สวัสดีค่ะทุกคน เราเพิ่งตรวจเจอว่าเป็นเบาหวานเมื่อเดือนที่แล้วค่ะ เริ่มเรื่องกันดีกว่าคือครอบครัวเรามีคนที่เป็นเบาหวานอยู่แล้วค่ะ เรากำลังศึกษาอยู่ระดับม.ปลายนะคะ คือตอนนั้นเรื่องมันเริ่มจากวันศุกร์ค่ะเรากลับจากรร.แล้วรู้สึกเหนื่อยมากเลยนอนหลับไปตั้งแต่บ่าย3ตื่นอีกทีคือตอน6โมงเช้าเรื่องค่ะคนที่บ้านก็คิดว่าเราป่วยเราเองก็คิดนะคะว่าเราป่วยแค่ไข้ขึ้นวันต่อมาแม่เลี้ยงก็พาไปรพ.ค่ะก็ไปปกติเลยค่ะจนเราบอกหมอว่าอ่อนเพลียไม่มีแรงหมอสงสัยว่าเราจะเป็นไข้เลือดออกก็เลยให้เจาะเลือด ผลออกมาคือเลือดเป็นกรดค่ะตอนนั้นตกใจมากค่ะไม่รู้ว่าคืออะไร(การที่จากเลือดไปเป็นนํ้าตาลจากนํ้าตาลไปเป้นกรด)หมอก็ให้อยู่ห้องฉุกเฉินให้นํ้าเกลือก็ยังโอเคอยู่ค่ะแต่หมอก็เดินมาบอกว่าหนูเป็นเบาหวานนะลูกที่บ้านมีใครเป็นบางเราก็บอกว่าพ่อกับแม่ค่ะก็ทำใจเราไว้แล้วว่าต้องเป็นแต่ไม่คิดว่าจะเป็นตอนอายุแค่นี้ค่ะตอนนั้นร้องไห้เกือบทั้งคืนข้าวก็ยังไม่ได้กินค่ะลืมบอกเราเข้ารพ.วันอาทิตย์นะคะ พอมาเวลาประมาณ6โมงเช้าค่ะหมอบอกว่าหนูต้องใส่สายปัสสะวะนะเราเลยบอกว่าไม่ใส่ได้มั้ยคะ เขาก็เดินออกไปพอเวลาผ่านไปสักพักก็เดินมาละพูดว่าต้องใส่นะจะดูปริมาณนํ้าปัสสะวะ พี่ๆพยาบาลก็บอกไม่ต้องกลัวแค่นิดเดียวพอใส่เสร็จ เราเบลอไปเลยโดนให้นั้าเกลือแขนนึงอีกแขนนึงจำไม่ได้ว่าเจาะอะไรที่ขาก็โดนด้วยตอนนั้นคือร้องไห้อย่างเดียวคือมันแย่มากคิดอย่างเดียวจะรอดป่าวอายุแค่นี้ต้องเจอเเบบนี้ผลในเลือดแย่สุดๆจนต้องไปนอนห้องไอซียูระหว่างนั้นเราก็ปรับตัวค่ะแต่ไม่ชอบสายปัสสะวะมากคือเวลานั่งกินข้าวมันจะเจ็บบริเวณนั้น อยู่นั้นประมาณ5วันค่ะก็ได้กลับบ้านพ่อแม่ก็มาเยื่ยมนะคะแต่ไม่ทุกวันเวลาที่ชอบคือเอาสายออกค่ะ ก่อนออกหมอก็มีกาารมาบอกว่าฉีดยาอย่างนี้นะคืออินซูลินค่ะตอนแรกฉีด4เวลาค่ะหลังจากนั้นหมอก็นัดตรวจปรับเป็น3เวลาค่ะ โอเคมากๆๆค่ะ ล่าสุดเพิ่งไปหาหมอมาหมอบอกส่งผลเลือดไปที่จุฬาค่ะหมอว่าตับอ่อนแย่มากค่ะก็ถามวิธีนะคะว่าจะหายมั้ย หมอบอกว่าส่วนน้อยละเขาก็พูดว่าหนูอาจเป็นคนในส่วนน้อยฟังแล้วอยากจะสู้เพื่อทำให้มันหายให้ได้เลยค่ะหมอก็มีการเปลี่ยนยาค่ะ ตอนที่เข้ารพ. นํ้าตาลเราสูงถึง700-800เลยค่ะเป็นเพราะพันธุกรรมค่ะแม่เป็นพ่อเป็นแล้วเป็นตั้งแต่เกิดนํ้าตาลสะสมมาเรื่อยๆ(ขอบคุณนะคะที่ฟังจนจบถ้าพิมพ์ผิดต้องขออภัยด้วยนะคะ) ตอนนี้ก็ปรับตัวเข้ากับโรคนี้อยู่ค่ะ1เดือนแล้วแต่จะรู้สึกนอยๆๆๆที่ต้องฉีดยาเห็นคนอื่นไม่เป็นเบาหวานก็รู้สึกอยากหาย ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีนะคะเราคิดแค่ว่าเป็นบททดสอบที่ทำให้สักวันเราจะผ่านมันไปได้ใครเป็นเหมือนเราสามารถทักมาคุยกันได้นะคะ
เป็นเบาหวานชนิดที่1ค่ะ