ใกล้เกษียณ (50+) ยังทำงาน... แต่เริ่มแยกให้ออกแล้วว่า "อะไรคือเงินเดือน" และ "อะไรคือชีวิต"

วัยเลข 5 นี่มันมีเสน่ห์เฉพาะตัวนะครับ
ยังทำงานไหว ยังรับผิดชอบได้
แต่เริ่มมองออกว่า

ชีวิตเราไม่ได้เท่ากับตำแหน่ง

เงินเดือนก็ดีอยู่หรอกครับ
แต่คงไม่ดีพอให้ทำไปจนลืมใช้ชีวิต
ผมเริ่มวางแผนเกษียณแล้วครับ (เงียบๆ)
ไม่ใช่เพราะอยากหยุดทำงานเร็ว
แต่เพราะอยาก “มีสิทธิ์เลือก” ว่าจะทำหรือไม่ทำอะไร
จะทำเพราะอยากทำ ไม่ใช่เพราะต้องรอเงินเดือนสิ้นเดือน

ทุกวันนี้ยังทำงานเหมือนเดิม
แต่ใจไม่เหมือนเดิม...

เริ่มมองหาพอร์ตเล็กๆ ที่ปลูกไว้เงียบๆ
เริ่มดีใจกับดอกเบี้ยมากกว่าคำชม
เริ่มอ่านงบดุลมากกว่างานวิจัยเชิงนโยบาย

ไม่ใช่จะหนีระบบนะครับ
แค่รู้ว่า ระบบที่ดี…ต้องไม่ลืมคน
ใครวัยเดียวกัน เริ่มวางแผนไว้ยังไงบ้างครับ

มาแชร์กันได้นะครับ — ไม่ต้องเก่ง ขอแค่ “ไม่หลง” ก็พอ

ขอบคุณมากๆ สำหรับทุกความเห็นนะครับ