สวัสดีค่ะหนูอีกแล้วค่ะ5555
รู้สึกว่าหนูจะมีปัญหากับเรื่องนี้เหลือเกินค่ะแค่อยากเข้าใจเขาให้มากขึ้นจะได้อยู่ด้วยกันนานๆคือจะบอกก่อนว่าเราคบกับเขามาได้1ปีแล้วค่ะส่วนเขาก็ทำงานโรงงานค่ะหนูก็ทำงานแต่งานไม่ได้หนักเท่าไหร่ค่ะหนักแค่บางช่วงเท่านั้นตอนแรกที่เราคุยกันงานของเขายังไม่เยอะเท่าตอนนี้ค่ะเลยมีเวลาคุยแต่พอเราคบกันแล้วเขาก็กลับบ้าน19:30โทรหาเหมือนเดิมแต่คุยเป็นเวลานะคะเต็มที่เขาอยู่กับหนูได้นานสุด21:00ค่ะเพราะเขางานหนักมากๆทุกๆวันจนทำให้ล้ามากๆร่างกายฝืนไม่ไหวค้ะแต่เราก็เข้าใจค่ะพอมันมีอยู่ช่วงวันหยุดเขา1วันค่ะเขาจะไม่ว่างมาตอบตอนเช้าเลยเพราะสิ่งที่เขาต้องทำมันเยอะมากหนูก็ไม่ได้อะไรนะคะเขาก็เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วมีหลายครั้งที่หนูทะเลาะกับเขาเรื่องเวลาเพราะบางทีเราก็อยากคุยอยากบ่นกับเขาบ้างแต่บางทีเขาจะหลับไปก่อนเราก็นอยๆพอเราทะเลาะกันมันไม่ได้ดีขึ้นเลยค่ะพอเขาพูดขึ้นมาเหมือนเราเป็นผญ.ที่งี่เง่ากับเขามากบางทีเราโกรธเราแค่อยากให้เขาง้ออ่ะค่ะแต่เขาเคยบอกว่าเขาง้อคนไม่ค่อยเป็นแต่บางเรื่องหนูว่ามันก็ไม่ยากนะคะแค่ไม่อยากรู้สึกนอยไปมากกว่านี้แล้วอย่างน้อยมันมีเรื่องอื่นที่ยังคาอยู่ก็ทำอีกเรื่องนึงให้มันดีไม่ได้หรอคะหนูเข้าใจว่ายังไม่เข้าใจการใช้ชีวิตมากพอแต่เวลาเขาว่างหนูไม่รู้ว่าเคยเคยนึกถึงหนูบ้างไหมอย่างน้อยหนูก็อยากเป็นส่วนนึงของความสุขของเขาบ้างเราพยายามเขาใจนะคะแต่เหมือนเขาเป็นอะไรขึ้นมาเข่ไม่บอกเราเย็นชาใส่เราทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรให้เขาเคยมีอยู่ครั้งนึงที่ทะเลาะกันเขาบอกกับหนูว่าถ้าหนูจะเลิกกับเขาให้หายไปเฉยๆก็ได้ซึ่งหนูก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเลยค่ะทำไมถึงให้ทำแบบนั้นบางทีคนเราอยู่ด้วยกันมาเป็นปียังไม่รู้จุดแข็งขฃจุดอ่อนเลยค่ะแค่อยากเข้าใจเขาให้มากขึ้นเวลาเรางี่เง่าเข่พูดเหตุผลใส่เรา เราก็ต้องขอโทษเขาทั้งๆที่เราก็นั่งร้องไห้ตลอดเหมือนเขาไม่ได้คาดหวังว่าจะมีหนูเป็นชีวิตคู่เลยค่ะเขามีลูกหนูเข้าใจได้คนเราต้องเลือกลูกก่อนเสมออาจจะเป็นเพราะอายุเขากับหนูไหมคะที่ห่างกันมากเขาเลยทำอะไรลำบากแต่อยากให้เขาเปิดใจคุยกับหนูทุกเรื่องเลยค่ะหนูควรทำยังไงดีคะ
คบกับคนอายุ36 ต้องเข้าใจอะไรเขาบ้าง
รู้สึกว่าหนูจะมีปัญหากับเรื่องนี้เหลือเกินค่ะแค่อยากเข้าใจเขาให้มากขึ้นจะได้อยู่ด้วยกันนานๆคือจะบอกก่อนว่าเราคบกับเขามาได้1ปีแล้วค่ะส่วนเขาก็ทำงานโรงงานค่ะหนูก็ทำงานแต่งานไม่ได้หนักเท่าไหร่ค่ะหนักแค่บางช่วงเท่านั้นตอนแรกที่เราคุยกันงานของเขายังไม่เยอะเท่าตอนนี้ค่ะเลยมีเวลาคุยแต่พอเราคบกันแล้วเขาก็กลับบ้าน19:30โทรหาเหมือนเดิมแต่คุยเป็นเวลานะคะเต็มที่เขาอยู่กับหนูได้นานสุด21:00ค่ะเพราะเขางานหนักมากๆทุกๆวันจนทำให้ล้ามากๆร่างกายฝืนไม่ไหวค้ะแต่เราก็เข้าใจค่ะพอมันมีอยู่ช่วงวันหยุดเขา1วันค่ะเขาจะไม่ว่างมาตอบตอนเช้าเลยเพราะสิ่งที่เขาต้องทำมันเยอะมากหนูก็ไม่ได้อะไรนะคะเขาก็เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วมีหลายครั้งที่หนูทะเลาะกับเขาเรื่องเวลาเพราะบางทีเราก็อยากคุยอยากบ่นกับเขาบ้างแต่บางทีเขาจะหลับไปก่อนเราก็นอยๆพอเราทะเลาะกันมันไม่ได้ดีขึ้นเลยค่ะพอเขาพูดขึ้นมาเหมือนเราเป็นผญ.ที่งี่เง่ากับเขามากบางทีเราโกรธเราแค่อยากให้เขาง้ออ่ะค่ะแต่เขาเคยบอกว่าเขาง้อคนไม่ค่อยเป็นแต่บางเรื่องหนูว่ามันก็ไม่ยากนะคะแค่ไม่อยากรู้สึกนอยไปมากกว่านี้แล้วอย่างน้อยมันมีเรื่องอื่นที่ยังคาอยู่ก็ทำอีกเรื่องนึงให้มันดีไม่ได้หรอคะหนูเข้าใจว่ายังไม่เข้าใจการใช้ชีวิตมากพอแต่เวลาเขาว่างหนูไม่รู้ว่าเคยเคยนึกถึงหนูบ้างไหมอย่างน้อยหนูก็อยากเป็นส่วนนึงของความสุขของเขาบ้างเราพยายามเขาใจนะคะแต่เหมือนเขาเป็นอะไรขึ้นมาเข่ไม่บอกเราเย็นชาใส่เราทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรให้เขาเคยมีอยู่ครั้งนึงที่ทะเลาะกันเขาบอกกับหนูว่าถ้าหนูจะเลิกกับเขาให้หายไปเฉยๆก็ได้ซึ่งหนูก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเลยค่ะทำไมถึงให้ทำแบบนั้นบางทีคนเราอยู่ด้วยกันมาเป็นปียังไม่รู้จุดแข็งขฃจุดอ่อนเลยค่ะแค่อยากเข้าใจเขาให้มากขึ้นเวลาเรางี่เง่าเข่พูดเหตุผลใส่เรา เราก็ต้องขอโทษเขาทั้งๆที่เราก็นั่งร้องไห้ตลอดเหมือนเขาไม่ได้คาดหวังว่าจะมีหนูเป็นชีวิตคู่เลยค่ะเขามีลูกหนูเข้าใจได้คนเราต้องเลือกลูกก่อนเสมออาจจะเป็นเพราะอายุเขากับหนูไหมคะที่ห่างกันมากเขาเลยทำอะไรลำบากแต่อยากให้เขาเปิดใจคุยกับหนูทุกเรื่องเลยค่ะหนูควรทำยังไงดีคะ