หลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ ท่านกล่าวไว้ว่า ......
"ตำราหนังสือหนังหาทั้งหลายนั้นมันเป็นแต่บันทึกคำพูดของผู้คน บันทึกบรรยายความคิดอ่านอันฟุ้งซ่านของผู้คน
พูดมาก ฟุ้งซ่านมาก ก็ได้ตำรามาก แล้วก็ห่างจากธรรมะออกไปเรื่อยๆ ที่สุดวางไม่ลง ปลงไม่ว่าง วางไม่ขาด
คนโง่ฉีกตำรากลายเป็นคนฉลาด ฉีกตำราออกไปจากใจก็เลยเห็นธรรม แต่ผู้เห็นธรรมก็ยังอาศัยตำรานั่นแหละ แต่วางตำราได้แล้วจึงพ้น"
คนโง่ฉีกตำรากลายเป็นคนฉลาด ฉีกตำราออกไปจากใจก็เลยเห็นธรรม