เก็บความคิด เก็บความฝัน เก็บวัน เก็บเวลา เก็บทุกสิ่ง ที่มีค่า กับตัวฉัน

เก็บความรักความรู้สึกความผูกพัน
เก็บเอาไว้ในใจ...ฉันตลอดมา

จากฉันไปแล้วฉันยังเสียใจ
คงไม่มีใครแทนที่เธอได้
หากยังรักฉันให้เธอกลับใจ
หากพบใครใหม่...ขอให้โชคดี

รุ่นหนึ่ง ซจอ. เมื่อถึงเวลาแล้ว หลายคน ไปแล้วไปลับหายไป จนแทบไม่เห็นแม้แต่เงา
ดูน้องเคท เจ้าของเบงเคเป็นตัวอย่าง จบแล้วหายไปกับสายลม หายจริงๆไม่ตินัง

เมมสองสามคนนัดกันแล้วว่าจะไปเรียนต่างประเทศ นั่นก็คือสองสามปีที่เธอจะห่างไกลประเทศไทย
เมมสี่ห้าคนจะกลับไปเรียนแบบเงียบๆ เป็นมวลชนปกติธรรมดา
เมมอีกคนจะกลับไปศึกษาหาความรู้ ลงไปลุยงานเชฟ เป้าหมายคือเปิดร้านอาหาร แล้วได้รับกู้ดเยียร์ทุกๆปี
เมมอีกคนบอกว่า ป่าเขาลำเนาไพร คือใช่เลย ความฝันคือ วันหนึ่งฉันจะเดินลุยป่า เสาะหาความหมายของตัวตน
และเมมอีกหลายคนบอกว่า ฉันจะกินๆนอนๆท่องเที่ยวใช้เงินเก็บ แล้วเทรนน้องสาว ส่งมาแทนตัวเองในรุ่นที่ห้า

ฉะนั้นแล้ว งานของเบงเค และ ซจอ. ไปได้ไปเถอะ ไปไม่ได้ก็หาโอกาสไป เพราะเมื่อพวกเธอเป็นประชาชนคนทั่วไป
อย่าคิดว่าจะเข้าถึงง่ายดาย จะยื่นเงินแล้วขอจับมือ จะทูช็อตริมถนนใหญ่ จะทำอะไร มันลำบากกว่าตอนเธอมีนามสกุลจ้า

กดพรี แล้วเดินทางไปหาคนที่รัก อย่ารอให้หมดเวลาแล้วบอกว่า "รู้งี้......."
ส่วนผมสบายไป มีรุ่นหกและรุ่นสามสี่ ไว้คอยปลอบใจอีกหลายคน