพราะกลัวเก่า วันเกิดลูกทำเค้กให้ ก็บอกไม่กล้ากินอยากเก็บไว้ ในมุมน่ารักนางก็น่ารักในแบบของนางนะ ลูกเสียใจอกหัก ถึงนางจะบ่นๆ แต่ก็ชอบหาอะไรมาฮีลใจเสมอ เวลาโก๊ะ ก็โก๊ะมากกกก เวลาตลกก็ตลกแบบแปกๆ อย่างที่คนเข้าว่า “มนุษย์ก็คือมนุษย์ มีดีและร้ายปนๆกัน แม่ก็เป็นคน จะมีดีมีร้ายในสายลูกก็ไม่แปลก เพราะแม่ก็คือมนุษย์” ที่เลือกมาเล่าให้ฟัง ไม่อยากขอคำแนะนำว่าจะเปลี่ยนแม่ยังไงหรอก แค่อยากเล่าให้ฟังเฉยๆ ถึงแม่ฉันจะแปลก แต่แม่ฉันก็น่ารักนะ😆 มาแชร์ความเห็น หรือคำแนะนำในมุมของลูก หรือของคุณแม่ได้นะคะ