บทความทุกตอน...............
บทความก่อนหน้าคลิกที่นี้...................
ตอนที่ 15 หาดใหญ่สงขลากับหมุดการท่องเที่ยวระดับโลก - เอาสะพานลอย หน้าโรงแรม VL ลงเป็นคลองแห้ง
ปัญหาของการพัฒนา สถานนีรถไฟกลางหาดใหญ่ 4 ชั้น เกิดขึ้นจาก สะพานแห่งนี้ ...เรามาย้อนประวัติของสะพานแห่งนี้กันดังนี้ ....นี้คือสะพานข้ามทางรถไฟแห่งแรกของภาคใต้ สร้างมาตั้งแต่ ปี พ.ศ. 2511 สร้างโดยบริษัท "สง่าพาณิชย์จำกัด" ด้วยวงเงิน 5 ล้าน 7 แสนบาท และเป็นสิ่งที่อยู่คู่กับชาวหาดใหญ่มาอย่างช้านาน แม้จะเป็นประวัติศาสตร์ของเมืองหาดใหญ่ แต่คำว่า "สะพาน" คือส่วนที่ต้องรับน้ำหนัก และเกี่ยวข้องกับความปลอดภัย หากทรุกโทรมก็จะแก้ไขก็ยาก ปัจจุบันตัวสะพานก็ทรุดโทรมไปตามกาลเวลา แม้จะมีการซ่อมแทรมไปหลายครั้งแล้วก็ตาม ...และแล้วหากเมื่อการเปลี่ยนแปลง ที่อาจจะมาถึง หากจะก่อสร้าง สถานีรถไฟกลางหาดใหญ่ 4 ชั้น แล้วสะพานแห่งนี้จะทำอย่างไร
ก่อนอื่น เราควรจะต้องมาทำความเข้าใจระดับชั้นความสูงของอาคารรถไฟกลางหาดใหญ่ 4 ชั้น เมื่อเปรียบเทียบกับถนนเพชรเกษมกันก่อน
...ระดับความสูงที่ 1 หรือ ระดับพื้นดิน เป็นรถไฟทางไกล และรถขนส่งสินค้า จะเป็นรางเก่า 1.00 เมตร
...ระดับความสูงที่ 2 เป็นรถไฟชานเมืองหาดใหญ่(สายสีแดงหาดใหญ่) ระบบรถไฟ ETS และ Skywalk ซึ่งจะอยู่ที่ ระดับความสูงเดียวกับสะพานลอยคนข้ามถนนทั่วๆไปในเมืองหาดใหญ่
...ระดับความสูงที่ 3 เป็นรถไฟโมโนเรล ระดับความสูงนี้ จะอยู่เหนือ เสาไฟมโนราห์ ซึ่งจะสามารถแก้ปัญหาเรื่องเสาไฟมโนราห์ และต้นไม้ริมเกาะกลางถนนได้ หากรางโมโนเรลอยู่ในระดับความสูงชั้นที่ 3
...ระดับความสูงที่ 4 คือรถไฟความเร็วสูง เป็นความสูงที่ไม่มีปัญหากับระบบใดๆ สามารถสร้างได้เลย
...แล้วปัญหาของสะพานเก่าแห่งนี้คืออะไร
...ปัญหาที่ 1 คือ ระดับความสูงของ ตัวสะพานข้ามทางรถไฟ เป็นระดับเดียวกันกับ ความสูงของอาคารรถไฟในชั้นที่ 2 คาบเกี่ยวชั้นที่ 3 นั่นคือ รถไฟชานเมืองสายสีแดงของหาดใหญ่ และรถไฟฟ้าโมโนเรล อีกทั้งยังเป็น "จุดตัด" ที่ไม่สามารถหลบหลีกกันได้เลย
...ปัญหาที่ 2 เกี่ยวข้องกับระบบรถไฟฟ้าโมโนเรล ที่หากไม่รื้อสะพานออก ก็จะไม่มีพื้นที่ให้ก่อสร้างสถานีรถไฟฟ้าโมโนเรลได้เลย นอกจากต้องทำการเวนคืนที่ดินของประชาชนฝั่งทิศเหนือของถนน ซึ่งอาจจะถูกประชาชนต่อต้านได้
...ปัญหาที่ 3 ตัวสะพานสร้างมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2511 ผ่านการใช้งานมาอย่างยาวนาน และเป็นเทคโนโลยีการก่อสร้างแบบเก่า ทำให้ตัวสะพานไม่แข็งแรง และอาจพังทล่มขึ้นมาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ได้ ซึ่งเรื่องของชีวิตประชาชนหากเสียไปแล้ว เป็นสิ่งที่เรียกกลับคืนมาไม่ได้ ดังนั้น เราสามารถแก้ปัญหาทั้ง 3 อย่างนี้ไปพร้อมๆกัน นั่นคือ "รื้อสะพานออก" แล้วทำเป็น "คลองแห้ง"
สะพานเก่าค่อนข้างสูง คาบเกี่ยวชั้น2และชั้น3 หากจะยกระดับรางข้ามสะพานเก่านี้ จำเป็นต้องยกระดับทั้งสถานี ให้กลายเป็น 6-7 ขั้น ซึ่งจะกลายเป็นสถานีขนาดใหญ่มหึมาเกินความจำเป็น แล้วไหนจะพื้นที่ ที่จะก่อสร้างสถานีรถไฟโมโนเรลอีก ที่จะไม่มีพื้นที่สร้าง สู้เอาสะพานที่กำลังจะพังลงเป็นคลองแห้ง น่าจะเหมาะกว่า
หากทำเป็นคลองแห้ง ปัญหาทั้ง 3 ที่กล่วงมาข้างต้น จะได้รับการแก้ไขอย่างลงตัว เพราะโครงสร้างของคลองแห้ง ไม่ซับซ้อนเหมือนกับสะพาน ก่อสร้างง่ายกว่า เร็วกว่า รับน้ำหนักได้ดีกว่า และที่สำคัญ สามารถอยู่ได้จะกว่าเมืองจะล่มสลาย ..."คลองแห้ง" หน้าตาเป็นอย่างไร ผู้เขียนเชื่อว่า ชาวหาดใหญ่น่าจะรู้จักกันเป็นอย่างดี นั่นเพราะในเมืองหาดใหญ่มีอยู่แล้วถึง 2 จุด นั่นคือ จุดตัดรถไฟบริเวณถนนศรีภูวนาถ และจุดตัดรถไฟหน้าโรงพยาบาลหาดใหญ่
ปัญหาที่ 4 เป็นปัญหาในด้านสังคม หากรื้อสะพานลง และทำแบบคลองแห้ง เนื่องจากในบริเวณใต้สะพาน เป็นจุดที่มีการทำธุรกิจของสะสม งานฝีมือ งานซ่อมสินค้าต่างๆ ที่มีการเปิดกิจการมาอย่างช้านาน เรียกได้ว่าอยู่คู่กับเมืองหาดใหญ่ ดังนั้นจึงควร และจำเป็นที่จะต้องรักษาเอกลักษณ์นี้ไว้ โดยให้ทางเทศบาลเจรจา ขอใช้พื้นที่การรถไฟ บางส่วนบริเวณใกล้เคียงกับจุดเดิม โดยเฉพาะสวนย่อม ใต้สะพานแห่งนี้ ....เพื่อรักษาตลาด "ของสะสม" ให้อยู่คู่หาดใหญ่สืบไป
แต่ทว่าในระหว่างการก่อสร้าง "คลองแห้ง" เรื่องการจราจรในเส้นทางนี้จะทำอย่างไร ...ซึ่งเมื่อพิจารณาจากรูปถ่าย จากดาวเทียมของสะพาน เราจะพบว่า มีพื้นที่ถนนด้านข้างของสะพาน ซึ่งเราสามารถทำทางเบี่ยงในระดับดินได้ โดยต้องมีเครื่องกั้นทาง หรือพนักงานคอยดูแลเวลารถไฟมา เรียกได้ว่า ชาวหาดใหญ่จะได้สัมผัสบรรยากาศ การใช้เส้นทางนี้ก่อนที่จะมีสะพาน หรือก่อนปี พ.ศ.2511 (ย้อยเวลาไปด้วยกัน) ...แต่ถึงอย่างนั้น การวางแผนการจราจรในระหว่างการก่อสร้างก็เป็นเรื่องสำคัญ ดังนั้นก่อนจะมีการรื้อสะพาน และการสร้างคลองแห้งนั่น บริษัทผู้รับเหมา ต้องออกแบบการก่อสร้างโดย ต้องใช้เวลาในการสร้างให้สั้นที่สุด และการรถไฟฯ หากสามารถหลีกเลี่ยง ขบวนรถในช่วงเวลาเร่งด่วนได้คงจะดีไม่น้อย
ปัญหาที่ 5 เป็นปัญหาซ้ำซ้อน ที่ถูกเพิ่มเข้ามา ด้วยทางเทศบาลนครหาดใหญ่ มีโครงการปรับปรุงสะพานแห่งนี้ด้วยงบประมาณกว่า 214 ล้านบาท ...ผู้เขียนไม่แน่ใจว่า โครงการปรับปรุงสะพานแห่งนี้ดำเนินการอยู่ในขั้นตอนใดแล้ว ...หากว่าอยู่ในกระบวนการจัดซื้อจัดจ้าง และได้ผู้รับเหมาแล้ว ก็เห็นสมควรให้สร้าง (ค่อยว่ากันใหม่) เพราะโครงการ "สถานีรถไฟกลาง" หาดใหญ่ อาจต้องใข้เวลาในการออกแบบศึกษา และการก่อสร้างสักพักใหญ่ๆ
...ซึ่งหากว่าในอนาคต เมื่อจะมีการก่อสร้างสถานีรถไฟกลางหาดใหญ่ ขึ้นมาจริงๆ สะพานที่ปรับปรุงใหม่ด้วยงบประมาณ 214 ล้านบาทนี้ จะทำอย่างไร สุดท้ายแล้ว ก็แล้วแต่ผู้ออกแบบ ว่าจะรื้อ หรือไม่รื้อ หรือจะออกแบบอย่างไร แต่หากว่าถ้าจะให้ดี จะเป็นไปได้หรือไม่ ด้วยงบประมาณ 214 ล้านบาทนี้จะเปลี่ยนแบบก่อสร้าง เอามาสร้างเป็นคลองแห้ง เผื่อสถานีรถไฟกลางหาดใหญ่ในอนาคตก็น่าจะดีไม่น้อย ซึ่งต้องรอให้ผู้ที่เกี่ยวข้องเป็นผู้พิจารณา...
ตอนที่ 15 หาดใหญ่สงขลากับหมุดการท่องเที่ยวระดับโลก - เอาสะพานลอย หน้าโรงแรม VL ลงเป็นคลองแห้ง
บทความก่อนหน้าคลิกที่นี้...................
ตอนที่ 15 หาดใหญ่สงขลากับหมุดการท่องเที่ยวระดับโลก - เอาสะพานลอย หน้าโรงแรม VL ลงเป็นคลองแห้ง
ปัญหาของการพัฒนา สถานนีรถไฟกลางหาดใหญ่ 4 ชั้น เกิดขึ้นจาก สะพานแห่งนี้ ...เรามาย้อนประวัติของสะพานแห่งนี้กันดังนี้ ....นี้คือสะพานข้ามทางรถไฟแห่งแรกของภาคใต้ สร้างมาตั้งแต่ ปี พ.ศ. 2511 สร้างโดยบริษัท "สง่าพาณิชย์จำกัด" ด้วยวงเงิน 5 ล้าน 7 แสนบาท และเป็นสิ่งที่อยู่คู่กับชาวหาดใหญ่มาอย่างช้านาน แม้จะเป็นประวัติศาสตร์ของเมืองหาดใหญ่ แต่คำว่า "สะพาน" คือส่วนที่ต้องรับน้ำหนัก และเกี่ยวข้องกับความปลอดภัย หากทรุกโทรมก็จะแก้ไขก็ยาก ปัจจุบันตัวสะพานก็ทรุดโทรมไปตามกาลเวลา แม้จะมีการซ่อมแทรมไปหลายครั้งแล้วก็ตาม ...และแล้วหากเมื่อการเปลี่ยนแปลง ที่อาจจะมาถึง หากจะก่อสร้าง สถานีรถไฟกลางหาดใหญ่ 4 ชั้น แล้วสะพานแห่งนี้จะทำอย่างไร
ก่อนอื่น เราควรจะต้องมาทำความเข้าใจระดับชั้นความสูงของอาคารรถไฟกลางหาดใหญ่ 4 ชั้น เมื่อเปรียบเทียบกับถนนเพชรเกษมกันก่อน
...ระดับความสูงที่ 1 หรือ ระดับพื้นดิน เป็นรถไฟทางไกล และรถขนส่งสินค้า จะเป็นรางเก่า 1.00 เมตร
...ระดับความสูงที่ 2 เป็นรถไฟชานเมืองหาดใหญ่(สายสีแดงหาดใหญ่) ระบบรถไฟ ETS และ Skywalk ซึ่งจะอยู่ที่ ระดับความสูงเดียวกับสะพานลอยคนข้ามถนนทั่วๆไปในเมืองหาดใหญ่
...ระดับความสูงที่ 3 เป็นรถไฟโมโนเรล ระดับความสูงนี้ จะอยู่เหนือ เสาไฟมโนราห์ ซึ่งจะสามารถแก้ปัญหาเรื่องเสาไฟมโนราห์ และต้นไม้ริมเกาะกลางถนนได้ หากรางโมโนเรลอยู่ในระดับความสูงชั้นที่ 3
...ระดับความสูงที่ 4 คือรถไฟความเร็วสูง เป็นความสูงที่ไม่มีปัญหากับระบบใดๆ สามารถสร้างได้เลย
...แล้วปัญหาของสะพานเก่าแห่งนี้คืออะไร
...ปัญหาที่ 1 คือ ระดับความสูงของ ตัวสะพานข้ามทางรถไฟ เป็นระดับเดียวกันกับ ความสูงของอาคารรถไฟในชั้นที่ 2 คาบเกี่ยวชั้นที่ 3 นั่นคือ รถไฟชานเมืองสายสีแดงของหาดใหญ่ และรถไฟฟ้าโมโนเรล อีกทั้งยังเป็น "จุดตัด" ที่ไม่สามารถหลบหลีกกันได้เลย
...ปัญหาที่ 2 เกี่ยวข้องกับระบบรถไฟฟ้าโมโนเรล ที่หากไม่รื้อสะพานออก ก็จะไม่มีพื้นที่ให้ก่อสร้างสถานีรถไฟฟ้าโมโนเรลได้เลย นอกจากต้องทำการเวนคืนที่ดินของประชาชนฝั่งทิศเหนือของถนน ซึ่งอาจจะถูกประชาชนต่อต้านได้
...ปัญหาที่ 3 ตัวสะพานสร้างมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2511 ผ่านการใช้งานมาอย่างยาวนาน และเป็นเทคโนโลยีการก่อสร้างแบบเก่า ทำให้ตัวสะพานไม่แข็งแรง และอาจพังทล่มขึ้นมาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ได้ ซึ่งเรื่องของชีวิตประชาชนหากเสียไปแล้ว เป็นสิ่งที่เรียกกลับคืนมาไม่ได้ ดังนั้น เราสามารถแก้ปัญหาทั้ง 3 อย่างนี้ไปพร้อมๆกัน นั่นคือ "รื้อสะพานออก" แล้วทำเป็น "คลองแห้ง"
สะพานเก่าค่อนข้างสูง คาบเกี่ยวชั้น2และชั้น3 หากจะยกระดับรางข้ามสะพานเก่านี้ จำเป็นต้องยกระดับทั้งสถานี ให้กลายเป็น 6-7 ขั้น ซึ่งจะกลายเป็นสถานีขนาดใหญ่มหึมาเกินความจำเป็น แล้วไหนจะพื้นที่ ที่จะก่อสร้างสถานีรถไฟโมโนเรลอีก ที่จะไม่มีพื้นที่สร้าง สู้เอาสะพานที่กำลังจะพังลงเป็นคลองแห้ง น่าจะเหมาะกว่า
หากทำเป็นคลองแห้ง ปัญหาทั้ง 3 ที่กล่วงมาข้างต้น จะได้รับการแก้ไขอย่างลงตัว เพราะโครงสร้างของคลองแห้ง ไม่ซับซ้อนเหมือนกับสะพาน ก่อสร้างง่ายกว่า เร็วกว่า รับน้ำหนักได้ดีกว่า และที่สำคัญ สามารถอยู่ได้จะกว่าเมืองจะล่มสลาย ..."คลองแห้ง" หน้าตาเป็นอย่างไร ผู้เขียนเชื่อว่า ชาวหาดใหญ่น่าจะรู้จักกันเป็นอย่างดี นั่นเพราะในเมืองหาดใหญ่มีอยู่แล้วถึง 2 จุด นั่นคือ จุดตัดรถไฟบริเวณถนนศรีภูวนาถ และจุดตัดรถไฟหน้าโรงพยาบาลหาดใหญ่
ปัญหาที่ 4 เป็นปัญหาในด้านสังคม หากรื้อสะพานลง และทำแบบคลองแห้ง เนื่องจากในบริเวณใต้สะพาน เป็นจุดที่มีการทำธุรกิจของสะสม งานฝีมือ งานซ่อมสินค้าต่างๆ ที่มีการเปิดกิจการมาอย่างช้านาน เรียกได้ว่าอยู่คู่กับเมืองหาดใหญ่ ดังนั้นจึงควร และจำเป็นที่จะต้องรักษาเอกลักษณ์นี้ไว้ โดยให้ทางเทศบาลเจรจา ขอใช้พื้นที่การรถไฟ บางส่วนบริเวณใกล้เคียงกับจุดเดิม โดยเฉพาะสวนย่อม ใต้สะพานแห่งนี้ ....เพื่อรักษาตลาด "ของสะสม" ให้อยู่คู่หาดใหญ่สืบไป
แต่ทว่าในระหว่างการก่อสร้าง "คลองแห้ง" เรื่องการจราจรในเส้นทางนี้จะทำอย่างไร ...ซึ่งเมื่อพิจารณาจากรูปถ่าย จากดาวเทียมของสะพาน เราจะพบว่า มีพื้นที่ถนนด้านข้างของสะพาน ซึ่งเราสามารถทำทางเบี่ยงในระดับดินได้ โดยต้องมีเครื่องกั้นทาง หรือพนักงานคอยดูแลเวลารถไฟมา เรียกได้ว่า ชาวหาดใหญ่จะได้สัมผัสบรรยากาศ การใช้เส้นทางนี้ก่อนที่จะมีสะพาน หรือก่อนปี พ.ศ.2511 (ย้อยเวลาไปด้วยกัน) ...แต่ถึงอย่างนั้น การวางแผนการจราจรในระหว่างการก่อสร้างก็เป็นเรื่องสำคัญ ดังนั้นก่อนจะมีการรื้อสะพาน และการสร้างคลองแห้งนั่น บริษัทผู้รับเหมา ต้องออกแบบการก่อสร้างโดย ต้องใช้เวลาในการสร้างให้สั้นที่สุด และการรถไฟฯ หากสามารถหลีกเลี่ยง ขบวนรถในช่วงเวลาเร่งด่วนได้คงจะดีไม่น้อย
ปัญหาที่ 5 เป็นปัญหาซ้ำซ้อน ที่ถูกเพิ่มเข้ามา ด้วยทางเทศบาลนครหาดใหญ่ มีโครงการปรับปรุงสะพานแห่งนี้ด้วยงบประมาณกว่า 214 ล้านบาท ...ผู้เขียนไม่แน่ใจว่า โครงการปรับปรุงสะพานแห่งนี้ดำเนินการอยู่ในขั้นตอนใดแล้ว ...หากว่าอยู่ในกระบวนการจัดซื้อจัดจ้าง และได้ผู้รับเหมาแล้ว ก็เห็นสมควรให้สร้าง (ค่อยว่ากันใหม่) เพราะโครงการ "สถานีรถไฟกลาง" หาดใหญ่ อาจต้องใข้เวลาในการออกแบบศึกษา และการก่อสร้างสักพักใหญ่ๆ
...ซึ่งหากว่าในอนาคต เมื่อจะมีการก่อสร้างสถานีรถไฟกลางหาดใหญ่ ขึ้นมาจริงๆ สะพานที่ปรับปรุงใหม่ด้วยงบประมาณ 214 ล้านบาทนี้ จะทำอย่างไร สุดท้ายแล้ว ก็แล้วแต่ผู้ออกแบบ ว่าจะรื้อ หรือไม่รื้อ หรือจะออกแบบอย่างไร แต่หากว่าถ้าจะให้ดี จะเป็นไปได้หรือไม่ ด้วยงบประมาณ 214 ล้านบาทนี้จะเปลี่ยนแบบก่อสร้าง เอามาสร้างเป็นคลองแห้ง เผื่อสถานีรถไฟกลางหาดใหญ่ในอนาคตก็น่าจะดีไม่น้อย ซึ่งต้องรอให้ผู้ที่เกี่ยวข้องเป็นผู้พิจารณา...