ooo ว่าข้าฯนี้...เฝ้ารอ ช่างทรมาน ooo

๘ เรนอนนิ่งอยู่บนเตียงในห้องพยาบาล แสงแดดอ่อน ๆ สาดผ่านบานหน้าต่างไม้เข้ามาอาบร่าง ในมุมห้อง ชายหนุ่มรูปร่างโปร่งกำยำ สวมผ้าสีขาวคาดหน้าผาก กำลังเช็ดขอบหน้าต่างอย่างขะมักเขม้น ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้

สหายก็สหาย    ข้าเชื่อเจ้า เว่ยอิง หลานจ้าน สายตาเจ้าทั้งสอง บอกข้าเช่นนั้น😉😆😅    ข้าเชื่อเจ้าทั้งสองคน

+++++++ ผิดด้วยหรือที่ใจเพรียกเฝ้าเรียกหา คอยพี่ยากลับมาหวนทวนรักฝัน น้ำตารื้นข่มขื่นทุกคืนวัน หัวใจมันจะขาด บาดในทรวง ทรมานร่ำไห้ใยเหินห่าง สุดอ้างว้างครวญคร่ำช้ำโหยหวน ผิดด้วยหรือ ที่ใจมั่นมิ

เวลาที่อ่านนิยาย ดูซีรีส์ ดูหนัง หรือฟังเพลง หรือเรียกโดยรวมว่าวรรณกรรม มีประโยคไหนที่โดนใจ ประทับจิต ตราตรึงกันบ้างไหมคะ? มาแชร์กันบ้างนะคะ ย้อมใจในวันศุกร์หรรษา วันนี้เราได้หยุด ว่างค่ะ เราเวิ่นได้

0 เมื่อคืนคำ .. ใจชายมาป่ายปัด ย่อมแจ่มชัด .. เกินเปรียบ .. ถูกเหยียบย่ำ หลงรูปเยาว์สุดแก้เปลี่ยนแปร .. กรรม ใจเอยจำเถิดว่า .. จักลาร้าง 0 เป็นหญิงที่มีรัก .. มีศักดิ์ศรี จึงแต่นี้ใจหนอ .. จักขอห่าง ข

ค่ำคืนเหงาร้าวรอนเฝ้านอนคิด โอ้..ดวงจิตชอกช้ำระกำฝืน น้องร่ำไห้หม่นหมองต้องกล้ำกลืน ทุกค่ำคืนครวญคะนึงถึงพี่ยา ออดคำอ้อนวอนพร่ำรำพันเผย กระไรเลยห่างหายไม่หวนหา ใจดวงน้อยกำสรวลคร่ำครวญมา บอกดาราข้าเหง