เเฟนเราช่วงยังไม่เกณฑ์ทหารเขาไม่มีงานทำ เราก็ไม่มีงานทำ เเม่เเฟนก็ยังทำงานอยู่ยังช่วยจ่ายค่าไฟ
พอถึงวันเกณฑ์ทหารเเฟนเราจับได้ใบดำ เเล้วได้งานใหม่ด้วย คุณเเม่เเฟนก็เกิดการลาออกจากที่ทำงานเเล้วขอเงินเดือนเเฟนเราทุกเดือน เดือนละ1000-1500 ซึ่งเเฟนเราเงินเดือนเเค่9000 มีผ่อนค่างวดรถอีกเเล้วทุกอย่างในบ้านเเฟนต้องเป็นคนรับผิดชอบ ซึ่งต้องเก็บเงินเเต่งงานด้วย คุณเเม่เค้าไม่มีเงินช่วยค่าสินสอดเราเข้าใจ เราจะพากันหาเองในเวลาเเค่1ปี ค่าสินสอด50000เเฟนเราหาไม่ได้อยู่เเล้ว เเล้วเเม่เเฟนก็มาลาออกอีก เหตุผลที่ลาออกคือ ลูกชายก็มีงานทำเเล้วจึงลาออก อยากให้ลูกชายตอบเเทนพระคุณที่เลี้ยงมา ก็คือให้เงินเดือนทุกเดือน เราไม่เข้าใจ เเม่เเฟนก็อายุเเค่40+ ยังทำงานเลี้ยงตัวเองได้ ที่สำคัญหนี้ของเเม่เเฟนก็ยังใช้ไม่หมด กลายเป็นว่าเเฟนเราต้องมาจ่ายให้ เวลาเเฟนกับเเม่ทะเลาะกัน เเม่จะชอบเอาความกตัญญูมาพูดตลอด ชอบพูดว่า กูเลี้ยงมาๆๆๆๆบ้านนี่กูก็สร้างให้อยู่กับเมีย ซึ่งบ้านนี้ก็ยังเป็นหนี้อยู่ยังใช้ไม่หมดเเฟนก็เป็นคนจ่าย เเล้วก็เรื่องหนี้เหมือนกัน คือไกล้จะใช้หมดเเล้ว ก็ไปหามาเพิ่ม ทองที่มีก็เอาไปจำนำ เงินมีเท่าไหร่ก็ใช้หมดสั่งของออนไลน์ทุกวันๆๆ
เเล้วตรรกะของเเม่เเฟนที่ไม่ชอบที่สุดคือ เเม่มาบอกเเฟนว่า ไม่ต้องอยากเรียนต่อหรอกมันเปลืองค่าใช้จ่ายเเม่ไม่มีเงินส่งเเม่เหนื่อยเเล้ว เห็นคนอื่นเขาเรียนก็มีเเต่ไปกู้ยืมมันเหนื่อยพ่อเเม่เห็นคนอื่นตะเกียดตะกายเรียนจบสูงๆสุดท้ายเป็นหนี้เลี้ยงลูกมาโตขนาดนี้ก็ดีเเล้ว คือพูดเเต่ตัวเองเหนื่อยๆไม่เคยคิดที่จะสนับสนุนลูก มีเเต่พูดให้จมลง ไม่ช่วยหาไม่เป็นไรนะ เเต่มาทำให้ดิ่งลงอันนี้ไม่ไหว ปล.เราได้งานทำเเล้วก็ช่วยเเบ่งเบาเเฟนได้อยู่
เเม่เเฟนความคิดป่วย อยากระบายค่ะ
พอถึงวันเกณฑ์ทหารเเฟนเราจับได้ใบดำ เเล้วได้งานใหม่ด้วย คุณเเม่เเฟนก็เกิดการลาออกจากที่ทำงานเเล้วขอเงินเดือนเเฟนเราทุกเดือน เดือนละ1000-1500 ซึ่งเเฟนเราเงินเดือนเเค่9000 มีผ่อนค่างวดรถอีกเเล้วทุกอย่างในบ้านเเฟนต้องเป็นคนรับผิดชอบ ซึ่งต้องเก็บเงินเเต่งงานด้วย คุณเเม่เค้าไม่มีเงินช่วยค่าสินสอดเราเข้าใจ เราจะพากันหาเองในเวลาเเค่1ปี ค่าสินสอด50000เเฟนเราหาไม่ได้อยู่เเล้ว เเล้วเเม่เเฟนก็มาลาออกอีก เหตุผลที่ลาออกคือ ลูกชายก็มีงานทำเเล้วจึงลาออก อยากให้ลูกชายตอบเเทนพระคุณที่เลี้ยงมา ก็คือให้เงินเดือนทุกเดือน เราไม่เข้าใจ เเม่เเฟนก็อายุเเค่40+ ยังทำงานเลี้ยงตัวเองได้ ที่สำคัญหนี้ของเเม่เเฟนก็ยังใช้ไม่หมด กลายเป็นว่าเเฟนเราต้องมาจ่ายให้ เวลาเเฟนกับเเม่ทะเลาะกัน เเม่จะชอบเอาความกตัญญูมาพูดตลอด ชอบพูดว่า กูเลี้ยงมาๆๆๆๆบ้านนี่กูก็สร้างให้อยู่กับเมีย ซึ่งบ้านนี้ก็ยังเป็นหนี้อยู่ยังใช้ไม่หมดเเฟนก็เป็นคนจ่าย เเล้วก็เรื่องหนี้เหมือนกัน คือไกล้จะใช้หมดเเล้ว ก็ไปหามาเพิ่ม ทองที่มีก็เอาไปจำนำ เงินมีเท่าไหร่ก็ใช้หมดสั่งของออนไลน์ทุกวันๆๆ
เเล้วตรรกะของเเม่เเฟนที่ไม่ชอบที่สุดคือ เเม่มาบอกเเฟนว่า ไม่ต้องอยากเรียนต่อหรอกมันเปลืองค่าใช้จ่ายเเม่ไม่มีเงินส่งเเม่เหนื่อยเเล้ว เห็นคนอื่นเขาเรียนก็มีเเต่ไปกู้ยืมมันเหนื่อยพ่อเเม่เห็นคนอื่นตะเกียดตะกายเรียนจบสูงๆสุดท้ายเป็นหนี้เลี้ยงลูกมาโตขนาดนี้ก็ดีเเล้ว คือพูดเเต่ตัวเองเหนื่อยๆไม่เคยคิดที่จะสนับสนุนลูก มีเเต่พูดให้จมลง ไม่ช่วยหาไม่เป็นไรนะ เเต่มาทำให้ดิ่งลงอันนี้ไม่ไหว ปล.เราได้งานทำเเล้วก็ช่วยเเบ่งเบาเเฟนได้อยู่