ตามหัวข้อเลยครับ คือผม อายุ 27 ย่าง 28 แล้ว แต่อยู่บ้านกับครอบครัวมาตลอด ผมก็เข้าใจความรู้สึกเข้านะครับ ว่าที่เขาคอยสอน คอยปฏิบัติต่อเรา มันคือความหวังดี
แต่บางทีมันก็อดคิดไม่ได้ครับ ว่า อายุ จะ 30 แล้ว ผมควรมีพื้นที่ส่วนตัวได้รึยัง?
เวลาที่ผมไม่อยู่ ผมไปทำงาน อะไรงี้ ท่านจะชอบหากุญแจมาไขเขามาดูห้องเราตลอด ทั้งๆที่เราล้อกไว้ตลอด
ถามว่ามันมีอะไรผิดแปลก ซ่อนอยู่ไหม ก็ตอบได้ว่าไม่มีครับ เพราะส่วนตัว จะไม่ค่อยอยากให้ใครเข้ามาโดยพลการน่ะครับ แต่ไม่ได้แปลว่าห้ามเข้านะครับ
บางทีเราอยู่ในห้องคนเดียว งี้ เขานึกจะเปิดก็เปิดเข้ามาโดยไม่เคาะ ไม่เรียกอะไรเลย
ผมเลยรู้สึกอึดอัดนิดหน่อยน่ะครับ เคยคุยกับเขาแล้ว กลายเป็นว่าเขารู้สึกน้อยใจที่ผมไม่อยากให้เขาเข้ามาวุ่นวายเรื่องส่วนตัวน่ะครับ
อายุ จะ 30 แล้ว แต่คนในบ้านยังมาคอยเข้ามาสอดสอง ตรวจตรา ในห้องส่วนตัวบ่อยๆ นี่ถือว่าปกติไหมครับ?
แต่บางทีมันก็อดคิดไม่ได้ครับ ว่า อายุ จะ 30 แล้ว ผมควรมีพื้นที่ส่วนตัวได้รึยัง?
เวลาที่ผมไม่อยู่ ผมไปทำงาน อะไรงี้ ท่านจะชอบหากุญแจมาไขเขามาดูห้องเราตลอด ทั้งๆที่เราล้อกไว้ตลอด
ถามว่ามันมีอะไรผิดแปลก ซ่อนอยู่ไหม ก็ตอบได้ว่าไม่มีครับ เพราะส่วนตัว จะไม่ค่อยอยากให้ใครเข้ามาโดยพลการน่ะครับ แต่ไม่ได้แปลว่าห้ามเข้านะครับ
บางทีเราอยู่ในห้องคนเดียว งี้ เขานึกจะเปิดก็เปิดเข้ามาโดยไม่เคาะ ไม่เรียกอะไรเลย
ผมเลยรู้สึกอึดอัดนิดหน่อยน่ะครับ เคยคุยกับเขาแล้ว กลายเป็นว่าเขารู้สึกน้อยใจที่ผมไม่อยากให้เขาเข้ามาวุ่นวายเรื่องส่วนตัวน่ะครับ