เราซื้อของ 40 เพราะมีเงินอยู่แค่นั้นแต่แม่ค้าใจดีให้มาเกินแล้วบอกว่า อีก 10 บาทมีเมื่อไหร่ค่อยเอามาคืน
เหมือนวิญญาณหลุดออกจากร่างจะเอาที่ไหน 10 บาท ถึงกับนั่งมองต้นมะม่วงกับเชือกเตรียมละ
พอดีมีแม่ชาวกัมพูชาที่มาเยี่ยมลูกผ่านมาส่งเงินให้เรา 10 บาทพร้อมเงาะถุงใหญ่ ใจดีเหลือเกิน
สบายใจรีบเอาเงินไปให้แม่ค้า แต่กลับมาของทุกอย่างกองอยู่หน้าห้องเพราะไม่มีเงินจ่ายค่าเช่า
ดีที่มีคนใจดีให้แบ่งเช่าห้องที่เขาเอาไว้เก็บของในราคา 700 บาท เลยขนของเข้าไปก่อน แต่ไม่มีเงินให้เขานั่งมองต้นมะม่วงอีก
อบต.บอกเราไม่ใช่คนพื้นทีไม่ช่วย ขอถุงยังชีพกับ พ.ม. เขาบอกต้องประชุมก่อน ผ่านไปจะเดือนแล้วยังประชุมไม่เสร็จ
รถก็ขายใช้หนี้ไปแล้วไม่มีรถไปขอข้าววัด แต่ที่เจ็บปวดที่สุดคือญาติตัดขาด ไม่รับโทรศัพท์ไม่อ่านไลน์ แม่แต่พี่น้องแท้ๆ ตอนมีงานมีเงิน ญาติเยอะจัดไม่รู้ใครมั่ง เขาขอเงินมาเราก็ให้ไม่เคยเอาคืนซักบาท แต่เรายังไม่ได้ขอเลยแค่คุยด้วยปกติ เขาก็เมินละ
เจ็บยิ่งกว่าคือเพื่อนที่เคยอยู่ข้างกันเสมอ เขาไม่เคยทิ้งเราไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เคยให้เงินเราแบบไม่เอาคืน เราก็ทำแบบนั้นกับทุกคน
แต่ตอนนี้เขาก็ไม่คุยกับเราเช่นกัน ลบเราออกจากการเป็นเพื่อน คนที่เราเคยคิดว่าเขาคือพระโพธิสัตย์ ตอนนี้เขาไม่แม้แต่จะอ่านไลน์เรา และลบเพื่อนเราทุกช่องทาง ความจนมันน่ากลัวก็ตรงนี้
แค่มาระบายเฉยๆเน้อเครียดจัดไม่อยากทำร้ายตัวเองกลัวตกนรก ไม่ได้มาขอบริจาค ไประบายในแชท แต่ละคนก็เกรียนจัดซ้ำเติมให้เรายิ่งช้ำใจ
จากที่เคยมีเงินมีงานอยู่ๆลูกค้าหายหมด สู้ร้านเขมรพม่าไม่ได้ ใครบอกว่าคนต่างด้าวห้ามขายของอ่ะ พ่อค้าแม่ค้าเจ้าของร้านเกินครึ่งต่างด้าวทั้งนั้นแถมขายถูกกว่าเราเยอะไม่รู้ไปเอาของจากไหนมา ขนาดหมูเขาขายแค่โลละ 110 บาท หมูบด 80 ทุเรียนขาย 3 โลร้อย มันมีคนไทยที่รับจ้างเคลียร์เวลาตำรวจลง บางคนเขาก็จ่ายตำรวจ ทำให้ต่างด้าวเต็มไปหมด แม้แต่โรงน้ำแข็งยังเป็นของคนต่างด้าว รถวิ่งทุกแบบพม่าล้วนๆตั้งแต่โรตียันไอติมวอล เหลือแค่สองอย่างที่ยังเป็นคนไทย คือเกี๋ยวเตี๋ยวป๊อกๆ กับยาคูลท์ ร้านขายหมูเหลือแค่ของเบทาโกรที่เจ้าของเป็นคนไทย ร้านไก่ก็เหลือแค่ซีพีกับร้านยายแก่ๆที่ขายมานาน
สิ่งหนึ่งที่ต่างด้าวไม่ทำคือร้านกับข้าว เพราะเขาทำรสชาติห่วยกินไม่ได้ เวียดนามเคยเปิดขายร้านตามสั่งไม่มีคนซื้อเลย แต่ร้านไก่ทอดเป็นของคนต่างด้าวแบบ 90 เปอร์ ไก่ทอดหาดใหญ่ที่ไม่มีหัวหอม คือ เขมร พม่า ทั้งนั้น เราสู้เขาไม่ไหว หมดตัวแล้วเพื่อนจ๋า
แล้วคนอื่นเป็นยังไงบ้าง ยังหายใจดีอยู๋ไหมเธอ?
P.S. อยู่กับพันทิปมานานมันจะมีคนประเภทที่ชอบจับผิด
1. เน็ตใช้แต้มแลกมา สะสมแต้มไว้เยอะ
2. มือถือ VIVO V5 หน้าจอแตกละเอียดฝรั่งทะเลาะกันแฟนแล้วปาลงพื้นเราขอมา ขายไม่ได้แลกไข่ได้ 5 ฟองลองแล้ว ของดีๆขายไปหมดแล้ว เหลือกระเป๋า coach มันขายไม่ออก
3. บ้านไม่มีคอนโดขายใข้หนี้ไปแล้ว เช่าห้องอยู่ติดค่าเช่าเขา 700 น้ำไฟต่างหาก ตอนนี้เริ่มมองเชือกอีกละ 555
เป็นไงบ้างล่ะตัวเธอ? เราดิ่งมาถึงจุดที่หาเงิน 10 บาทไม่ได้ละนะ
เหมือนวิญญาณหลุดออกจากร่างจะเอาที่ไหน 10 บาท ถึงกับนั่งมองต้นมะม่วงกับเชือกเตรียมละ
พอดีมีแม่ชาวกัมพูชาที่มาเยี่ยมลูกผ่านมาส่งเงินให้เรา 10 บาทพร้อมเงาะถุงใหญ่ ใจดีเหลือเกิน
สบายใจรีบเอาเงินไปให้แม่ค้า แต่กลับมาของทุกอย่างกองอยู่หน้าห้องเพราะไม่มีเงินจ่ายค่าเช่า
ดีที่มีคนใจดีให้แบ่งเช่าห้องที่เขาเอาไว้เก็บของในราคา 700 บาท เลยขนของเข้าไปก่อน แต่ไม่มีเงินให้เขานั่งมองต้นมะม่วงอีก
อบต.บอกเราไม่ใช่คนพื้นทีไม่ช่วย ขอถุงยังชีพกับ พ.ม. เขาบอกต้องประชุมก่อน ผ่านไปจะเดือนแล้วยังประชุมไม่เสร็จ
รถก็ขายใช้หนี้ไปแล้วไม่มีรถไปขอข้าววัด แต่ที่เจ็บปวดที่สุดคือญาติตัดขาด ไม่รับโทรศัพท์ไม่อ่านไลน์ แม่แต่พี่น้องแท้ๆ ตอนมีงานมีเงิน ญาติเยอะจัดไม่รู้ใครมั่ง เขาขอเงินมาเราก็ให้ไม่เคยเอาคืนซักบาท แต่เรายังไม่ได้ขอเลยแค่คุยด้วยปกติ เขาก็เมินละ
เจ็บยิ่งกว่าคือเพื่อนที่เคยอยู่ข้างกันเสมอ เขาไม่เคยทิ้งเราไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เคยให้เงินเราแบบไม่เอาคืน เราก็ทำแบบนั้นกับทุกคน
แต่ตอนนี้เขาก็ไม่คุยกับเราเช่นกัน ลบเราออกจากการเป็นเพื่อน คนที่เราเคยคิดว่าเขาคือพระโพธิสัตย์ ตอนนี้เขาไม่แม้แต่จะอ่านไลน์เรา และลบเพื่อนเราทุกช่องทาง ความจนมันน่ากลัวก็ตรงนี้
แค่มาระบายเฉยๆเน้อเครียดจัดไม่อยากทำร้ายตัวเองกลัวตกนรก ไม่ได้มาขอบริจาค ไประบายในแชท แต่ละคนก็เกรียนจัดซ้ำเติมให้เรายิ่งช้ำใจ
จากที่เคยมีเงินมีงานอยู่ๆลูกค้าหายหมด สู้ร้านเขมรพม่าไม่ได้ ใครบอกว่าคนต่างด้าวห้ามขายของอ่ะ พ่อค้าแม่ค้าเจ้าของร้านเกินครึ่งต่างด้าวทั้งนั้นแถมขายถูกกว่าเราเยอะไม่รู้ไปเอาของจากไหนมา ขนาดหมูเขาขายแค่โลละ 110 บาท หมูบด 80 ทุเรียนขาย 3 โลร้อย มันมีคนไทยที่รับจ้างเคลียร์เวลาตำรวจลง บางคนเขาก็จ่ายตำรวจ ทำให้ต่างด้าวเต็มไปหมด แม้แต่โรงน้ำแข็งยังเป็นของคนต่างด้าว รถวิ่งทุกแบบพม่าล้วนๆตั้งแต่โรตียันไอติมวอล เหลือแค่สองอย่างที่ยังเป็นคนไทย คือเกี๋ยวเตี๋ยวป๊อกๆ กับยาคูลท์ ร้านขายหมูเหลือแค่ของเบทาโกรที่เจ้าของเป็นคนไทย ร้านไก่ก็เหลือแค่ซีพีกับร้านยายแก่ๆที่ขายมานาน
สิ่งหนึ่งที่ต่างด้าวไม่ทำคือร้านกับข้าว เพราะเขาทำรสชาติห่วยกินไม่ได้ เวียดนามเคยเปิดขายร้านตามสั่งไม่มีคนซื้อเลย แต่ร้านไก่ทอดเป็นของคนต่างด้าวแบบ 90 เปอร์ ไก่ทอดหาดใหญ่ที่ไม่มีหัวหอม คือ เขมร พม่า ทั้งนั้น เราสู้เขาไม่ไหว หมดตัวแล้วเพื่อนจ๋า
แล้วคนอื่นเป็นยังไงบ้าง ยังหายใจดีอยู๋ไหมเธอ?
P.S. อยู่กับพันทิปมานานมันจะมีคนประเภทที่ชอบจับผิด
1. เน็ตใช้แต้มแลกมา สะสมแต้มไว้เยอะ
2. มือถือ VIVO V5 หน้าจอแตกละเอียดฝรั่งทะเลาะกันแฟนแล้วปาลงพื้นเราขอมา ขายไม่ได้แลกไข่ได้ 5 ฟองลองแล้ว ของดีๆขายไปหมดแล้ว เหลือกระเป๋า coach มันขายไม่ออก
3. บ้านไม่มีคอนโดขายใข้หนี้ไปแล้ว เช่าห้องอยู่ติดค่าเช่าเขา 700 น้ำไฟต่างหาก ตอนนี้เริ่มมองเชือกอีกละ 555