“กินยาไปเพื่ออะไร?”
หลายคนเคยถามคำถามนี้กับตัวเอง
กินยาเพื่อหายป่วยเหรอ?
กินเพื่อบรรเทาอาการ?
หรือจริง ๆ แล้ว… กินเพื่อยืดเวลาที่เหลืออยู่?
ความจริงก็คือ
ยาทำหน้าที่ของมัน… ส่วนเราต้องทำหน้าที่ของเรา
ยารักษาโรคได้
แต่ รักษานิสัยที่ทำให้ป่วยไม่ได้
หมอวินิจฉัยโรคได้
แต่ วินิจฉัยพฤติกรรมการใช้ชีวิตเราไม่ได้
โรงพยาบาลจะดีแค่ไหน
แต่ถ้าเรายังไม่ยอมลุกขึ้นมาเปลี่ยนอะไรเลย
ก็ไม่มีใครช่วยเราได้จริง ๆ
คุณรู้ไหม…
เบาหวานไม่กลัวอินซูลินหมด กลัวใจคนไข้ไม่สู้
ความดันไม่ได้แพ้เกลือ แพ้ชีวิตที่เร่งรีบและขาดการพักผ่อน
โรคหลายโรค ไม่ได้มาจากกรรมพันธุ์ แต่มาจาก “กรรมที่ทำทุกวัน”
อย่ามองแค่ยาในมือ
แต่ลองมองอาหารบนจาน น้ำหวานในแก้ว
การนอนในแต่ละคืน การเดินเล่นที่เราเลื่อนออกไป
มันคือ “ยาที่มองไม่เห็น” แต่สำคัญไม่แพ้เม็ดยาใด ๆ
ยารักษาโรคได้
แต่การใช้ชีวิตอย่างมีสติต่างหาก ที่รักษาเราได้ทั้งร่างกายและใจ
เริ่มเปลี่ยนจากวันนี้
ไม่ต้องเปลี่ยนหมดในวันเดียว
แค่เริ่มดูแลตัวเองมากขึ้นอีกนิด
เพราะที่สุดแล้ว… คนที่รับผลของทุกการกระทำ คือ “เรา” ไม่ใช่หมอ ไม่ใช่ยา
“กินยาไปเพื่ออะไร?”