เราเป็นคนๆหนึ่งที่ชอบอยู่แค่บ้านแต่ในช่วงนี้จะออกไปข้างนอกบ่อยเพราะมีงาน+ทริปกับเพื่อน (เราอยู่.4) บ้างวันก็กลับไวบ้างค่ำบ้าง ค่ำสุดคือ3ทุ่มเพราะไปกินหมูกระทะกับเพื่อนก่อนกลับ เรื่องเกิดขึ้นเมื่อวานและไม่กี่วันก่อน ขอเกริ่นนำก่อนว่า พ่อกับแม่ของเราเคร่งและเข้มงวดมากแค่อะไรนิดหน่อยๆซักถามข้อมูลยาวเป็นกี่โลขนาดที่ว่าแค่ลืมสายชาร์จไว้บ้านเพื่อนก็ถามระเอียดยิบ วันนั้นเป็นช่วงที่เราไปช่วยงานรุ่นพี่ที่กำลังทำบ้านอยู่เรากับเพื่อนก็ไปช่วยตามปกติ พ่อของพี่แกเห็นว่าช่วยเยอะก็เลยกลับบ้ายมาเรื่องสุกี้ ตอนนั้นแบตมือถือเราหมดก็เลยชาร์จไว้แล้วไปนั่งกินกะจะกินแปปเดียวแต่เพื่อนกับรุ่นพี่ก็เล่นกันจนค่ำ เราก็ไม่ได้คิดอะไรจนกลับมาถึงบ้าน พ่อเราไปทำงานกะดึกกลับมาก็ไม่เจอ พ่อ เมื่อกลับถึงบ้านไม่เจอใครเราก็เลยเก็บกระเป๋าเตรียมตัวไปอาบน้ำตามปกติ แม่ก็ขี่รถจอดหน้าบ้านตามหลัง เดินเข้ามาแบบหงุดหงิดแล้วก็ด่าๆ ว่าๆบ่นๆเรา ทั้งทีเรายังไม่ได้อธิบายให้ฟังเลย เรายอมรับตรงๆว่าเราเองก็ไม่ได้โทรบอกด้วย แบตก็หมดสัญญาณตอนนั้นก็ไม่ดี เราก็จะยอมรับและขอโทษแต่แม่ก็เอาแต่ด้าไม่ฟังแถมบอกว่าพ่อก็โมโหด้วย ขู่ว่าเดี๋ยวจะไม่ให้ไปไหนอีก ดื้อ เที่ยวเล่นขนาดนี้ไม่สนบานสนเมืองไม่บอกพ่อบอกแม่ก่อน เดี๋ยวจะทิ้งให้อยู่คนเดียวเลย เราไม่ได้ตอบกลับอะไรก็เงียบๆ พอเหตุการณ์วันนั้นผ่านไปจนมาถึงเหตุการณ์ปัจจุบัน ช่วงวันศุกร์ เลิกเรียนเรากับกลุ่มเพื่อนและพี่ๆก็ไปถ่ายรูปรวมกันเพราะทำเสื้อฮู๊ดเป็นกลุ่มเพื่อนกันเล่นๆเลยอยากได้รูปเก็บไว้เป็นทีละลึก แต่กว่าจะได้ถ่าย ทั้งพาสมาชิกในกลุ่มไปเอารถ ไปล้างรถ มีภารกิจมากมายจาก 4โมงเย็นก็เกือบจะ5โมงครึ่ง เราโทรบอกแม่แล้วนะว่าขอไปถ่ายรูปก่อนเสร็จจะรีบกลับ ตอนไปถ่ายก็ไม่ได้อะไรกันสร็จแล้วก็กลับก่อนจะกลับก็แวะร้านมือถือด้วย พาพี่แกไปดูเคสกับมือถือ(เล่นพิเรนทำจอแตกสะงั้น) พอเสร็จเราก็กำลังจะกลับเป็นตอนหกโมงเย็นพอดี แม่เดินมาหน้าร้านมือถือแล้ว พูดเสียงดัง เรียกมันออกมา เอามันออกมา ทำไมไม่ยอมกลับบ้าน ไปเรื่อยแล้วนะเดี๋ยวนี้อ่ะ กลับบ้านจะให้พ่อจัดการคอยดูเถอะ เราก็คิดอยู่ว่าคงจะเป็นแบบนี้ ตอนกลับเราก็ไปวางกระเป๋าเก็บของตามปกติ แม่ก็บ่น กูเลี้ยงมา จะไปไหนก็ไม่บอกกูก่อน ทำไมไม่กลับบ้านมาก่อน ไปทั่วไปเรื่อยแล้วนะ ดีๆไม่ชอบอยากโดนทิ้งใช่มั้ย ตอนนั้นเราก็เงียบทำตัวตามปกติซึมหน่อยๆเพราะจริงๆแม่ด่าแรงกว่านี้มากแต่เราพิมไม่ได้ เราก็เดินไปหยิบเข็มขัดมา แล้วก็นั่งรอที่โต๊ะพอพ่อออกมา เราก็ยื่นเข็มขัดให้แต่พ่อก็ไม่ตี บ่นๆพูดอะไรไม่รู้มากมาย เราก็เข้าใจแล้วก็บอกพอตรงๆ ที่โทรไม่รับเพราะมือถือของเราเอาชาร์จไว้ก่อนจะไปถ่ายรูป เราก็เล่าๆบอกเหุตผลไปแม่ก็ชอบพูดแทรกพูดสวนขึ้นมา พอจบเราไปอาบน้ำไปกินข้าว แม่ก็เงียบไม่คุยด้วยไม่พูดด้วย จริงๆเราก็แอบโกธรหน่อยๆแล้วก็มีไปร้องให้คนเดียว ตื่นเช้ามาแม่ก็ยังโกธรอยู่อีกแค่ถามนิดหน่อยก็ด่าๆ พูดเสียงดังโวยวายใส่ แต่เราก็ไม่ง้อ ปล่อยไปแบบนี้(จริงๆก็มีซื้อผลไม้มาให้อยู่) คำถามคือเรื่องแบบนี้ถือว่าปกติใช่มั้ยคะ เราเองก็ไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นแบบนี้แค่เราค่อนข้างขี้เกียจที่จะอัพเดตบ่อยๆว่าไปไหนๆกับใคร กระทู้เราทำมาเพื่อระบายด้วย ใครที่มีเหตุการณ์คล้ายๆกันก็มาเล่าหรือระบายให้กันฟังได้นะะ