สำหรับเราแล้วน่าจะเป็นเรื่องของการขโมย ของคนนั้นนั้นไม่ว่าจะมาในรูปแบบครอบครัว เพื่อนฝูง ที่ทำงาน และยิ่งมาในรูปแบบของแฟนกัน ยิ่งทำให้เรารู้สึกว่าถ้าเป็นเรื่องอื่นอื่นยังพอทบทวนได้แต่พอเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับ เงินทอง (ที่ตั้งใจขโมย) ย้ำว่าตั้งใจนะครับ ทั้งๆที่การใช้ชีวิตในแต่ละวันก็ไม่ได้ขัดสนหรือเดือดร้อน ใดใดเลย อยากได้อะไรผู้หญิงก็ซื้อให้หมด ให้เงินเราใช้ตลอด ไม่มีเมื่อไหล่เราก็สามารถขอได้ตลอด ที่ยิ่งไปกว่านั้นคือพอจับได้ สอบถามนำเงินไปทำไร นางบอกว่า เอาไปซื้ออความสุขของตัวเอง เช่น คลับสปานวดตัว ทานอาหารดีๆๆ ท่องเที่ยวในที่ต่างๆเสื้อผ้าจำนวนมาก (แต่ไม่ใช่พวกมียี่ห้อนะ) ทั้งหมดที่กล่าวมาคือ แอบใช้คนเดียว พยายามปกปิดให้คนแฟนเรารุ้ว่าราใช้เงินจากไหนนางบอกเริ่มสังเกตุจากสิ่งเล็กๆ ว่าทำไมซื้อของใช้ส่วนตัวมาใช้แต่ใช้ไม่เคยหมดสักอันเดียว ก็ไปเอาอันใหม่มาใช้ จนผิดสังเกตุ จึงได้ลองไปดูรูปตาม โซเชียลมีเดียได้ไลซ์สไตล์การใช้ชีวิต ที่เราไม่เคยเห็นและรับรู้มาก่อนเรา เราอึดอัดแต่ค่อนข้างมั่นใจในหลักฐานที่เรามีแล้ว ก็ใด้สอบถามถึงเรื่องที่เราข้องใจ ตอนแรกนางก็ไม่ยอมรับซ้ำยังทำท่าทีเป็นโมโหว่าเรากลับว่าเป็นคนใจแคบทำไมถึงคิดว่าเค้า ขโมยเงินไปจริง แต่สุดท้ายเราเจอหลักฐานที่ดินไม่หลุดชัดเจนว่าเค้าได้ขโมยเงินไปจริงเค้าได้ยอมรับทำจริง และ กล่าวขอโทษแบบขอให้จบกันไปแบบที่ไม่ต้อง พูดถึงเรื่องนี้อีก ประมาณว่าเรื่องที่เค้าทำคือเรื่องเล็กน้อย แต่ยังดีที่เรารุ้ว่านาง มีเงินอยู่ในบัญชีธนาคารที่แอบเปิดไว้เราเลยขอให้เขาคืนตอนแรกก็ไม่ยอมจะคืนอ้างโน่นนี่นั่นมากมายแต่สุดท้ายเค้าก็คืนมาบางส่วนครับ แล้วส่วนของพีๆว่า ความไว้ใจและความเชื่อใจมันยังใช้ได้กับบุคคลเหล่านี้หรือไม่ หรือควรให้เค้าอยุ่ไกลๆจากเรา ขอบคุณล่วงหน้านะครับ อยากถามความเห็นพี่ๆๆ
มีเหตุการณ์ไหนที่ทำให้คนเรา จะรู้สึกว่าคนๆนี้ เราไม่ควรให้อยู่ในชีวิต